Άρση προσαυξήσεων και προστίμων για τη ρύθμιση των φορολογικών οφειλών ζητεί ο Θαν. Καββαδάς
Αίτημα για την άρση προσαυξήσεων και προστίμων κατά τη ρύθμιση φορολογικών οφειλών των υπόχρεων της Λευκάδας κατέθεσε ο Βουλευτής Λευκάδας, κ. Αθανάσιος Καββαδάς, προς τον Υπουργό Οικονομικών, κ. Ευκλείδη Τσακαλώτο, και τον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών, κ. Τρύφωνα Αλεξιάδη.
Σύμφωνα με την ΠΟΛ 1023/2016, στις 31 Μαΐου 2016 λήγει η παράταση και αναστολή καταβολής βεβαιωμένων οφειλών των φορολογουμένων της Λευκάδας που δόθηκε λόγω του σεισμού της 17ης Νοεμβρίου 2015. Δεδομένου ότι δεν είναι δυνατόν να αποπληρωθούν από τους φορολογουμένους εφάπαξ οι βεβαιωμένες οφειλές έως τέλη του μήνα, ο Βουλευτής Λευκάδας συναντήθηκε με τον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών, κ. Τρύφωνα Αλεξιάδη, και αιτήθηκε το συνολικό ποσό που θα έχει συσσωρευτεί από τον περασμένο Νοέμβριο έως τα τέλη Μαΐου, να ρυθμιστεί σε δόσεις χωρίς να υπολογιστούν πρόστιμα και προσαυξήσεις.
Κατά τη συνάντηση, κ. Καββαδάς, επέδωσε σχετική επιστολή προς τον Υπουργό Οικονομικών, κ. Ευκλείδη Τσακαλώτο, και τον Αναπληρωτή Υπουργό Οικονομικών, κ. Τρύφωνα Αλεξιάδη.
Το κείμενο της επιστολής του κ. Καββαδά έχει ως εξής:
«Αξιότιμε κύριε Υπουργέ,
Σας επισημαίνω ότι τα προβλεπόμενα από τις εκδοθείσες ΠΟΛ 1253/25-11-2015, 1259/30-11-2015, 1270/23-12-2015 και ιδίως της 1023/12-2-2016 εκπνέουν στις 31/5/2016.
Ως εκ τούτου τα ισχύοντα για την αναστολή πληρωμών (βεβαιωμένες οφειλές στις ΔΟΥ, ρυθμίσεις, ΦΠΑ, ΕΝΦΙΑ κλπ) εξαιτίας του καταστρεπτικού σεισμού στη Λευκάδα σταματούν στο τέλος Μαΐου τρέχοντος έτους.
Καθίσταται προφανές ότι τα συσσωρευμένα χρέη που θα κατασταθούν ληξιπρόθεσμα στην ανωτέρω ημερομηνία είναι αδύνατο να πληρωθούν εφάπαξ από τους υπόχρεους, τη στιγμή μάλιστα που η τουριστική περίοδος μόλις άρχισε.
Προφανές είναι επίσης ότι οι υπόχρεοι θα καταφύγουν στην πάγια νομοθεσία ώστε να ρυθμίσουν σε δόσεις τα υπολειπόμενα ποσά.
Ενόψει του γεγονότος αυτού, παρακαλώ όπως μεριμνήσετε το συνολικό ποσό που θα έχει συσσωρευτεί έως τέλη Μαΐου, να ρυθμιστεί χωρίς να υπολογιστούν πρόστιμα και προσαυξήσεις. Το λογικό θα ήταν ότι εφόσον η Πολιτεία εφήρμοσε ένα μέτρο ανακούφισης των πληγέντων από μια φυσική καταστροφή, να μην έρχεται κατόπιν να τους επιβαρύνει με προσαυξήσεις και πρόστιμα από τη στιγμή που υπάρχει η διάθεση να πληρώσουν.»
ο ΆΣΧΕΤΟΣ Βουλευτής ισχυρίζεται συνέχεια την λέξη
<> και είναι λεπροί ζητάει άσχετα πράγματα
Η αναστολή τι αποτέλεσμα έχει . Δεν σημαίνει απαλλαγή , και η μη προσαύξηση δεν σημαίνει οχι τόκους.
Ποιος τον ακούει !!!!!!!
ο κάθε βουλευτής είναι μέρος της εργαλειακής διαδικασίας εναλλαγής κομματικά της αντιπροσώπευσης των πολιτών, με στόχο την κυβερνητική συγκρότηση, που και αυτή η κυβερνητική συγκρότηση κομματικώς εναλλακτικά, υπηρετεί και αντιπροσωπεύει την συσκότηση ολοποιητικά των προβλημάτων των Ελλήνων πολιτών , την καθημαγμένη τούτη εποχή.
Γιατί ο κάθε βουλευτής δεν αναφέρεται στην απόσπαση της χρόνια σωρευμένης αξίας της Ελληνικής κοινωνίας, όπως αυτή η απόσπαση επιχειρείται μονομερώς μέσω π.χ της υπερβολικής χρέωσης στην ΔΕΗ, ή αλλαχού. Γιατί ο κάθε βουλευτής ως εκπρόσωπος και αντιπρόσωπος των πολιτών δεν κανοναρχεί τους πολίτες που εκπροσωπεί να ζητήσουν πίσω το όποιο συνολικό ποσό παγίου χρέωσης στους λογ/μους της ΔΕΗ για όλα τα χρόνια από ιδρύσεως της αρχή της δεκαετίας του 1950.
Και τούτο διότι με βάσει την διπλή ταρίφα χρέωσης, το πάγιο δηλαδή που κατέβαλαν μισό και πλέον αιώνα οι Έλληνες πολίτες στους λογαριασμούς ηλεκτροδότησης, είναι αυτό που σωρευτικά έδωσε την δυνατότητα να στηθεί και να λειτουργήσει η ΔΕΗ, ως κρατική επιχείρηση κοινής ωφελίας.
Και αφού οι αγορές και οι άρπαγες των, βρήκαν τρόπο να αρπάξουν την σωρευμένη αυτή υπεραξία των Ελλήνων πολιτών, καθιέρωσαν το χρηματιστήριο ρύπων. Εις το οποίο η Ελλάδα πληρώνει- προαγοράζει ποσοστά εκπομπής ρύπων μια και καύσιμη ύλη έχει τον εγχώριο λιγνίτη. Ρύπους που τους καθιέρωσαν ως εμπορεύσιμο είδος οι άρπαγες και οι τυχοδιώκτες της διεθνούς ενεργειακής. Με στόχο να αρπάξουν ΄την ίδια την ωφέλεια απ την ηλεκτροδότηση, ωφέλεια που την πλήρωσαν χρόνια μέσω παγίου οι Έλληνες καταναλωτές, αλλά και να αρπάξουν και αξιακά την ίδια την εγχώρια υπεραξία εκμετάλλευσης του εγχώριου λιγνίτη.
Δηλαδή γενική αρπαγή μέσω απόσπασης της ίδιας της αξίας και υπεραξίας και των όσαω κατέβαλε χρόνια οι Έλληνες πολίτες για να ηλεκτροδοτηθεί η χώρα, αλλά και της αξίας -που προκύπτει ( ως μη εξαγωγή πόρων) από την χρήση του ίδιου του εγχώριου λιγνίτη.
Και έτσι η εξαγωγή πόρων- καταβολή εκατοομυρίων κατ έτος ευρώ, γίνεται απ την χώρα για την εξαγορά δήθεν δικαιωμάτων στο χρηματιστήριο διεθνών ρύπων , δηλαδή μέσω του μηχανισμού της απόσπασης , της διεθνούς της ενεργειοαρπαχτής.
Και εδώ υπάρχει το πολύ περίεργο φαινόμενο. Η χρήση πυρηνικής ενέργειας με τα ΄καταστροφικά απόβλητά της για την παραγωγή ενέργειας να θεωρείται λιγώτερο ρυπαίνουσα απ την χρήση λιγνίτη, του οποίου οι ρύποι μπορούν να περιοριστούν από την χρήση φίλτρων έστω και προηγμένης τεχνολογίας.
Το παλαιό οικονομολογικό αίτημα, για την σημασία της συμμετοχής των πολιτών μέσω της διπλής ταρίφας τιμολόγησης ( πάγιο) , που εγκαινιάζει και την αίσθηση του φυσικού Εθνικού μονοπωλίου ως αξιακό μέγεθος για την ανάπτυξη μιας χώρας, γιατί δεν το θυμούνται οι σύγχρονοι εκπρόσωποι των πολιτών , στους ναούς της κοινοβουλευτικής εμπροσώπησης.
Η απάντηση είναι προφανής: Γιατί αν οι πολίτες μιας χώρας ζητούσαν και διεκδικούσαν να τους επιστραφεί γεννεαλογικά το όσο σωρευμένο πάγιο είχαν πληρώσει για την δημιουργία του φυσικού μονοπωλίου ενέργειας, ίδρευσης, εποικοινωνίας και αλλαχού, τότε είχαμε την επέμβαση του κοινωνικού παίχτη στα πράγμaτα μιας χώρας.
—– Και το ζητούμενο απ την σύγχρονη διαχείρηση ακόμα και αντιπρωσεπευτικά δεν είναι τίποτα άλλο, παρά η αποτροπή της επέμβασης του κοινωνικού παίχτη ως προσδιοριστικού και μόνο παράγοντα των ιστορικών εξελίξεων μια χώρας και της τύχης των πολιτών—-.