Το Βαθύ και ο Ναός του Αγίου Βησσαρίωνα, πολιούχου, του Μεγανησίου

Συνεχίζουμε το φετινό φωτογραφικό μας αφιέρωμα στο Μεγανήσι. Αυτή τη φορά με το Βαθύ και τον Ναό του Αγίου Βησσαρίωνα. (Δες επίσης: «Στα «φιόρδ» του Μεγανησίου: Η παραλία Φανάρι στον κάβο του Αθερινού»).

Το Βαθύ είναι ο παραλιακός οικισμός και το κατ΄ εξοχήν ψαροχώρι του Μεγανησίου. Τα άλλα δυο χωριά του, το Σπαρτοχώρι και το Κατωμέρι, είναι χτισμένα σε κάποια απόσταση από τη θάλασσα. Εδώ πιάνει, μετά τα Σπήλια, το επίνειο του Σπαρτοχωρίου, το φέρι μποτ από το Νυδρί.

«ΒΑΘΥ (Μεγανησίου). Κάτοικοι 897 ω επί το πλείστον ναυτικοί. Κύρια προϊόντα οίνος και έλαιον. Το Βαθύ ήτο το κέντρον του τέως Δήμου Ταφίων. Κατά την αρχαιότητα εκαλείτο η Νήσος «Τάφος» εκ του ονόματος του πρώτου οικιστού αυτής Τάφου, όστις υπήρξε και Βασιλεύς αυτής. Προς τα βόρρεια του χωρίου Βαθύ, υπάρχει μία λοφώδης τοποθεσία καλουμένη μέχρι και σήμερον Τάφος, εν η κατά την παράδοσιν υπήρχε το ανάκτορον του τότε Βασιλέως Τάφου. Απόπειραι αρχαιολογικών ερευνών, εκεί γενόμεναι, προ πολλών ετών, απεκάλυψαν τάφους αρχαίους και οικάζεται ότι πράγματι εκεί υπήρχεν η αρχαία πόλις Τάφος.

Βραδύτερον η Νήσος Τάφος αποικίσθη από Χιώτας φεύγοντας τότε τας διώξεις των Τούρκων. Η Νήσος Τάφος ήτο ονομαστή κατά την αρχαιότητα δια τον πράγματι εκλεκτόν οίνον της. Ο Όμηρος αναφέρει εις κάποιον χωρίον, ότι πριν η αρχίση η κατά της Τροίας εκστρατεία, είχον επισκεφθή τον Βασιλέα Τάφον, οι γείτονες αυτώ Βασιλείς της Ιθάκης και της Αιγειλίας (Ακαρνανική πόλις, πιθανότητα ο σημερινός «Μύτικας»), τους οποίους ο Τάφος εφιλοξένησεν εις τα Ανάκτορά του και προσέφερεν εξαίρετον Τάφιον οίνον.

Στερείται λιμένος δυναμένου να εξυπηρετήση την ναυτιλίαν και την συγκοινωνίαν, ην μέχρι προ ολίγων ετών, εξετέλουν ιστιοφόρα. Εν καιρώ δε χειμώνος, οι συγκοινωνούντες με την πόλιν Τάφιοι, υπεβάλλοντο εις Οδυσσείας περιπετείας. Νυν η συγκοινωνία εκτελείται δια βενζινοπλοίων. Κυριαρχούντα επίθετα: Κατωπόδης – Κονιδάρης. Εις την νήσον των Ταφίων, διεμείναμεν κατά τα παιδικά μας χρόνια, περί τους δύο μήνας. Έτερος συνοικισμός εν τη Νήσω είναι το ΣΠΑΡΤΟΧΩΡΙΟΝ ημίωρον απέχον του Βαθέως»¹.

Στο Βαθύ βρίσκεται και ο Ναός του Αγίου Βησσαρίωνα, πολιούχου του Μεγανησίου, που γιορτάζει στις 15 Σεπτέμβρη.

Ήταν η πρώτη φορά που πετύχαμε την εκκλησία ανοιχτή, τυπική μορφή επτανησιώτικης βασιλικής, που βρίσκεται στο λιμάνι του χωριού. Πρόκειται για μια νέα σχετικά εκκλησία και οι εικόνες της είναι άνευ ιδιαίτερου ενδιαφέροντος². Η εκκλησία άρχισε να κτίζεται το έτος 1910, ενώ το καμπαναριό χτίστηκε μόλις το 1996.

Το νεοκλασικής γραμμής ξυλόγλυπτο τέμπλο, στο οποίο κυριαρχεί το λευκό και χρυσαφί χρώμα, είναι έργο του Κολυβιάτη (από τα Κολυβάτα Λευκάδας) ταγιαδόρου Γιάννη Βρεττού και κατασκευάστηκε το 1921. Δικό του έργο είναι επίσης ο γυναικωνίτης.

Οι τρεις δεσποτικές εικόνες του τέμπλου (Χριστού, Παναγίας, Προδρόμου) προέρχονται από το παλαιότερο τέμπλο της Μονής Φανερωμένης, ενώ η τέταρτη, ο Άγιος Βησσαρίων, είναι έργο της Ουρανίας Γαζή. Τις υπόλοιπες εικόνες του τέμπλου τις έφτιαξε σύμφωνα με την προφορική παράδοση κάποιος ονόματι Παρασκευάς, που ήταν πρόσφυγας. Στην οροφή βρίσκονται έργα του αυτοδίδακτου ζωγράφου Ευσταθίου Αργύρη.

_______________________________

¹ Παναγιώτης Θ. Κουνιάκης, «Η νήσος Λευκάς από των αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι των καθ΄ ημάς: Ήθη-Έθιμα-Εξέλιξις και Δράσις των πολιτικών αυτής ανδρών», 1928
² Χριστιανική Ζωγραφική – Η μεταβυζαντινή και επτανησιακή τέχνη στις εκκλησίες και μοναστήρια της Λευκάδας (15ος-20ος αι.), Εταιρεία Λευκαδικών Μελετών, Αθήνα 1999.