Συνθήματα των καιρών μας…

Είδαμε τα συνθήματα σε τοίχους και τοιχεία στη Λευκάδα.

Φυσικά και δε συντάχθηκαν όλοι οι μαθητές με το πιο κάτω σύνθημα «μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι», όπως κάποιοι προσπάθησαν να πουν, όπως κάποιοι θα ήθελαν. Έστω και αν τα ΜΑΤ είναι η μήτρα από την οποία γεννήθηκε ο δολοφόνος. Έστω και αν η κρατική βία και καταστολή, ως αποτέλεσμα μιας πολιτικής που βλέπει εχθρό το λαό και τη νεολαία που διεκδικεί και αγωνίζεται, ήταν προάγγελοι του θανάτου του 15χρονου μαθητή.

Και οι κάποιοι είναι όλοι αυτοί που προσπαθούν να ταυτίσουν το μαζικό, οργανωμένο και περιφρουρημένο κίνημα με την τυφλή βία και τον πετροπόλεμο. Η οργή και η αγανάκτηση των μαθητών που για μέρες κατακλύζουν τους δρόμους μαζικά και περιφρουρημένα, γέννησε ένα άλλο πλούτο συνθημάτων. Καταγράφουμε κάποια:

• «Πάλη οργανωμένη, πάλη ταξική, αυτή είναι η απάντηση στην καταστολή»
• «Φονιάς των μαθητών το κράτος των αστών»
• «Φόνοι, βία, αυταρχισμός, αυτός είναι ο καπιταλισμός»
• «Πράσινα παπούτσια και ζαρντινιέρες, η καταστολή ήρθε και με σφαίρες»
• «Με σφαίρες και βία δε γίνεται Παιδεία»
• «Εν ψυχρώ εκτέλεση και τρομοκρατία και μετά μας λένε για δημοκρατία»
• «Δολοφόνοι οι αστυνομικοί, το χέρι τους οπλίζει αυτή η πολιτική»
• «ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία – ΜΑΤ, βία, τρομοκρατία»
• «Η τρομοκρατία δε θα περάσει. Το οργανωμένο κίνημα θα τη σπάσει»
• «Τρομοκράτες δεν είναι οι μαθητές, είναι όσοι φυλάνε τις πολυεθνικές»
• «Ούτε εμπρησμοί ούτε καταστροφές ταξική απάντηση στους καπιταλιστές»
• «Μας θέλουν φοβισμένους με κάτω το κεφάλι, σπέρνουνε φόβο, θα θερίσουν πάλη»