Σαν σήμερα, στις 11 Σεπτέμβρη του 1973, στρατιωτικό πραξικόπημα στη Χιλή
Ο Σ. Αλιέντε στο προεδρικό μέγαρο κατά την διάρκεια του πραξικοπήματος
Σαν σήμερα, στις 11 Σεπτέμβρη του 1973, εκδηλώνεται αμερικανοκίνητο στρατιωτικό πραξικόπημα στη Χιλή με επικεφαλής το στρατηγό Αουγκούστο Πινοσέτ. Ο Σοσιαλιστής Πρόεδρος, Σαλβαδόρ Αλιέντε, οχυρώνεται στο Προεδρικό Μέγαρο και πέφτει νεκρός με το όπλο στο χέρι.
Στο πρώτο μήνυμά της, η χούντα ισχυρίζεται ότι η επέμβαση του στρατού έγινε «για να λυτρωθεί η πατρίδα από το μαρξιστικό ζυγό». Την ίδια ώρα, το αμερικανικό πρακτορείο ειδήσεων «Ασοσιέιτεντ Πρες» μεταδίδει ότι «το πραξικόπημα υπήρξε έργο του σκληρού, φιλοαμερικανικού πυρήνα των Ενόπλων Δυνάμεων».
Το πραξικόπημα ήταν το επιστέγασμα μιας επιχείρησης για την ανατροπή του Αλιέντε και της κυβέρνησης της «Λαϊκής Ενότητας», στην οποία συμμετείχαν κομμουνιστές, σοσιαλιστές, ριζοσπάστες, αριστεροί, χριστιανοδημοκράτες. Στην επιχείρηση αυτή πήραν μέρος οι βιομήχανοι, οι μεγάλοι γαιοκτήμονες, και, φυσικά τμήματα του στρατού. Την επιχείρηση σχεδίασαν, χρηματοδότησαν και καθοδήγησαν η κυβέρνηση των ΗΠΑ και μυστικές αμερικανικές υπηρεσίες με συντονιστή τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών, Χένρι Κίσινγκερ.
Οι ΗΠΑ ήταν το πρώτο κράτος που αναγνώρισε την «κυβέρνηση» της στρατιωτικής χούντας.
(902.gr)
Όπως γίνεται συνήθως σε κάθε εμπλοκή των Αμερικανών στον εικοστό αιώνα και ιδιαίτερα μεταπολεμικά, στην χώρα επέμβασης αρχίζουν και τα κοινωνικοοικονομικά ή τεχολογικά και στρατιωτικά πειράματα.Στην Χιλή αμέσως μετά την επέμβαση άρχισαν τα οικονομικοκοινωνικά πειράματα της σχολής του Σικάγου, για την μελέτη και εφαρμογή της νομισματικής θεωρίας λαπά των οικονομικών της προσφοράς του χρήματος, με ηγέριο κάποιον Μίλτον Φρήντμαν. Μετά από εφαρμογή των όσων της σχολής αυτής , ο λαπάς Φρίντμαν βγήκε δημόσια την δεκαετία του 1980, κοντά 10 χρόνια μετά διαρκούς εφαρμογής , και ανήγγειλε , την σημασία της οικονομικής θεωρίας του για τον πολιτισμό. μια και μέσω της εφαρμογής της οδηγήθηκαν στην πολιτική εξομάλυνση διαρκούσης της δικτατορίας, μια και η δικτατορία του Πινοσέτ την δεκαετία του 1980 είχε ελάχιστα λασκάρει μετά από 10 και πλέον χρόνια, όπως γίνεται προοδευτικά σε κάθε δικτατορία.
Και οι Αμερικανόφερτες σπουδές λαπά της δεκαετίας του 1970 και πέρα, σε κάθε χώρα που εξαπολυόνταν οι σπουδάσαντες στην Αμερική την δεκαετία του 1970 και πέρα, δεν ήταν τίποτα άλλο παρά βασισμένες πάνω στο δόγμα της κατά Σικάγο σχολής. Και αυτό δημιούργησε και στην Ελλάδα τα σοβαρά προβλήματα στην οικονομικλη διαχείρηση , μέσω της ασυνέχειας στην ιστορική θεσμική οικονομική αναγκαιότητα για την λειτουργία της χώρας.Τα συμπτώματα διαχείρησης στην Ελλάδα που ονομάστηκαν εκσυγχρονισμός και τα όσα ακολολυθησαν ώς σήμερα, δεν είναι παρά τα αποτελέσμτα της οικονομικής διαχείρησης της Ελλάδος από τους μεταφλεροντες την Αμερικανική λαπά τεχνογνωσία της σχολής του Σικάγου, στην Ελληνική πραγματικότητα.Και τα δείγματα ήταν άμεσα και εξ αρχής φανερά _για τούτο και το σκόπιμο ανιχνεύσιμο του εκσυγχρονισμού από το 1997 και μετά.
Διότι, δεδομένης της εκκινήσεως της θεωρίας του Φρίντμαν από την διαχείρηση του χρήματος , έπρεπε στη Ελλάδα του εκσυγχρονισμού να βρεθεί ικανή ποσότητα χρήματος για την διαχείρηση ενεργά μέσω της κυκλοφορίας του. Και πρός τούτο βρέθηκε η εκσυγχρονιστική κοινωνική μούφα της εκταμίευσης της αποταμιεύσεως μέσω του κοπανιστού αέρα του χρηματιστηριακού τζόγου και της υπεραξίας των ά’υ’λων χρεωγράφων. Δηλαδή ο εκσυγχρονισμός της Ελλάδος απαιτούσε και επέβαλε να οδηγηθεί η χώρα σε πιότερη δημοκρατία και ελευθερία πολιτική και κοινωνική δικαιοσύνη μέσω της χρηματιστηριακής κερδοσκοπικής έντασης. Και οι προτεινόμενες επιχειρηματικές δραστηριότητες να ήταν η δημιουργία εταιρειών για την εντολή και διαβίβαση πράξεων στο χρηματιστήριο(ΕΛΔΕ)κατά την εποχή εκείνη, που είχε γεμίσει και το τελευταίο χωριό της Ελλάδος.
Να στοχαστούν όποιοι θέλουν σήμερα την σχέση που έχει η σημερινή οικονομική πίεση _σαν δικτατορία του οικονομικού στοιχείου στην κοινωνία_σχετικά με τα παραπάνω και τις θεωρίες της σχολής του Σικάγου για την διαχείρηση του νομίσματος ουσιαστικά.
Το πολύ άσχημο είναι ότι υπάρχουν ακόμα εν ζωή, φθίνουν σιγά σιγά, οι παλαιότεροι οικονομολόγοι οι οι οποίοι είχαν προειδοποιήσει για το τι επέρχεται με την εφαρμογή των παραπάνω θεωριών ώς κρατική διαχείρηση για την Ελλάδα από τις πρώτες μέρες του λαπαδοεκσυγχρονισμού. Αλλά δεν μίλησαν.Αποσύρθησαν ώς αναχωρητές.Αφήνοντας το πεδίο της κρατικής διαχείρησης της χώρας στους επιτήδειους για να προσφέρουν στην Ελληνική κοινωνία τα οικονομικά της προσφοράς και τα »καλούδια» από την προσφορά των οικονομικών της προσφοράς.