«Έφυγε» ξαφνικά ο Σπύρος Αυγερινός (Μπατίστας)

«Έφυγε» ξαφνικά και ο Σπύρος Αυγερινός (Μπατίστας).

Ήταν ο καλαμποκάς μπροστά από τη γέφυρα, απέναντι από το ΚΑΡΜΑ. Φτωχότερη η Λευκάδα. Χάσαμε ένα σπάνιο άνθρωπο και φίλο. Καλωσυνάτο, ευγενικό, καλόκαρδο και παλιό μπρανέλο. Μιλήσαμε πριν μερικές ημέρες. Ήταν στεναχωρημένος.

Καλό ταξίδι φίλε Σπύρο. Σε αποχαιρετώ με ένα ποίημά μου:

ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΦΕΥΓΟΥΝ

Αυτοί που φεύγουν
ζούνε μέσα από εμάς.
Μας μιλάνε
με το συλλαβιστό
θρόισμα
των ευκαλύπτων.

Με τους ήχους
της καμπάνας
τ’ Αη Νικόλα
και της καντάδας
στα καντούνια.

Μας γνέθουν
στα πυρωμένα
ηλιοβασιλέματα
στους Μύλους
στέλνοντας μελωδίες
με τον μαΐστρο.

Αυτοί που φεύγουν
ζούνε μέσα από εμάς.
Μας ακολουθούν
με τα γερασμένα μονόξυλα
στο μώλο.
Με τα κουρασμένα
κύματα
του Κάστρου.

Μας χαιρετάνε
με το αστραπόβροντο
τ΄ Αη Γιαννιού
και με τον ήχο
της βροχής
στο τσίγκο.

Με το βρεγμένο χώμα
της Κουζούντελης
και το «ω γλυκύ μου έαρ»
στην κατάνυξη του επιταφίου.

Με την οργισμένη μυρωδιά
του μάραθου
και τις μετάνοιες
στην Κυρα Φανερωμένη.

Αυτοί που φεύγουν ζούνε
μέσα από εμάς.
Γιατί είμαστε εμείς….

ΗΛΙΑΣ Π. ΓΕΩΡΓΑΚΗΣ

(Από το fb του Ηλία Π. Γεωργάκη)