Στερνό «αντίο» στον αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης και του ΚΚΕ Σπύρο Φραγκούλη
Το «στερνό αντίο» απηύθυναν, χτες, στον αγωνιστή της Εθνικής Αντίστασης Σπύρο Φραγκούλη, συγγενείς, σύντροφοι, φίλοι, συναγωνιστές, και κάτοικοι της περιοχής.
Η νεκρώσιμη ακολουθία τελέστηκε στις 2.00 μετά το μεσημέρι στη γενέτειρά του την Εγκλουβή Λευκάδας.
Στην κηδεία του παραβρέθηκε αντιπροσωπεία της ΤΕ Λευκάδας του ΚΚΕ με επικεφαλής τη γραμματέα Ευτυχία Καραβασίλη, ενώ τον νεκρό αποχαιρέτισε εκ μέρους του ΚΚΕ ο Τάκης Κτενάς, ο οποίος μιλώντας για τη ζωή και τη δράση του ανέφερε:
«Αποχαιρετάμε σήμερα εκ μέρους όλων των κομμουνιστών της Λευκάδας ένα σύντροφο, που όπως και χιλιάδες άλλοι αφιέρωσε τη ζωή του στο Κόμμα και στον αγώνα για την προκοπή του λαού μας.
Ο σ. Σπύρος γεννήθηκε το 1918. Ήταν συνομήλικος με το Κόμμα του, το ΚΚΕ. Έδωσε στη ζωή του πολλές μάχες για να εκπληρώσει το Κόμμα μας την ιστορική του αποστολή, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για μια άλλη κοινωνία, σοσιαλιστική κομμουνιστική.
Η Ναζιστική κατοχή τον βρήκε να υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία. Με την κατάρρευση του μετώπου επιστρέφει στο χωριό του, την Εγκλουβή, και εντάσσεται αμέσως στην ΕΑΜική Αντίσταση και κατόπιν στο ένοπλο τμήμα της, τον ΕΛΑΣ, πολεμώντας με χιλιάδες άλλους αντάρτες τον κατακτητή.
Όταν αργότερα οι Εγγλέζοι και οι ντόπιοι λακέδες τους επέβαλαν τον εμφύλιο πόλεμο ο σ. Σπύρος έγινε μαχητής του ένδοξου Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας.
Με τη λήξη του εμφυλίου γνώρισε, όπως όλοι οι κομμουνιστές, τους διωγμούς και τα βάσανα από το μετεμφυλιακό καθεστώς. Για τη δράση του συλλαμβάνεται και φυλακίζεται στις Φυλακές Λευκάδας, κατόπιν της Πάτρας, και μετά ξανά της Λευκάδας, για περισσότερο από ένα χρόνο. Μέσα στα χρόνια της σκληρής για το Κόμμα του παρανομίας δεν ησύχασε, αλλά συνέχισε να αγωνίζεται μέσα από τις γραμμές της ΕΔΑ.
Με τη χούντα των συνταγματαρχών συλλαμβάνεται ξανά και κλείνεται και πάλι στις φυλακές Λευκάδας. Μετά την πτώση της χούντας το 1974 και την νομιμοποίηση του ΚΚΕ συνεχίζει τη δράση του μέσα από τις γραμμές του Κόμματός του. Καταπιάνεται με την οργάνωση και τη μαζικοποίηση του παραρτήματος της Π.Ε.Α.Ε.Α. στη Λευκάδα, δίνοντας παράλληλα το «παρών» σε πολλούς εργατικούς αγώνες και αγροτικά συλλαλητήρια και ασχολούμενος ενεργά με όλα τα κοινωνικά και κοινοτικά προβλήματα του χωριού του.
Ο σ. Σπύρος ήταν δραστήριος και πεισματάρης αγωνιστής. Πολέμιος του αναθεωρητισμού και όσων μετά τη διάσπαση το 1968 τον ακολούθησαν. Παρέμεινε μέχρι τα ύστερά του πιστός στα ιδανικά και τις αξίες του Κόμματος των εργαζομένων.
Σύντροφε Σπύρο, έδωσες τα καλύτερά σου χρόνια στον αγώνα για εθνική ανεξαρτησία και κοινωνική προκοπή. Αγωνίστηκες για το λαό και την εθνική ανεξαρτησία της πατρίδας μας. Όταν το κάλεσε η στιγμή είπες το μεγάλο ΝΑΙ δίνοντας τον καλύτερό σου εαυτό μέσα από τις γραμμές του ΕΛΑΣ. Αγωνίστηκες για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης και του λαού από την εκμετάλλευση και την καταπίεση. Θα είσαι «παρών», γιατί τη θέση σου θα πάρουν νέοι αγωνιστές και αγωνίστριες που εμπνέονται από τις μαρξιστικές – λενινιστικές ιδέες και από τα ζωντανά παραδείγματα προσφοράς και θυσίας. Εμείς σήμερα μια υπόσχεση σου δίνουμε, ότι θα συνεχίσουμε όρθιοι και ανταλάτευτοι να είμαστε μαζί με τον κόσμο της δουλειάς, με τους εργάτες, για να ολοκληρώσουμε αυτό που εσύ και οι χιλιάδες άλλοι αγωνιστές αφήσατε στη μέση, στην πορεία προς τη σοσιαλιστική νίκη.
Σε σας -όπως λέει και ο ποιητής- που περπατήσατε τον πόνο, σε σας που περπατήσατε τον θάνατο δίχως να σκοντάψετε. Αυτή μας η υπόσχεση, για έναν άλλο κόσμο όπως τον ονειρευτήκατε, είναι και το στερνό μας «αντίο, σύντροφε Σπύρο. Θα κάνουμε τον καθήκον μας. Αυτός είναι ο όρκος των κομμουνιστών πάνω από το φέρετρό σου. Θα ζεις, όπως και οι χιλιάδες άλλοι αγωνιστές, για πάντα στην καρδιά του λαού».
