«Παζάρι» (Ποίημα της Κωνσταντίνας Κούρτη)

Της
Κωνσταντίνας Κούρτη

ΠΑΖΑΡΙ

Βουλή εστήθηκε θαρρείς στον βράχο της Αθήνας
αρχαίο κλέος να τιμά της περισσής ορμήνιας
αυτής που εδόθηκε νωρίς σε στέρφα περηφάνια
και άλογα σκορπίζεται μες σε πικρή ορφάνια
νοήματος, ποιότητας, σκέψης και νηνεμίας
το γιατρικό να παραχθεί, σε στόφα κοινωνίας
που για θεό της όρισε παράβαση, ανομία,
απειθαρχία λογικής, συγκράτηση καμία.

Ανδρεία, κάλλος κι αρετή πατρίδας η σημαία
αρχαίου κόσμου διδαχή κατάντησε τυχαία,
απότοκη του ξενισμού, μιμητισμού του στείρου
που ντύθηκε φανταχτερά σε ραντεβού του κλήρου
σαν έστησαν περήφανα οι διαλεχτοί του τόπου
αυτοί που εψηφίστηκαν για τέλεση του τρόπου,
του τρόπου θεσμοθέτησης με στόχο της στον βίο
αυθαιρεσία, επιβολή άγνωστα και τα δυο.

Πολίτης εκατέρωθεν κι ο ένας κι ο άλλος,
ο πρώτος ως διδάσκαλος κι ο δεύτερος μεγάλος
συνεχιστής λαϊκισμού, παρανομίας, ψεύδους
υποκρισίας λατρευτής και υπηρέτης κέρδους.

Ποιος απ τους δύο νικητής θα δρέψει ευκαιρία
την αλλαγή του να στεφθεί ως μέγα επιτυχία
αφού η κρίση έδωσε τέτοια ετυμηγορία;
Εκλέγων κι εκλεγόμενος το μήνυμα ας πάρουν
κι ας εφαρμόσουν τακτική όφελος να τεστάρουν!

Κωνστ. Κούρτη. 3/2/24