Το Συνδικάτο Οικοδόμων Λευκάδας για το εργατικό ατύχημα σε ανεγειρόμενο συγκρότημα κατοικιών
Έκκληση για προσφορά αίματος
Αναλυτικά η ανακοίνωση του Συνδικάτου Οικοδόμων Λευκάδας:
«Το Συνδικάτο Οικοδόμων & Συναφών Επαγγελμάτων Λευκάδας- Βόνιτσας καταγγέλει στο λαό της περιοχής το εργατικό ατύχημα σε ανεγειρόμενο συγκρότημα κατοικιών επί του επαρχιακού δρόμου Λευκάδας – Νυδρίου στην περιοχή της Νικιάνας.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο συνάδελφος μας, 20 χρονών, από την περιοχή του Αγρινίου, έπεσε στο κενό από μεγάλο ύψος και τώρα βρίσκεται, σοβαρά τραυματισμένος, νοσηλευόμενος στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Ρίου.
Επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά ότι ο κλάδος μας, ο κλάδος των κατασκευών πληρώνει βαρύ «φόρο αίματος» στους χώρους δουλειάς για να «βγαίνει η δουλειά» και να αυγαταίνουν οι τζίροι και τα κέρδη των εργολάβων και των κατασκευαστικών εταιριών.
Οι ανεπαρκείς, ως ανύπαρκτοι έλεγχοι στους χώρους δουλειάς, έχουν σαν αποτέλεσμα να βρίσκουν τραγικό θάνατο, ή να τραυματίζονται πολύ σοβαρά, εργαζόμενοι που δίνουν την μάχη για την επιβίωση τους και των οικογενειών τους, σε δύσκολες συνθήκες. Τα ατυχήματα εν ώρα εργασίας πολλών συναδέλφων μας έχουν πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις και δε μιλάμε πλέον για εργατικά ατυχήματα αλλά για εργοδοτικά εγκλήματα αφού μπροστά στο κέρδος αδιαφορούν για τη ζωή των εργαζομένων.
Το Διοικητικό Συμβούλιο του Συνδικάτου καλεί την Επιθεώρηση Εργασίας (ΣΕΠΕ) και τις άλλες αρμόδιες υπηρεσίες να ρίξουν άπλετο φως στο συμβάν και να αποδοθούν οι ευθύνες όπου κι αν ανήκουν.
Καλούμε επίσης την κυβέρνηση, άμεσα να επανδρώσει το ΣΕΠΕ, με επαρκή μόνιμο προσωπικό, ώστε να ενταθούν οι έλεγχοι στους χώρους δουλειάς, για να παίρνονται όλα τα μέτρα υγείας και ασφάλειας των εργαζομένων, για να σταματήσουν τα εργατικά ατυχήματα με θύματα συναδέλφους μας.
Το Συνδικάτο Οικοδόμων Λευκάδας- Βόνιτσας θα σταθεί στο πλευρό του συναδέλφου μας.
Απευθύνουμε έκκληση στους συναδέλφους μας ή σε οποιονδήποτε είναι σε θέση να δώσει αίμα για τον συνάδελφο μας να απευθυνθεί σε οποιοδήποτε νοσοκομείο με το όνομα Αλέξανδρος Τριάντης του Γεωργίου.
Συνάδελφοι, ο μόνος δρόμος για να προστατεύσουμε, την υγεία μας, την ίδια μας τη ζωή είναι ο αγώνας μέσα στους χώρους δουλειάς, μέσα από τις γραμμές του σωματείου μας. Δυναμώνουμε το σωματείο μας, γραφόμαστε μαζικά μέλη του!
29-8-20
Το ΔΣ»
Το 1997 τον Φλεβάρη καταργήθηκε εκσυγχρονιστικά αναπτυξιακά από, η υποχρέωση να αναρτώνται πίνακες εργαζομένων στις οικοδομές ακόμα και ημερήσια αν άλλαζε προσωπικό .
Στην Ελλάδα τα μέτρα προστασίας και αυτοπροστασίας των εργαζομένων στον οικοδομικό κλάδο είναι ώς συνήθεια ανύπαρκτα και γιατί μεταπολεμικά η οικοδομή – ώς κούφια και κενή περιεχομένου παραγωγική δραστηριότητα αφέθηκε στα χέρια της κατοχικής ουσιαστικά στρατιωτικής τάξης του σώματος του μηχανικού του στρατού, που τους έβαλαν στο πολυτεχνείο το 1942 , και τους χρησιμοποίησαν μετακατοχικά ώς υπογράφοντες κατά σωρό τις οικοδομικές μετακατοχικές άδειες και φουντώνοντας τον αντιπαροχισμό. Με τα χρόνια και αφού είδε το κοινωνικό μόρφωμα ότι η κονόμα στο οικοδομικό Ελληνικό ελντοράντο είναι μεγάλη, προστάτευσε και ανήγαγε το επάγγελμα του πολιτικού μηχανικού και το οργάνωσε θεσμικά με επαγγελματικά οφίτσια και επιστημονική δήθεν πρωτοκαθεδρία του τεχνολογικού και τεχνικού εν Ελλάδι κλάδου. έτσι δικαιολογείτο και η δαπάνη πόρων για τις σπουδές μηχανικού στην αλλοδαπή και το κύμα σπουδών στην Ιταλία κύρια απ τους νέους και τις οικογένειες που έβλεπαν ότι πρόδταιναν να πάρουν μέρος στο κατασκευαστικό οικοδομικό ντελίριουμ , και στα δημόσια έργα που κερματιζόνταν για να λάβουν όλοι μέρος στην πλεοδοσία των εκπτώσεων των δημοσίων έργων.
Το φαινόμενο έχει μια συμβολική για γέλια και ανεκδοτολογία πρακτική παγκόσμια πρωτοτυπία , μια και τσακωνόνταν πλειοδοτικά στην μειοδοσία κατασκευαστές ποιός θα δώσει μεγαλύτερη έκπτωση , δηλαδή ποιός θα βγάλει τα λιγότερα έως καθόλου , μια και όταν δίνεις έκπτωση σημαίνει ότι μειώνεις το κέρδος και κατά έναν τρόπο, όσο και να συμπιέσεις το κατασκευαστικό ελάχιστο κόστος . Αυτή είναι η για γέλια ελληνική πραγματικότητα της πλειοδοσίας των εκπτώσεων.
Το κρίσιμο σημείο μετάβασης είναι η δεκαετία του 1960-1970 όπου οι παλαιότεροι πολιτικοί μηαχανικοί ( οι στρατιωτικοί του μηχανικού ώς το 1942 ) που υπέγραφαν τις οικοδομικές μετακατοχικές άδειες και ενέτασαν σε σχέδια οικοδόμησης τεράστιες περιοχές σε συμφωνία με το πολιτικό αλισιβερίσι, οι μηχανικοί αυτοί θέλησαν να μεταφέρουν κληρονομικά το επάγγελμα στους συγγενείς των ( τέκνα κλπ ), για να μην χάσουν την κοινωνική παρέμβαση… και τότε προέκυψαν οι αναγκαιότητες των αλλοδαπών σπουδών , που ξεκίνησαν από την παραπάνω παράμετρο κληρονομικότητας του επαγγέλματος.
Η παρέα αυτή των ημιμαθών πολιτικών μηχανικών ( αξιωματικών του μηχανικού ώς το 1942 ), η παρέα αυτή και οι συμπλεξή τους με την ανερχόμενη πολιτικόδιαχειριστική κάστα της αντιπαροχής, είναι που εκδίωξε σε μια νύχτα το 1950 τον Κων/νο Δοξιάδη από επικεφαλής του γραφείου πολεοδομικού σχεδιασμού της χώρας. Μια και ο Δοξιάδης ήθελε και ερνμήνευε τον πολεοδομικό κανονισμό ( μετέπεια ΓΟΚ ) ώς πολιτική πράξη και επιλογή, και έβλέπε την ημιμάθεια και την αρπαχτή στην βάση της χωροταξίας και ανοικοδόμησης να παίρνει τεράστιες διαστάσεις ανεξέλεγκτες.
Το όλο αυτό ιστορικό υπόβαθρο της οικοδομικοκατασκευαστικής λαίλαπας γενικοποίησε μια συμπεριφορά ημιεπαγγελματισμού και απ την πλευρά των ίδιων των εργαζομένων αφού οιυσιαστικά τέτοιο ήθελε η πολιτεία στην οργανωική του επαγγέλματος.
Το φαινόμενο να ξεκινάει οικοδομική εργασία χωρίς πρώτα να στήνεται η τουαλέτα για τους εργαζομένους- παγκόσμια πρωτοτυπία – είναι ενδεικτικό , και που να αναφερθεί κάποιος σε θέμα των εργαζομένων στα ψηλότερα οικοδοικόκατασκευαστικά σημεία , που στο ξωτερικό σε κάποιες χώρες ονομάζονται και εναερίτες με ειδική πιστοποίηση. Πολλά μέτρα οργάνωσης του επαγγέλματος αποτελούν μέρος του πολεοδομικού κατασκευαστικού κανονισμού σε πολλές χώρες, και μόνο στην Ελλάδα ή σε κάποιες άλλες η άσκηση του ΓΟΚ θεωρείται θεωρητικό εφαρμοστικό της νομοθεσίας, το οποίο αφήνεται και απ το κράτος και απ την πλευρά των ιδιοκτητών στην τύχη των ημιυπαίθριων χώρων ως προοπτική, για να εισπράξει με τακτοποιήσεις το κράτος και να νοιώθουν ότι γέλασαν το κράτος οι ιδιοκτήτες.
Ο Κων/νος Δοξιάδης με την οικογενειά του έφυγε για την Αυστραλία αι καλιέργησε και ντομάτες , γιατί δεν ήθελε ο ίδιος να νοιώθει ότι θα τον πάρουν με τις ντομάτες αν νομιμοποιούσε τα όσα της αρπαχτής θέσμιζε το Ελληνικό κράτος και οι εργολάβοι, και βέβαια εν όσω υπήρχε στην επιστήμη μια επιστημονική και επιστημολογική δεοντολογία και ένας επιστημονικός θετικισμός. Απλά στην ελληνική πραγματικότητα η δεντολογία και ο θετικισμός πήρε την μορφή ποσότητας χρήματος που αποκομίζει η εργολαβία πλειοδοτώντας στις εκπτώσεις ( πώς οι εργολάβοι και δεν έγιναν δεσπότες με τόση διάθεση φιλανθρωπίας και κοινωφελούς εκπτωτικής προσφοράς ).
Για την μηχανιστική όπου μετακατοχικά και κύρια μετά το 1950 οι κάθε λογής μπιστικοί, τσοπαναρέοι, γεωργοί, εθνικόφρωνες, κατσαπλιάδες, μαυραγορίτες, δοσίλογοι που για αυτό απαλλάχτηκαν, ποινικοί, συνεργάτες της αστυνομίας, κλεφτρόνια, πσρακοιμώμενοι υπουργών, γαμπροί, κουνιάδια, κουμπάροι, κλπ γίνανε αντιπαροχικοί κατασκευσστές ( δηλσδή τους κάνανε κάτι σαν πσραγωγούς ή και οικοπεδούχους του έργου) για να υπογράφει την άδεια το υπουργείο και ο ημιμαθής και άτεχνος μηχανικός και να πάρει και αυτός 1-2 κομμάτια οριζοντίου ιδιοκτησίας ανά οικοδόμημα, είναι θέμα εξηγήσιμο και ερμηνεύσιμο απόλυτα.
Αρκεί να βρισκόνταν το κορό’ι’δο να φέρει τα χρήματα για να αποκτήσει τριάρι 72,00 τμ ή το δυάρι 48 -52 τμ, ή γκαρσονιέρα ( αυτές τις κρατάγανε οι μηχανικοί για τις έκνομες συναντήσεις ).