Το ΕΚ τιμά το Πολυτεχνείο δυναμώνοντας τον αγώνα ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική
Την εξέγερση του Πολυτεχνείου, 42 χρόνια από το Νοέμβρη του ΄73, τιμά το Εργατικό Κέντρο με εκδήλωση που διοργανώνει την Τρίτη 17 Νοέμβρη στις 07:00 μ.μ. στον κεντρικό πεζόδρομο της πόλης της Λευκάδας, στο χώρο έξω από το κτίριο της Εθνικής Τράπεζας. «Δυναμώνουμε την καθημερινή μας δράση με οδηγό τους μεγάλους αγώνες του λαού μας. Με συμπαραστάτες τους ήρωες της τάξης μας. Τους εργάτες και τους νέους αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση. Έτσι τιμάμε εμείς τους νεκρούς μας, συνεχίζουμε τους αγώνες τους», σημειώνει η ανακοίνωση του Εργατικού Κέντρου.
Ολόκληρη η ανακοίνωση έχει ως εξής:
«Το ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΛΕΥΚΑΔΑΣ – ΒΟΝΙΤΣΑΣ και τα ταξικά σωματεία τιμούν την εξέγερση του πολυτεχνείου δυναμώνοντας τον αγώνα ενάντια στα Μνημόνια και την Αντιλαϊκή πολιτική
42 χρόνια από το Νοέμβρη του 73 το Εργατικό Κέντρο Λευκάδας – Βόνιτσας και τα ταξικά συνδικάτα τιμούν την εξέγερση του πολυτεχνείου δυναμώνοντας τον αγώνα ενάντια στα Μνημόνια και την Αντιλαϊκή πολιτική, κόντρα στις λυκοσυμμαχίες του θανάτου, για να μπορούν οι λαοί να ζουν στον τόπο τους, και να καρπώνονται τον πλούτο που παράγουν.
Η εξέγερση του πολυτεχνείου το Νοέμβρη του 1973 ενάντια στην αμερικανοΝΑΤΟική, φασιστική δικτατορία, οι στόχοι, τα οράματα και οι προοπτικές εκείνου του αγώνα για γενικότερες ανατροπές αποτελούν και σήμερα οδηγό για τους δικούς μας αγώνες. Ο ηρωικός εκείνος ξεσηκωμός των εργαζομένων και της νεολαίας αποτελεί πολύτιμη παρακαταθήκη, δείχνει το δρόμο για τη συλλογική, μαζική, οργάνωση και δράση σήμερα ενάντια στη νέα επίθεση του Κεφαλαίου και των πολιτικών του εκπροσώπων, κόντρα στο Νέο Μνημόνιο του ΣΥΡΙΖΑ. Οι μεγάλοι λαϊκοί-εργατικοί αγώνες αποτελούν πηγή δύναμης, πείρας, αισιοδοξίας και αποφασιστικότητας για τον λαό και τη νεολαία.
Ειδικά σήμερα, που επιχειρείται στο όνομα της «Αριστερής» Κυβέρνησης, η υποταγή των εργαζομένων στις απαιτήσεις του Κεφαλαίου για ζωή και δουλειά χωρίς κοινωνική ασφάλιση, χωρίς παροχές υγείας και πρόνοιας, με μισθούς πείνας, χρειάζεται πιο μαχητικά να δοθεί ταξική απάντηση από τους εργάτες και τη νεολαία. Με μαζικοποίηση των συνδικαλιστικών οργανώσεων, των λαϊκών επιτροπών, με οδηγό την προετοιμασία της Απεργίας της 12ης Νοέμβρη, να κάνουμε βήματα για την ανασύνταξη του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος. Να απομονωθούν οι δυνάμεις αυτές στα συνδικάτα, που ακόμη και σήμερα μιλάνε για υπεράσπιση μιας Κυβέρνησης που σφάζει το λαό. Οι συνδικαλιστικές δυνάμεις που αποδέχονται τις μειώσεις μισθών και τις απολύσεις στη λογική της «ανταγωνιστικότητας», της «κερδοφορίας των επιχειρήσεων». Οι δυνάμεις που αποδέχονται την ΕΕ και το ΝΑΤΟ ως «το κοινό μας σπίτι».
Ειδικά σήμερα που ΝΑΤΟ και ΕΕ, από τη μια βομβαρδίζουν λαούς και χώρες και από την άλλη έχουν μετατρέψει το Αιγαίο σε υγρό τάφο για εκατοντάδες παιδιά, πρέπει να δυναμώσει το κίνημα σύγκρουσης και απειθαρχίας με την ΕΕ και τις συνθήκες τις (Σένγκεν, Δουβλίνου) που όσους πρόσφυγες δεν σκυλοπνίξουν, τους προορίζουν για τζάμπα εργατικά χέρια στις πολυεθνικές τους. Αυτή η πολιτική είναι που εκθρέφει τον φασισμό και τον ρατσισμό, την Χρυσή Αυγή. Αυτή η πολιτική είναι που εξέθρεψε και στήριξε την Χούντα.
Η εργατική τάξη μαζί με τους συμμάχους της, τους φτωχούς αγρότες, τους αυτοαπασχολούμενους, τις γυναίκες και τους νέους όπως τότε, έτσι και σήμερα μπορεί και πρέπει να παίξει καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη εκείνων των αναγκαίων αγώνων που θα βάλουν τέρμα στην κυριαρχία των μονοπωλίων.
Εργαζόμενοι, νέοι, άνεργοι, γυναίκες, να δυναμώσουμε τον αγώνα ενάντια στη Διάλυση της Κοινωνικής Ασφάλισης, τους πλειστηριασμούς, τις διακοπές ρεύματος, την φοροληστεία. Να μπει μπλόκο στις Απολύσεις στους σχεδιασμούς για νέες μειώσεις μισθών. Οργάνωση του Αγώνα για Συλλογικές Συμβάσεις με κάλυψη των απωλειών μας. Να κόψουμε το χέρι σε οποίον προσπαθήσει να βάλει χέρι στη λειτουργία των σωματείων, στη συνδικαλιστική δράση. Άμεσα μέτρα προστασίας των Ανέργων. Να δυναμώσει η Αλληλεγγύη με τους Πρόσφυγες. Να προετοιμάσουμε το επόμενο βήμα, ισχυρής απεργιακής απάντησης.
Δυναμώνουμε την καθημερινή μας δράση με οδηγό τους μεγάλους αγώνες του λαού μας. Με Συμπαραστάτες τους ήρωες της τάξης μας. Τους εργάτες και τους νέους αγωνιστές που έδωσαν τη ζωή τους για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση. Έτσι τιμάμε εμείς τους νεκρούς μας, συνεχίζουμε τους αγώνες τους. Αυτή είναι η καλύτερη τιμή στον ηρωικό αγώνα των εξεγερμένων του «Πολυτεχνείου».
ΕΚΔΗΛΩΣΗ
Τρίτη 17 Νοέμβρη 7μμ στο χώρο έξω από την Εθνική Τράπεζα
ΔΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ»
Τις ημέρες του Πολυτεχνείου το 1973, μαθητής στο Γυμνάσιο , θυμάμαι συγκεκριμένους πολίτες να είναι δυσαρεστημένοι με την εξέγερση του πολυτεχνείου , διότι αμφισβητούνταν το καθεστώς. Μάλιστα δύο από αυτούς, μετά φανατισμού σε συζήτηση εξέφραζαν την άποψη να χτυπήση το κράτος και ο συρατός , τους εξτρεμιστές του πολυτεχνείου.
Και οι δύο αυτοί , μπορεί να ήταν και άλλοι , οι δύο αυτοί λοιπόν είχαν τηλέφωνα στο σπίτι ( πράγμα ελεγχόμενο απ το καθεστώς και οικονομικά πολύ δύσκολο την εποχή το τηλέφωνο). Στο τηλέφωνο του ενός εξ αυτών κατάφευγαν κάποιοι πολίτες αν ήθελαν να αντιμετωπίσουν ένα θέμα υγείας και κάλεσμα γιατρού έκτακτα την νύχτα,μια και στα χωριά δεν υπήρχε εκάστοτε μόνιμος αγροτικός γιατρός.
Στην συζήτηση που εγένετο τότε, οι υποστηριχτές του καθεστώτος ήθελαν να χτυπήσουν και ,με πολυβόλο τους εξεγερμένους στο πολυτεχνείο, ενώ οι άλλοι πολίτες λέγανε όι δεν μπορεί και δεν πρέπει να χτυπήσουν τους φοιτητές.
Τις μέρες του πολυτεχνείου το 1973 , επειδή είχε επιβληθεί απαγόρευση συγκεντρώσεων πάνω από 5 άτομα στις πόλεις – και στην πόλη της Λευκάδας- μια παρέα 5 -6 νέων ανθρώπων είχε ανέβει σε ορεινό χωριό για να διασκεδάσουν την απαγόρευση. Τότε και πίσω από τα 5 αυτά άτομα ( απ την πόλη της Λευκάδος) είχε εγκατασταθεί μόνιμα ένας τύπος απ το ορεινό χωριό- ένας απ αυτούς που είχαν τα τηλέφωνα- και παραπέρα υπήρχε μόνιμα παρακολουθών ο χωροφύλακας, κόβοντας βόλτες μικρών αποστάσεων,στην πλατεία του χωριού.
Όταν κάποιος απ την παρέα των πολιτών αντέδρασε και ζήτησε τον λόγο από τον πολίτη που παρακολουθούσε την παρέα, αυτός πήγε προς το μέρος του Χωροφύλακα και πήρε οδηγίες, μάλλον για να απομακρυνθεί.
Μια σειρά κόσμος τότε είχε δει το συμβάν και μεταξύ αυτών και κάποιοι μαθητές , που δεν είχαμε πάρει και τόσο ιδέα τι ακριβώς εγένετο στο Πολυτεχνείο εκείνες τις ημέρες, αλλά από τα ραδιόφωνα της εποχής είχανε ακούσει στις ειδήσεις ότιεπιβλήθηκε στρατιωτικός νόμος με το απαφασίζωμεν και διατάσωμεν, το οποίο είχε γίνει και σύνθημα τις μέρες εκείνες.
Δυό τρείς μέρες μετά τα του πολυτεχνείου,η αστυνομία του ορεινού αυτού χωριού καλούσε τους γονείς των μαθητών που ευρίσκοντο στην πλατεία του χωριού στο παραπάνω συμβάν και τους έκανε παρατηρήσεις για την παρουσία των μαθητών στην πλατεία.
Και εδώ υπάρχει το πολύ περίεργο δοσοληπτικό καθεστώς.:::
Ο ένας από τους παραπάνω αρχικά επιτήδειους πολίτες που είχαν το τηλέφωνο στο σπίτι των, προσέφυγε στον γονέα μαθητή ( που είχε κληθεί στην αστυνομία) και του είπε ότι μπορεί να παρέμβει στην αστυνομία υπερ του μαθητή τέκνου του, αρκεί να συνεχίσει να τηλεφωνεί ο κόσμος απ το τηλέφωνο του σπιτιού του , για να μην χάσει και αυτός ένα μεροκάματο που έβγαζε μέσω του τηλεφώνου.!!!!!!!
Δηλαδή ομολογούσε ο παραπάνω πολίτης- χαυχές των πολιτών- ότι το τηλέφωνο το είχε με άδεια απ την τότε αστυνομία για να βγάζει ένα μεροκάματο. Και πώς το έβγαζε αυτό το μεροκάματο. Αφού οι πολίτες που τηλεφωνούσαν έδιναν το κάτι τις για κάθε τηλεφώνημα, αλλά ο ίδιος ο κάτοχος του τηλεφώνου δεν πλήρωνε το τηλέφωνο, αφού αυτό ήταν καθεστωτικά χορηγηθέν δωρεά μάλλον απ τον ΟΤΕ.
Το μεροκάματο ή κάποιο μεροκάματο έβγαινε έτσι για τον χαυχέ του καθεστώτος, ο οποίος και μέσω του τηλεφώνου έδινε πληροφορίες στο καθεστώς-αστυνομία της εποχής .
Και το μόνο ου έλλειπε ή λείπει ακόμα είναι να καταγραφούν οι παραπάνω ομοειδείς ιστορίες, από κάποιον σεναριογράφο και να βρεθεί σκηνοθέτης να γυρίσει σε φίλμ κινηματογραφικό τα παραπάνω ομοειδεί συμβάντα.
Είναι λάθος να διαμαρτύρεται για την απουσία σεναρίων η εγχώρια κινηματογραφική παραγωγή χρόνια.