Ομοσπονδία Οικοδόμων: Όλοι στην απεργία της 1ης Μάη και τις απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα
Κάλεσμα μαζικής συμμετοχής στην απεργία της 1ης Μάη και τις απεργιακές συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα, απευθύνει με ανακοίνωσή της η Ομοσπονδία Οικοδόμων Ελλάδας.
«Με παρακαταθήκη τις απεργιακές μάχες που δώσαμε, καταθέτουμε όλες μας τις δυνάμεις η απεργία της Πρωτομαγιάς να δώσει νέα ώθηση, νέα δυναμική στον αγώνα μας. Να δυναμώσει η διεκδίκηση ώστε να έχουμε αποτελέσματα που θα ανακουφίζουν τη ζωή μας», επισημαίνει η Ομοσπονδία.
Το κάλεσμά της έχει ως εξής:
«Συνάδελφοι οικοδόμοι, εργαζόμενοι στις Κατασκευές και στα συναφή επαγγέλματα,
Η 1η Μάη είναι η μέρα των εργατών όλου του κόσμου και ως τέτοια σηματοδοτεί τον αδιάκοπο αγώνα των εργατών για τα δίκια της τάξης μας με τελικό προορισμό την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για έναν κόσμο χωρίς εκμετάλλευση, φτώχεια, πολέμους και προσφυγιά.
130 χρόνια από την Πρωτομαγιά της Αθήνας και τη διεκδίκηση του 8ωρου, ως ώριμης ανάγκης τότε, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τις αντεργατικές Οδηγίες της ΕΕ που όλες οι κυβερνήσεις και η σημερινή έχουν μετατρέψει σε νόμους για την κατάργησή του, την καθιέρωση της 13ωρης – 6ήμερης και 7ήμερης δουλειάς, για να χτυπηθούν οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας και να κρατηθεί ο κατώτερος μισθός και τα μεροκάματα στα χαμηλότερα επίπεδα, την ώρα που η ακρίβεια και το κόστος ζωής έχουν εκτοξευτεί στα ύψη.
80 χρόνια από την εκτέλεση των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή, ανάμεσά τους 11 στελέχη του οικοδομικού κινήματος, η φετινή Πρωτομαγιά μας βρίσκει αντιμέτωπους με μια ολομέτωπη επίθεση της ΕΕ, των κυβερνήσεων και του κεφαλαίου, με στόχο να βάλουν εμπόδια στους αγώνες μας, να μας παρουσιάσουν ως μονόδρομο όλη αυτή τη βάρβαρη πραγματικότητα που ζούμε.
Από το Σικάγο, το 1886, ως την Πρωτομαγιά της Αθήνας, το 1894, από το Μάη του ’36 στη Θεσσαλονίκη ως την ηρωική θυσία των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή, το 1944, από το τότε έως το σήμερα, η εργατική τάξη με τους αγώνες της βροντοφωνάζει ότι δεν συμβιβαζόμαστε με την αδικία και την εκμετάλλευση, με τους πολέμους για τα συμφέροντα των λίγων.
Συνεχίζουμε τον αγώνα στον δικό μας δρόμο που θα κάνει πραγματικότητα τη δυνατότητα εμείς οι εργάτες να απολαμβάνουμε τον πλούτο που βγαίνει από τη δουλειά μας και τα χέρια μας. Αυτή είναι η δική μας προοπτική. Αυτός είναι ο μόνος πραγματικός δρόμος που ωφελεί τις ανάγκες τις δικές μας και των οικογενειών μας.
Συνάδελφοι,
Οι απεργιακές μάχες στις 28 Φλεβάρη και στις 17 Απρίλη, παρά τα εμπόδια των ηγεσιών της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ/Νέας Αριστεράς, έδειξαν ότι βάζουμε μπροστά τις ζωές μας και όχι τα κέρδη των λίγων. Είναι η απάντησή μας:
– Στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς. Στην εμπλοκή της χώρας μας στο «στόμα του λύκου», στην Ουκρανία, στη στήριξη του κράτους-δολοφόνου του Ισραήλ που σφαγιάζει τον Παλαιστινιακό λαό.
– Στα εργοδοτικά εγκλήματα στους χώρους δουλειάς, που ενώ από την αρχή του χρόνου έχουν σκοτωθεί 32 εργαζόμενοι, 12 από αυτούς στην οικοδομή, δεν ιδρώνει το αφτί κανενός, ούτε της κυβέρνησης, ούτε της υπουργού Εργασίας.
– Στην ακρίβεια, τις ανατιμήσεις και τη φοροληστεία, με τον αγώνα μας διεκδικούμε:
Μέτρα στήριξης του εισοδήματός μας, αυξήσεις στους μισθούς και τα μεροκάματα, υπογραφή νέας Κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. 7ωρο – 35ωρο – 5ήμερο. Κατάργηση των αντεργατικών νόμων που τσακίζουν το 8ωρο, που ποινικοποιούν τους αγώνες και τη συνδικαλιστική δράση.
Συνάδελφοι οικοδόμοι, εργαζόμενοι στις Κατασκευές και στα συναφή επαγγέλματα,
Με παρακαταθήκη τις απεργιακές μάχες που δώσαμε, καταθέτουμε όλες μας τις δυνάμεις η ΑΠΕΡΓΙΑ της ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ να δώσει νέα ώθηση, νέα δυναμική στον αγώνα μας. Να δυναμώσει η διεκδίκηση ώστε να έχουμε αποτελέσματα που θα ανακουφίζουν τη ζωή μας.
Κυβέρνηση, μεγαλοεργοδοσία, τα κόμματα που στηρίζουν την αντεργατική πολιτική και τις Οδηγίες της ΕΕ που δεν είναι των λαών, αλλά του κεφαλαίου, πρέπει να το βάλουν καλά στο μυαλό τους:
Δεν υποχωρούμε, δεν συμβιβαζόμαστε. Επιλέγουμε τη δύναμη του αγώνα μας.
Επιλέγουμε όσα μας διδάσκει η ιστορική παρακαταθήκη των νεκρών, των βασανισμένων, των φυλακισμένων της τάξης μας για τα δίκια της εργατιάς. Η γεμάτη με αίμα, θυσίες και αγώνα Ιστορία της τάξης μας, που μας διαπαιδαγωγεί, μας εμψυχώνει για τους αγώνες του σήμερα και προαναγγέλλει τους μεγάλους αγώνες του αύριο, τις μεγάλες νίκες, τη μεγάλη Ιστορία που θα την γράψουν οι λαοί».
