Άλλη μια όμορφη λευκαδίτικη πάντα

Άλλη μια όμορφη λευκαδίτικη πάντα που φωτογραφήσαμε μόλις χθες σε κάποιο χωριάτικο σπίτι.

Όπως γράφει ο κατ΄ εξοχήν λαογράφος του νησιού μας Πανταζής Κοντομίχης («Λεξικό του Λευκαδίτικου Γλωσσικού Ιδιώματος», εκδόσεις Γρηγόρη, 2005), η πάντα είναι κεντημένο ύφασμα που καρφώνεται στον τοίχο σε ορισμένα -και από πριν προσδιορισμένα- μέρη: πάνω από καναπέδες (στις πλάτες), κομμούς, κασέλλες, κρεβάτια, κ.ά.

Οι οθόνες αυτές είναι πάντα κεντημένες με πολύχρωμες κλωστές. Οι γυναίκες κεντούν ποικιλία θεμάτων: σκηνές της καθημερινής ζωής, θέματα από τη φύση, άνθη και σκηνές φανταστικές ή από παραμύθια. Έτσι βλέπομε γυναίκες να ταΐζουν τις κότες τους στην αυλή, τιναχτάδες να τινάζουν ελιές, πουλιά, αγγέλους κ.ά. Δε λείπουν και τα σοφά λογία του λαού, μήτε οι  χαιρετισμοί και οι ευχές. Σε πάντα του χωριού Καρυά διαβάζομε: “το πιπρομένον φύγειν αδύνατον”. Σε μια άλλη του χωριού Νικιάνα: “Κι αυτό θα περάσει”.

Η εν λόγω σπιτονοικοκυρά, η κυρά Ελένη, είναι χρυσοχέρα όπως φαίνεται και από άλλα κεντήματά της…

Σχετικά:
Λευκαδίτικες πάντες (2020)
Μια ακόμη όμορφη παλιά λευκαδίτικη πάντα… (2021)