Τι γίνεται με τα κυπαρίσσια στο νησί μας;

Είχαμε παρατηρήσει το φαινόμενο από καιρό. Φυσικά και δεν είμαστε οι μόνοι ούτε και οι πρώτοι! Μια βόλτα πρόσφατα στην ημιορεινή Λευκάδα έκανε ακόμη πιο εμφανές το πρόβλημα.

Δεκάδες, εκατοντάδες κυπαρίσσια (Cupressus sempervirens) όλων των ηλικιών και όλων των παραλλαγών, αρσενικά (πυραμοειδή) και θηλυκά (οριζοντιόκλαδα), αργοπεθαίνουν. Ολόκληροι υπέροχοι αυτοφυείς κυπαρισσώνες -στολίδι και βασικότερο στοιχείο της χλωρίδας του τόπου μας- απογυμνώνονται σταδιακά, χωρίς στην ουσία να παίρνονται κάποια μέτρα προστασίας από πλευράς της πολιτείας.

Τα συμπτώματα φαίνονται συνήθως στις κορυφές των δένδρων ή στους κλάδους που παίρνουν χρώμα καφέ και σταδιακά απονεκρώνονται ενώ παρατηρείται συνάμα εξάπλωση της νεκρούμενης περιοχής.

Δεν είμαι ειδικός και δεν ξέρω τι είδους μέτρα απαιτούνται. Άσε που όπως διαβάσαμε στο διαδίκτυο -παραθέτουμε πιο κάτω τους συνδέσμους- πρόκειται για την ασθένεια του έλκους του κυπαρισσιού που περιγράφηκε για πρώτη φορά στα τέλη της δεκαετίας του ’20, προκαλείται από έναν μύκητα (Seiridium cardinale) και δεν έχει βρεθεί ακόμη αντίδοτο.

Μόνη δε επί του παρόντος λύση για την επιβράδυνση τουλάχιστον της διασποράς της αρρώστιας αναφέρεται ότι είναι η άμεση κοπή και το κάψιμο -έχει διαπιστωθεί ότι ο μύκητας μπορεί να επιβιώσει και στο νεκρό δέντρο- ή πιο ανθεκτικές ποικιλίες. Αλλά ποιος θα τα κάνει αυτά…

Πηγές:
Άρθρο του Νίκου Σ. Μάργαρη, καθηγητή Οικοσυστημάτων στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου (Εφημερίδα «ΤΟ ΒΗΜΑ»)
Έλκος του φλοιού του κυπαρισσιού (Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων)