Ανακοίνωση του ΚΚΕ για τα 74 χρόνια από τη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών | Λευκαδίτικα Νέα - Lefkada News
Published On: Πε, Μάι 9th, 2019

Ανακοίνωση του ΚΚΕ για τα 74 χρόνια από τη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών

raistax

Σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ, για τα 74 χρόνια από τη Μεγάλη Αντιφασιστική Νίκη των Λαών, σημειώνει:

«Η επέτειος της 9ης Μάη, 74 χρόνια από τον τερματισμό του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, δεν είναι η «Μέρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης», όπως ανιστόρητα επιχειρείται να καθιερωθεί, τα τελευταία χρόνια, απ΄ τους εκπροσώπους αυτού του αντιδραστικού οικοδομήματος. Είναι η Μέρα της Μεγάλης Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, της αθάνατης εποποιίας του Σοβιετικού Κόκκινου Στρατού και των αντιστασιακών κινημάτων της Ευρώπης, με τον πρωτοπόρο και καθοριστικό ρόλο των Κομμουνιστικών Κομμάτων.

Το ΚΚΕ αποτίει φόρο τιμής σε όσους αγωνίστηκαν με το όπλο στο χέρι, όσους θυσιάστηκαν, βασανίστηκαν, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν, σε όλους όσοι έδρασαν με κάθε τρόπο ενάντια στο ναζιστικό – φασιστικό ιμπεριαλιστικό «Άξονα» Γερμανίας – Ιταλίας – Ιαπωνίας και των συμμάχων τους.

Το ΚΚΕ είναι περήφανο που αποτέλεσε την ψυχή, τον αιμοδότη και καθοδηγητή του ηρωικού αγώνα του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ και των άλλων ΕΑΜικών οργανώσεων. Σε όλο το διάστημα της τριπλής Κατοχής, το ΚΚΕ έδωσε τον ανθό του στον αγώνα ενάντια στο ναζισμό – φασισμό, τα χιλιάδες μέλη του, με την ηρωική τους δράση και θυσία, έγραψαν κάποιες από τις πιο χρυσές σελίδες της 100χρονης Ιστορίας του, συνέβαλαν στη νικηφόρα έκβαση του πολέμου.

Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, όπως και ο Α΄, ήταν απόρροια των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για το ξαναμοίρασμα των αγορών, που οξύνθηκαν σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης. Επιβεβαιώνοντας ότι όταν οι αντιθέσεις των μονοπωλίων για τον έλεγχο των αγορών και την κερδοφορία τους δεν μπορούν να λυθούν με εύθραυστους συμβιβασμούς στο πλαίσιο μιας ιμπεριαλιστικής «ειρήνης», λύνονται με τον πόλεμο.

Γι΄ αυτό και σήμερα οι λαοί πρέπει να επαγρυπνούν, ιδιαίτερα στην περιοχή μας, της Ανατ. Μεσογείου και της Μ. Ανατολής, που οι ιμπεριαλιστές συγκρούονται με «μήλον της έριδος» για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τους δρόμους Ενέργειας. Σήμερα, που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, παίζοντας το βρώμικο ρόλο του γεωπολιτικού «μεντεσέ» των ΗΠΑ, μετατρέπει τη χώρα σε μια απέραντη αμερικανοΝΑΤΟική βάση και προωθεί τους επικίνδυνους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού τους με άλλες ισχυρές καπιταλιστικές χώρες.

Η 9η Μάη, μέρα της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, παρά τις αντιδραστικές και αντιεπιστημονικές προσπάθειες της ΕΕ να την μετονομάσει σε «μέρα της Ευρώπης», θα υπενθυμίζει για πάντα ότι το καθοριστικό χτύπημα στο τέρας του ναζισμού το έδωσε η ΕΣΣΔ, με περισσότερους από 20 εκατ. νεκρούς, τη στιγμή που οι νικήτριες καπιταλιστικές χώρες του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου παρείχαν σημαντική βοήθεια στη ναζιστική Γερμανία, με σκοπό να την αξιοποιήσουν ως δύναμη κρούσης ενάντια στη Σοβιετική Ένωση.

Οι νικηφόρες μάχες του Κόκκινου Στρατού στο Στάλινγκραντ, στο Κουρσκ, στο Λένινγκραντ, μέσα στο Βερολίνο και τελικά, η συντριβή του ναζισμού, έγιναν δυνατές χάρη στην ανωτερότητα του σοσιαλιστικού συστήματος, της εργατικής εξουσίας, στα πλεονεκτήματα της κοινωνικοποίησης των μέσων παραγωγής και του κεντρικού σχεδιασμού της οικονομίας. Χάρη σ΄ αυτά τα πλεονεκτήματα μπόρεσε η Σοβιετική Ένωση να γίνει μια ισχυρή οικονομική δύναμη και να δημιουργήσει έναν αξιόμαχο Κόκκινο Στρατό.

Η ΕΕ, που έχει εντάξει στην επίσημη ιδεολογία της την απαράδεκτη «θεωρία των δύο άκρων», την εξίσωση του ναζιστικού τέρατος με τον κομμουνισμό, πρωτοστατεί στον αντικομμουνισμό και την παραχάραξη της Ιστορίας. Στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες, όπως η Ουγγαρία, η Πολωνία, η Εσθονία, η Λετονία, η Λιθουανία, με τη στήριξη της ΕΕ, τίθενται εκτός νόμου τα Κομμουνιστικά Κόμματα και σύμβολα, τιμώνται οι συνεργάτες των SS και γκρεμίζονται ιστορικά μνημεία της Αντιφασιστικής Νίκης.

Αυτές είναι οι «ιδρυτικές αξίες της ΕΕ», στο όνομα των οποίων πίνουν νερό ο ΣΥΡΙΖΑ, η ΝΔ, όλα τα κόμματα του «ευρωμονόδρομου». Με αυτές τις δυνάμεις, που τσακίζουν στις χώρες τους τα εργατικά – λαϊκά δικαιώματα, που στηρίζουν πραξικοπήματα και συμμετέχουν σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στη Μ. Ανατολή και Β. Αφρική, ματώνοντας τους λαούς, οξύνοντας το προσφυγικό πρόβλημα, επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ να συγκροτήσει τις «προοδευτικές συμμαχίες» του, δήθεν για την αντιμετώπιση της ανόδου της ακροδεξιάς και του εθνικισμού στην ΕΕ.

Η ιστορία της Αντιφασιστικής Νίκης των Λαών, συνολικά του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, αποδεικνύει περίτρανα και ανεξίτηλα πως ο ναζισμός – φασισμός είναι γέννημα θρέμμα του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος, άλλωστε και ο Χίτλερ αναρριχήθηκε στην εξουσία με τη στήριξη γερμανικών και άλλων μονοπωλίων. Πως μόνο το εργατικό – λαϊκό κίνημα, που έχει στόχο την εργατική εξουσία, μπορεί να αντιμετωπίσει ουσιαστικά και να ξεριζώσει το φασισμό, να απομονώσει τέτοιες δυνάμεις, όπως στη χώρα μας τη ναζιστική Χρυσή Αυγή και την εγκληματική της δράση. Πως δεν μπορούν να εγγυηθούν την πάλη ενάντια στο φασισμό, δυνάμεις που υπηρετούν το σάπιο σύστημα, το ΝΑΤΟ, την ΕΕ, που ασκούν αντιλαϊκές πολιτικές, στο όνομα μάλιστα της «προόδου», που δείχνουν ανοχή στη φασιστική δράση.

Η 9η Μάη εμπνέει τους λαούς, τους διδάσκει πίστη στη δύναμή τους. Αυτήν τη δύναμη μπορούν και πρέπει να δοκιμάσουν, με την πάλη και την οργάνωσή τους, για να απαλλαγούν απ” τα αντιλαϊκά μέτρα και τα μνημόνια διαρκείας, την ανεργία και την εκμετάλλευση.

Συνεχίζουμε με ακλόνητη την πίστη ότι ο σοσιαλισμός είναι αναγκαίος και επίκαιρος, η μόνη απάντηση στο βάρβαρο καπιταλιστικό σύστημα, που γεννά και θρέφει το ναζισμό – φασισμό, προκαλεί φτώχεια, πολέμους και προσφυγιά για τους λαούς, προς όφελος των κερδών των λίγων».


Displaying 1 Comments
Have Your Say
  1. Το 1/6 των παγκοσμίων ερειπίων του Β παγκοσμίου πολέμου ήταν στο Βερολίνο.
    Τα χρόνια να πάνε πίσω , στην τετραμερή ( Αγγλία- Γαλλία- ΗΠΑ- Σοβιετία ) κατοχή του Βερολίνου, σύντομα διμερής ( Αμερικάνικο και Σοβιετικό ) το 1948 γίνανε τα μπερδέματα με το νέο κρυφό Δυτικό, πέραν των συμφωνιών, νόμισμα Γερμανικό Μάρκο ( DEM) , τον αποκλεισμό του Βερολίνου απ τους Σοβιετικούς και την Αερογέφυρα των Δυτικών, την διαίρεση με συρματοπλέγματα και σκοπίες του Βερολίνου , και απ το 1961 το τείχος του Βερολίνου.
    Όλα παίζουν στην σημαντική ιστορία της σημαντικής και πολύπαθης τον 20ο αιώνα πόλης. Πόλη με ιστορία 750 κοντά ετών η σημαντικότερη της Γερμανικής ιστορίας και της Γερμανικής Κουλτούρας.
    Να πάει κάποιος στα χρόνια από το τέλος του Α παγκοσμίου Πολέμου το 1918 την Γερμανική ήττα ( ουσιαστικά ήττα του Γερμανικού – Πρώσικου- Μιλιταρισμού που είχε όμως και στοιχεία πρωτοπορείας του κοινωνικού κράτους από το τέλος του 18ου αιώνα και ένθεν. Να πάει πίσω από την αρχή της δεκαετίας του 1920 την Δημοκρατία της Βα’ι’μάρης ( πόλη 19 χιλιόμετρα δίπλα απ το Βερολίνο), την σύγκρουση ιδεών, την Γερμανική μεγάλη επανάσταση του 1918-1919 που καταπνίγηκε απ τους ηττημένους στρατοκράτες, τον εξώκοσμο πληθωρισμό την ανεργία και την πείνα , ( δεν ήταν αμέτοχοι οι νικητές του Α” Μεγάλου πολέμου με τους ταπεινωτικούς όρους που επέβαλαν στην ηττημένη Γερμανία), την άνοδο του Ναζισμού με το φόβο και τον ναζιστικό τρόμο κύρια από την αρχή της δεκαετίας του 1930 ( τέλος της Δημοκρατίας το 1933) και την γενίκευση της ναζιστικοποίησης της Γερμανίας με την προοπτική απ το 1935 και μετά και προετοιμασία για πόλεμο.
    Όσοι απ το 1923 άρχισαν να αντιστέκονται στη εμφάνιση του Ναζιστικού φαινόμενου ( στην πορεία το μέγιστο των κοινοβουλευτικών χωνεύτηκαν και αναδέχτηκαν τον Ναζισμό ως κυβέρνηση), και συνέχισαν να είναι απέναντι αν δεν δολοφονήθηκαν επέζησαν από τύχη , και αρκετοί Βερολινέζοι ακόμα και απλοί κάτοικοι που αναγκάστηκαν σιωπηρά να βιώνουν στο Βερολίνο ιδιαίτερα ως πρωτεύουσα, μιλούσαν μεταπολεμικά την δεκαετία του 1970 για τον φόβο και τον τρόμο της καθημερινότητας , αν ακόμα και ως απλός πολίτης τύχαινε να πέσει κάποιος στην αντίληψη ακόμα και των γειτόνων ότι δεν ήταν μέλος του Ναζιστικού κόμματος οικογενειακά. Ούτε το περιθώριο να μην ασχολείται κάποιος ενεργά με τις Ναζιστικές οργανώσεις δεν είχε ο πολίτης. Ακόμα και οι απλοί και καθημερινοί άχρωμοι κάτοικοι του Βερολίνου κινδύνευαν κάθε στιγμή απ το Ναζιστικό καθεστώς. Τα σχολεία με τους μικρούς μαθητές ήταν η κύρια πηγή που το καθεστώς εκμαίευε τις απόψεις των γονέων και μια άτυπη σιωπή είχε επέλθει στις οικογένειες μέσαστα σπίτια απ τον φόβο του Ναζιστικού κράτους και των υπηρεσιών του. Το οργανωμένο καλά διοικητικά Γερμανικό κράτος ήταν μαζί και η βάση για το Ναζιστικό Φασιστικό τρομοκρατικό ουσιαστικό για μεγάλο μέρος των πολιτών κράτος. Μεγάλο μέρος βέβαια των Γερμανών πολιτών – όπως γίνεται πάντα ήταν και ακολουθούντες την κρατική ιδεολογία υπό το πρόσχημα των βελτιώσεων όρων ζωής.
    Μέσα απ αυτό το πρίσμα θα πρέπει να κατανοηθεί και γιατί έγινε η διαίρεση του Βερολίνου καιτης Γερμανίας και δεν υπάρχουν και στοιχεία ή μελέτες , γιατί από κάποιες σκόρπιες πηγές δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία η διαίρεση της Γερμανίας σε Δυτική και Ανατολική, μια και η Σοβιετική πολεμική προέλαση- κατάκτηση του Γερμανικού εδάφους, δεν ήταν έξω από τις διαθέσεις μεγάλου μέρους του Γερμανικού πληθυσμού που είχε βιώσει τον Ναζιστικό φόβο και τρόμο.
    Βερολινέζος ( απ το τμήμα του μετέπειτα Δυτικού Βερολίνου) που βρέθηκε οικογενειακά μεταπολεμικά στην Αθήνα , έχει αναφερθεί στον φόβο που είχε μείνει στους πολίτες από το ναζιστικό καθεστώς και που δεν ήταν εύκολο να απαλλαγεί κάποιος και χρόνια μετά ή ποτέ , από την καχυποψία απέναντι στους ανθρώπους και τις συνθήκες φόβου που τον ακολουθούσαν ως αίσθηση της βούλησης του κράτους ( απόρροια της ναζιστικής διακυβέρνησης ), απέναντι στους πολίτες.
    Η φωτογραφία που δείχνει τον Γερμανό στρατιώτη να πηδάει με το όπλο στον ώμο κραμασμένο πάνω από το συρματόπλεγμα, όταν κόβεται το Βερολίνο, και αναφέρεται ότι πηδάει την τελευταία στιγμή απ το Ανατολικό μέρος στο Δυτικό, μήπως καλά ήταν να αφήσει και υποψίες για το από που πηδάει για να φύγει ο Γερμανός στρατιώτης εν όψει του Βερολίνου που διχοτομείται με συρματόπλεγμα αρχικά ??
    Πηδάει για να φύγει από τα Ανατολικό μέρος προς το Δυτικό Βερολίνο ή μπορεί να πηδάει ( σαλτάει ) για να φύγει απ το Δυτικό Βερολίνο προς το Ανατολικό.???
    Να κρατήσουμε και αυτή την υπόνοια , αν πάνε τα χρόνια πίσω το 1946 και κάποια χρόνια μετά και κάπως ξαναδιαβαστούν.
    Μετά βέβαια και την δημιουργία του τοίχους – από μπετόν οπλισμένο σκυρόδεμα τύπου Πόρτλαντ με σίδερα και oval επιφάνεια στην κορυφή για να μην μπορεί να πιαστεί και γαντζωθεί κάποιος, και με τα χρόνια τα πράγματα μπερδεύτηκαν και στην Ανατολική Γερμανία – πάντα η εξουσία μακροχρόνια δεν κάνει καλό ως κατοχή- και ο δραστήριος και φανατικός αγωνιζόμενος αντιναζιστής απ τα νιάτα του Έριχ Χόνεκερ , έκατσε αρκετά χρόνια στο Ανατολικογερμανικό κουβέρνο και είχε καβαλήσει το καλάμι και από νεαρός αντιναζιστής κατάληξε καβάλα της εξουσίας υπό τον μανδύα του κομμουνισμού. Και τόσκασε για την Χιλή για να πεθάνει ήσυχος.
    Όλες οι εκδοχές παίζουν.

Αφήστε το σχόλιό σας

XHTML: You can use these html tags: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>