Για τα 45 χρόνια από το θάνατο του Ν. Ζαχαριάδη
Σαν σήμερα, το 1973, αυτοκτονεί στο Σουργκούτ της Σιβηρίας ο Νίκος Ζαχαριάδης. Στο τελευταίο γράμμα της ζωής του, προς την καθοδήγηση του ΚΚΕ, ο Ν. Ζαχαριάδης υπογραμμίζει: «Στη ζωή μου, έκανα πολλά λάθη και στραβά. Ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω. Όμως με κατηγόρησαν ότι πρόδωσα το ΚΚΕ και τον αγώνα και με διέγραψαν απ΄ το κόμμα… Το ΚΚΕ ήταν και παραμένει το κόμμα μου και κανένας δεν μπορεί να το χτυπήσει και να το λερώσει χρησιμοποιώντας το όνομά μου… Με το ΚΚΕ δεν είχα ούτε έχω ανοιχτούς λογαριασμούς. Ούτε μπορούσα ποτέ να ΄χω».
Με μία λιτή και σεμνή τελετή, σήμερα το πρωί οι Οργανώσεις Αττικής του ΚΚΕ και της ΚΝΕ τίμησαν στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών τα 45 χρόνια από το θάνατο του Ν. Ζαχαριάδη, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ.
Στην εκδήλωση σύντομο χαιρετισμό απηύθυνε ο Βαγγέλης Μαρούπας εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ.
Στη συνέχεια οι αντιπροσωπείες των Οργανώσεων του ΚΚΕ απόθεσαν λουλούδια στον τάφο του Ν. Ζαχαριάδη, καθώς και ο γιος του Σήφης.
Η ομιλία του Β. Μαρούπα
«Την 1η Αυγούστου του 1973 σε ηλικία 70 ετών πέθανε ο σ. Νίκος Ζαχαριάδης, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, μέσα σε χρόνια θύελλας και όξυνσης της ταξικής πάλης στην Ελλάδα και διεθνώς.
Ο Νίκος Ζαχαριάδης υπήρξε άξιο τέκνο της εργατικής τάξης. Μπήκε από νωρίς στη βιοπάλη, ενώ γρήγορα ήρθε σε επαφή με το μαρξισμό – λενινισμό. Μπολιάστηκε από την επαναστατική θεωρία της εργατικής τάξης, από το κοινωνικό όραμα της κατάργησης της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, από το σοσιαλισμό – κομμουνισμό. Στρατεύθηκε στο κομμουνιστικό κίνημα, καθώς έγινε μέλος του ΚΚ Τουρκίας αρχικά, αλλά και του Πανρωσικού ΚΚ (Μπολσεβίκοι) και φυσικά του ΚΚΕ.
Ο Νίκος Ζαχαριάδης υπήρξε ηγετικό στέλεχος του ΔΚΚ, Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ από το 1931-1935 και Γενικός Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚΕ μέχρι το 1956. Ηγέτης αφοσιωμένος στην υπόθεση της εργατικής τάξης, στον προλεταριακό διεθνισμό, στην πάλη για την κοινωνική απελευθέρωση.
Ηγήθηκε του Κόμματός μας σε συνθήκες σκληρής ταξικής πάλης, διώξεων, εκτελέσεων, δράσης κρατικών εγχώριων και ξένων μυστικών υπηρεσιών κατά του ΚΚΕ, ακόμα και διάβρωσης των Κομματικών Οργανώσεών του, τα χρόνια της μεταξικής δικτατορίας.
Η συμβολή του ήταν σημαντικότατη. Συνέβαλε στην ανάπτυξη του ΚΚΕ τα χρόνια 1931-1936, στάθηκε αλύγιστος απέναντι στο αστικό κράτος και το φασισμό, όντας δέσμιος της αστικής τάξης στις ελληνικές φυλακές αλλά και το Νταχάου στη συνέχεια. Πρωτοστάτησε στη δημιουργία και ηρωική πάλη του ΔΣΕ, στην κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης στην Ελλάδα κατά τον 20ό αιώνα, ξεπλένοντας τότε το στίγμα της Συμφωνίας της Βάρκιζας από το Κόμμα μας.
Έδειξε ακλόνητη επιμονή στην ανάγκη ύπαρξης Οργανώσεων του ΚΚΕ σε οποιεσδήποτε συνθήκες, με επιμονή στη συγκρότηση και λειτουργία παράνομων ΚΟ, στο συνδυασμό παράνομης και νόμιμης δουλειάς.
Παρά τη συκοφάντησή του, την άδικη καθαίρεση και διαγραφή του, δεν πέρασε απέναντι στο Κόμμα, δεν πέρασε απέναντι από το ΚΚΣΕ και το ΔΚΚ.
Το Κόμμα μας στην πράξη έχει αποκαταστήσει το σ. Νίκο Ζαχαριάδη εδώ και δεκαετίες. Με την Πανελλαδική Συνδιάσκεψή του το 2011 αποκατέστησε πλήρως τον Ν. Ζαχαριάδη στο ΚΚΕ, ακυρώνοντας τις αποφάσεις της 6ης Ολομέλειας του 1956, της 7ης Ολομέλειας του 1957, καθώς και τα πορίσματα του 1964 και 1967 που άφηναν απαράδεκτα υπονοούμενα και υποψίες για συνεργασία με τον ταξικό εχθρό.
Με την απόθεση λίγων λουλουδιών στον τάφο του εκφράζουμε το σεβασμό σε έναν ηρωικό ηγέτη του Κόμματός μας, που η ζωή και η δράση του συνδέθηκαν με την πορεία του ΚΚΕ.
Το ΚΚΕ με τα 100 χρόνια ζωής και προσφοράς συνεχίζει μπροστά με στόχο να ανατραπεί το βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα που τσακίζει την εργατική τάξη και το λαό, που γεννά δεινά, καταστροφές, κρίσεις, πολέμους. Σε αυτά τα 100 χρόνια χιλιάδες στελέχη και μέλη του ΚΚΕ, χιλιάδες φίλοι του Κόμματος και απλοί αγωνιστές έχουν συμβάλει για να είναι σήμερα το ΚΚΕ όρθιο, ώριμο, αταλάντευτο απέναντι στον ταξικό εχθρό, έτοιμο για δράση σε οποιεσδήποτε συνθήκες. Ανάμεσα στα όπλα ξεχωρίζει και η βαριά παρακαταθήκη και κληρονομιά που μας άφησε ο Νίκος Ζαχαριάδης.
Στο δρόμο που χάραξε συνεχίζουμε. Ζήτω τα 100 χρόνια του ΚΚΕ!».
(902.gr)
