Φύτρωσε η φακή στην ορεινή Λευκάδα

Έχουν αρχίσει και πρασινίζουν τα περισσότερα φακοχώραφα στην ορεινή Λευκάδα. Κοιτάζοντας κανείς σήμερα τις αναβαθμίδες στα επικλινή εδάφη της, ίχνη των οποίων είναι ακόμη ορατά με το μάτι, αισθάνεται δέος για τον τιτάνιο αγώνα του Λευκαδίτη αγρότη με τα κατσάβραχα. Η στήριξη του εδάφους γινόταν με ξερολιθιές, δηλαδή τοίχους κατασκευασμένους με πέτρες χωρίς τη χρήση λάσπης.

Αυτό φαίνεται ιδιαίτερα σε παλιές φωτογραφίες των αρχών του προηγούμενου αιώνα όπου οι αναβαθμίδες ξεκινούσαν από τα ριζά των βουνών και έφταναν μέχρι την κορυφή περίπου. Πολλοί τότε οι άνθρωποι, διέξοδος δεν υπήρχε, και τα κάπως καλά χωράφια ήταν λιγοστά με αποτέλεσμα να καλλιεργείται και το μικρότερο ακόμη πέτσουρο γης που θα μπορούσε να έχει λίγο χώμα.

Έχει γραφτεί ότι κάποτε ο Ελευθέριος Βενιζέλος όταν είδε ένα Λευκαδίτη να δένεται με ένα σκοινί από ένα γκρεμό, να κατεβαίνει μερικά μέτρα και να φυτεύει από τη θέση εκείνη το αμπέλι του είχε πει: «Οι Λευκαδίτες αγρότες θάπρεπε να γυρίζουν όλη την Ελλάδα και να διδάσκουν όσα ξέρουν». (Δες εδώ το σχετικό άρθρο χωρίς φωτογραφίες).

Διάφορες τοποθεσίες με αναβαθμίδες στον κόσμο έχουν ανακηρυχθεί Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς, όπως για παράδειγμα οι αναβαθμίδες καλλιέργειας ρυζιού στο Γιουνάν της Κίνας και στο Μπανάουε των Φιλιππίνων. Εδώ στον τόπο μας έχουν αφεθεί στη μοίρα τους να ρημάζουν παρότι χαρακτηρίζουν το τοπίο της ορεινής Λευκάδας και αποτελούν ένα ξεχωριστό στοιχείο της ιστορικής και πολιτισμικής κληρονομιάς του τόπου μας.