Άλλα ονειρεύτηκα… (της Ζωής Χαλκιοπούλου) | Λευκαδίτικα Νέα - Lefkada News
Published On: Τρ, Μαρ 28th, 2023

Άλλα ονειρεύτηκα… (της Ζωής Χαλκιοπούλου)

imerologio

zoi_chalkiopoulouΤης
Ζωής Χαλκιοπούλου*

Άλλα ονειρεύτηκα κι άλλα βρήκα. Αφέλεια; Σύμπτωση; Αδικία; Γραμμένο; Έχω κι άλλες λέξεις να προσθέσω. Σιγά μη το ψάξω. Δεν έχει νόημα. Άλλα βρήκα. Και δεν αλλάζουν.

Δε θυμάμαι πότε έκοψα εκείνες τις χοντρές πλεξούδες που έπεφταν σαν φίδια στο κορμί μου. Μάλλον στο τέλος της αθωότητας. Μαζί με τα όνειρά μου, πέσανε στη γη, στα πόδια μου δίπλα, θλιμμένα. Στην αρχή ρωτούσα… Γιατί; Κανείς δεν ήξερε ν΄ απαντήσει. Μα στο τέλος συμβιβάστηκα. Αφέθηκα να βαδίζω, όπου με πήγαινε ο δρόμος. Σε χαρά και σε λύπη. Σε απρόσμενα και γραφικά. Έτσι έπρεπε. Κι ας τσαλακώθηκα σ΄ ότι ερχόταν. Έτσι έπρεπε. Για να ζήσω. Και έκλαψα και πόνεσα. Μα καλοδέχτηκα. Ακόμη και στον πόνο. Σήκωνα το κεφάλι ψηλά κι έπαιρνα δύναμη. Και έτσι σιγά σιγά γράφτηκε η δική μου ιστορία. Διαφορετική απ΄ ότι την φαντάστηκα. Αλλά δική μου.

Μα πώς να ξεχάσει κανείς τα όνειρά του; Εκείνα που έκρυβα στο ροζ ημερολόγιο με τις καρδούλες. Τις νύχτες το έβαζα κάτω απ΄ το μαξιλάρι και ονειρευόμουν τον πρίγκιπά μου. Όχι με άσπρο άλογο. Όχι, όχι. Με τα πόδια. Να με κοιτάει από μακριά κι εγώ με λαχτάρα ν΄ ανοίγω την αγκαλιά μου. Ονειρευόμουν ένα κόσμο χαρούμενο, σαν αυτό που διαβάζουμε στα παραμύθια και ταξιδεύουμε.

Μα τώρα, σηκώνουμε τα μάτια, κοιτάμε τριγύρω και κουνάμε το κεφάλι. Έλεγα τότε… Η αγάπη όλα τα φτιάχνει, η αγάπη όλα τα διορθώνει, η αγάπη μας κάνει χαρούμενους, η αγάπη είναι τα πάντα. Όμως κανείς δε μου είπε ότι η αγάπη κλαίει. Γιατί την αφήσαμε μονάχη. Την διώξαμε. Κι αυτή η δόλια γύρω τριγύρω είναι. Την πρωτοείδα όταν έκοψα τις πλεξούδες. Τότε έκλαψα κι εγώ. Μη φοβάσαι, μου είπε, τίποτα δε πάει χαμένο. Με κανάκεψε πολύ. Και πολύ την αγάπησα την αγάπη. Μα δεν έχει σταματήσει να κλαίει. Δε βλέπετε; Μια δυστυχία τεράστια είμαστε χωρίς αυτήν. Μια καταστροφή. Ελπίδα; Άγνωστη λέξη. Χαμένα όλα, η αλήθεια, η πίστη, το εγώ και το εμείς. Να σηκώσουμε τα μάτια, αυτό μας απομένει. Να δούμε πέρα απ΄ τον ουρανό, πέρα απ΄ τα σύννεφα, πέρα απ τον ήλιο. Να δούμε μέσα μας. Να βρούμε τη ψυχή μας. Την αγνή, την ατόφια. Και να την χαρίσουμε απλόχερα. Να ξεκινήσουμε απ΄ την αρχή και γίνουμε πάλι Τα παιδιά του Θεού.

* Ιδιοκτήτρια Γκαλερί Αγριλίδες, Πρόεδρος Π.Σ. Πηγαδισάνων ΠΡΟΟΔΟΣ



Αφήστε το σχόλιό σας

XHTML: You can use these html tags: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

            









Copy Protected by Chetan's WP-Copyprotect.