Η φτώχεια ήθελε καλοπέραση…
Η φτώχεια ήθελε καλοπέραση … Και το έκαναν αυτό παλιά. Κάμποσες οι ευκαιρίες που δινόταν για να στηθεί ο χορός. Κάνας γάμος, τα θρησκευτικά πανηγύρια, όλο και κάτι θα βρισκόταν. Κι αν εξέλειπαν κι αυτά σειρά είχε ο αυτοσχεδιασμός. Όρεξη να υπήρχε κι όλο και κάποιο όργανο θα βρισκόταν, τραγουδιστάδες πολλοί.
Χορός στην πλατεία Αλεξάνδρου το 1950 … και φημιζόταν για το χορό τους οι Αλεξανδρίτες. Α, βρε Νικολή γλετζέ (δεύτερος από αριστερά στο χορό), μια ζωή τη σκούφια μπαταρισμένη, ποιος ξέρει πόσα πανηγύρια να είχες γυρίσει! – Αμ το τζογολί που το πάς!
