Σαν σήμερα, στις 18 Οκτώβρη του 1981, μεγάλη νίκη «των δημοκρατικών δυνάμεων» στις βουλευτικές εκλογές…
Σαν σήμερα, στις 18 Οκτώβρη του 1981, γίνονται βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα. Το ΠΑΣΟΚ έρχεται πρώτο με 48,06% και ο Ανδρέας Παπανδρέου γίνεται πρωθυπουργός. Η Ν.Δ. λαμβάνει το 35,88% και το ΚΚΕ το 10,93%.
Τα κόμματα που πήραν μέρος στις εκλογές ήταν (σε παρένθεση οι αρχηγοί):
Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα – ΠΑΣΟΚ (Ανδρέας Παπανδρέου), Νέα Δημοκρατία (Γεώργιος Ράλλης), Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας – ΚΚΕ (Χαρίλαος Φλωράκης), Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας Εσωτερικού – ΚΚΕ Εσωτερικού (Λεωνίδας Κύρκος), Κόμμα Προοδευτικών (Σπυρίδων Μαρκεζίνης), Κόμμα Δημοκρατικού Σοσιαλισμού-Κόμμα Αγροτών και Εργαζομένων – ΚΟΔΗΣΟ-ΚΑΕ (Γιάγκος Πεσμαζόγλου), Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου – ΕΔΗΚ (Ιωάννης Ζίγδης) κ.ά.
Το πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» την Κυριακή των εκλογών
Στο Νομό Λευκάδας τα αποτελέσματα είχαν ως εξής:
| ΚΟΜΜΑ | ΨΗΦΟΙ | ΠΟΣΟΣΤΟ | ΕΔΡΕΣ |
| ΠΑ.ΣΟ.Κ. | 7.543 | 39.87% | 1 |
| Ν.Δ. | 7.113 | 37,60% | |
| Κ.Κ.Ε. | 3.604 | 19,05% | |
| ΚΚΕ εσ. | 421 | 2,23% | |
| ΠΡΟΔΕΥΤΙΚΟΙ | 77 | 0,41% | |
| ΚΟΔΗΣΟ-ΚΑΕ | 77 | 0,41% | |
| ΕΔΗΚ | 35 | 0,18% | |
Το πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» την Κυριακή των εκλογών
Το πρωτοσέλιδο του «Ριζοσπάστη» στο φύλλο της Δευτέρας 19 Οκτώβρη 1981 κάνει λόγο «για συντριπτική πλειοψηφία των δημοκρατικών δυνάμεων»: «Συντριπτική πλειοψηφία στη νέα Βουλή κατάκτησαν οι δυνάμεις της αλλαγής, δημιουργώντας βασικές προϋποθέσεις για μια νέα πορεία της χώρας στο δρόμο της αλλαγής. Ο λαός ενίσχυσε παραπέρα το ΚΚΕ σε όλη τη χώρα. Το λεγόμενο «εσ.» και τα άλλα μικρά κόμματα έπαθαν καθίζηση. Το ΠΑΣΟΚ, εξασφαλίζοντας την κοινοβουλευτική πλειοψηφία, σχηματίζει τη νέα κυβέρνηση. Η εντολή σχηματισμού θα δοθεί στον κ. Παπανδρέου, πιθανότατα αύριο, κατά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Καραμανλή. Η μεγάλη δημοκρατική νίκη προκάλεσε θύελλα ενθουσιασμού σ΄ ολόκληρη την χώρα. Οι δημοκράτες ξεχύθηκαν πανηγυρίζοντας στους δρόμους, σε μια παλλαϊκή-ενωτική διαδήλωση για την αλλαγή…».
Οι 13 βουλευτές που εξέλεξε το ΚΚΕ ήταν:
Χαρίλαος Φλωράκης (Β΄ Αθήνας), Κώστας Κάππος (Β΄ Αθήνας), Μαρία Δαμανάκη (Β΄ Αθήνας), Διαμαντής Μαυροδόγλου (Β΄ Αθήνας), Κώστας Νάσης (Συνεργαζόμενος, Β΄ Αθήνας), Γρηγόρης Φαράκος (Α΄ Αθήνας), Αιμιλία Υψηλάντη (Α΄ Αθήνας), Αντώνης Αμπατιέλος (Α΄ Πειραιά), Μίκης Θεοδωράκης (Β΄ Πειραιά), Κώστας Λουλές (Λάρισας), Νίκος Καλούδης (Μαγνησίας), Μήτσος Σαχίνης (Α΄ Θεσσαλονίκης), Κώστας Βασάλος (Λέσβου). Ευρωβουλευτές (την ίδια ημέρα πραγματοποιήθηκαν και οι εκλογές για την Ευρωβουλή) είχαν εκλεγεί οι: Βασίλης Εφραιμίδης, Τάκης Αδάμος (Αρχισυντάκτης του Ριζοσπάστη) και Αλέκος Αλαβάνος.
Στην προεκλογική περίοδο της τότε εποχής ή ως τότε κρατούσα κατάσταση της Ν.Δ κυβερνητικά είχε φτάσει σε σημείο διάλυσης κάτω από την αποχώρηση του Κ.Καραμανλή για την προεδρία το 198.
Κάτι μικροσυμφέροντα τοπαρχών και αυτόκλητων απομειναριών της παλαιάς δεξιάς ιδιαίτερα στα χωριά και στις μικρές επαρχιακές πόλεις – είχαν μείνει προσκολημένα στον αστυνομικόχαφιεδισμό της δεκαετίας του 1950- και του 1967-1974 και παρουσιάζονταν ώς θιασώτες της σκληρής δεξιάς γραμμής που επέβαλε »ο ευπατρίδης!!! απ το Μέτσοβο αυτοχαρακτηριζόμενος ως και τσέλιγκας, έναντι του μετριοπαθούς και δημοκράτη Γ. Ράλλη, που είχε αναδειχτεί πρωθυπουργός , μετά την μετακίνηση στην προεδρία του Κ.Καραμανλή.
Και αυτοί οι αμετανόητοι χαφιεδοψιλομικροκοματάρχες ( ο πυρήνας του συμπτώματος ήταν να μολύψουν απ τα κρατικά-αστυνομικά ταμεία κάτι μικροποσά και δωράκια για ψιλοπληροφορίες)σε επαφή με κάτι χωροφύλακες πρώην τσοπαναραίους Τζουμερκιώτικης εκδοχής ( ελέω ευπατρίδη εκ Μετσόβου) δεν βλέπανε ότι ο οι πολίτες δεν τους λογαριάζουν πλέον – άγραφα χωροφυλακίστικα και μικροψιλοχαφιεδίστικα λούμπεν καμένα χαρτιά είχαν καταλήξει-.
Το 1979 το Κέντρο Κοινωνικών Μελετών εν Αθήναις, είχε διαμηνύσει στον Κ. Καραμανλή ότι στις επερχόμενες εκλογές η τότε κυβέρνηση Ν.Δημοκρατία θα ηττηθεί με μεγάλο ποσοστό.
Και ο Κ. Καραμανλής γνωστικός μεταπήδεισε- όχι μόνο για αυτό αλλά και για την εμπέδωση του κοινοβουλευτισμού ως συνέχεια- στην Προεδρία.
Το σκηνικό ήταν απείρου κάλους την βραδυά της 18/10/1981 που άρχισαν να εκδίδονται τα εκλογικά αποτελέσματα και διεφάνει το όλο μαζί και οι ψιλομικροχαφιέδες είχαν κρυφτεί, ως εφαρμόζοντες στον εαυτό τους την ιστορική χαφιεδίστικη μέθοδο της κρυψίνοιας που είχαν μαθει ως τότε ως αστυνομική και κοινωνική λειτουργία αντίστοιχα.
Δεν είχαν αφουγκραστεί από την μανία τους για χαφιεδισμό και λούμπεν ψιλικαδίστικη μικροκονόμα, ούτε την όσο δυνατόν Δημοκρατική κοινοβουλευτική φωνή του τότε Πρωθυπουργού Γεωργίου Ράλλη : ΄΄ δεν θέλω ούουου» στην προεκλογική συγκέντρωση της Παρασκευής 16/10/1981 στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα.
Την άλλη μέρα , όλα τα μικροχαφιεδίστικα χωροφυλακίστικα λούμπεν λολά και ξετροχιασμένα είχαν τελειώσει.
Οι πολίτες μπαίνανε στα αστυνομίκά ή χωροφυλακίστικα τμήματα από τις 19/10/1981 και ζητούσανε να τους παραδοθούν οι φάκελοι που υπήρχαν σε βάρος τους μέσα σε αυτά τα χωροφυλακίστικα »χριστιανικά ιδρύματα», που ευαγγελίζονταν την τάξη και την ασφάλεια της χώρας!!! μαζί με την λειτουργία του χαυχεδισμού ως κοινωνική αρετή και όραμα.
Και τα μικροκονδύλια ίσως που διακονούνταν χρόνια για ως μπαξίσι των μικροψιλοχαφιέδων ( απ αυτά μπορεί να οικειοποιούνταν και κάτι οι χωροφύλακες για να συμπληρώνουν τον μισθό τους!!!),τελείωναν.
Υπάρχουν και τα παραπάνω ως ιστορία μέσα στην πολιτικόκοινωνική ιστορικότητα της χώρας ως στοιχείο της μεταπολίτευσης, στο τελευταίο τέταρτο του 20ου αιώνα. Και είναι μεγάλη ιστορία, όσο και αν βολεύει κάποιους να μην την εντάσσουν ως στοιχείο του μακρού ιστορικού χρόνου, για να την παρακάμπτουν.
Το δίπλο:’αλλα μεγέθη άλλες ιδέες λειτούργησε και μεταβατικά αντίθετα : άλλες ιδέες άλλα μεγέθη από κεί και πέρα.
Η ιδέα παρήγαγε τότε και παραγάγει γενικά, υλικά αποτελέσματα.
Είναι γιά γέλια όταν ακόμα καί σήμερα υπάρχουν άνθρωποι πού μιλάνε καί νοσταλγούν τό πιό αισχρό , τό πιό λαικιστικό κόμμα καί τό πιό διεφθαρμένο κόμμα πού έμφανίστηκε ποτέ στήν Ελλάδα .
Η βιωμένη και γεννεαλογικά μεταφερόμενη πνευματικώς κουλτούρα του χαυχεδισμού, θα βρίσκει πάντα μορφές ( επιφενόμενα) έκφρασης πρακτικής έκφρασης, ανά εποχή.
Ο αναλλοίωτος πυρήνας όμως , είναι η ανωνυμία και η κρυψίνοια. Και αυτά είναι τα χαρακτηριστικά που μεταφέρονται γεννεαλογικά με την πνευματική μεταφορά.
Διότι το αδρανές υλικό υπόλοιμα κάθε φορά του χαυχεδισμού, αναλίσκεται στην καθημερινή διαβίωση των μετεχόντων στην εργαλειακή του χαυχεδισμού.