Published On: Τε, Μάι 22nd, 2024

Η «έπαρση»… της σημαίας

Του
Λευκάδιου Μπρανέλου

Γιόρτασα κι εγώ σα Μπρανέλος την ένωσή μας με την Ελλάδα μας (που να ξέραμε 160 χρόνια μετά πως θα βλαστημάγαμε την ώρα και τη στιγμή που μας παράτησαν οι Άγγλοι στα χέρια Ελλάδας και δε θα ΄χαμε νερό να πλυθούμε και να πιούμε, άνετη πρόσβαση να φτάσουμε χωρίς να βράζουμε ώρες στο αυτοκίνητο και η μισή Λευκάδα να ζέχνει από το βιολογικό. Ποιος ξέρει όμως μπορεί τώρα να κυκλοφορούσαμε με άμαξες, ακόμη, και ο Κάρολος με τον William και την Κατερίνα να ερχόντουσαν για διακοπές κάθε καλοκαίρι – και αυτό όμως θα είχε την αρχοντιά του. Βέβαια τότε δε θα ΄χαμε τον δόκτορα να μας μαγεύει με τις φιγούρες στο τσάμικο οπότε κάτι χάνεις, κάτι κερδίζεις. Ας κλείσω όμως την παρένθεση).

Τελικά ενωθήκαμε με τη μαμά Ελλάδα και φέτος 160 χρόνια μετά το γιορτάσαμε δεόντως. Και στον Παντοκράτορα και στο Κάστρο και να σου σημαίες και μεγαλόσταυροι και σοπράνο, και να σου μεγαλειώδεις προσφωνήσεις και αντιφωνήσεις, το ΄χουμε το βασιλικό πρωτόκολλο στο αίμα μας.

Ας μιλήσω ειλικρινά όμως. Η σημαντική δουλειά που έγινε στο Κάστρο για την ανάδειξή του ήταν επιβεβλημένη και χρωστάμε πολλά στην κ. Βικάτου και στα παιδιά από την αρχαιολογία Λευκάδας για αυτό το πραγματικά σημαντικό έργο για το νησί μας. Ένα κάστρο παρατημένο πλέον είναι ένας αξιοπρεπής επισκέψιμος αρχαιολογικός χώρος αλλά θέλει δουλειά ακόμη (parking, πρόσβαση με ΜΜM και άλλα πολλά).

Πάμε στη γιορτή τώρα και συγκεκριμένα στην έπαρση. Η ιδέα λαμπρή, η εκτέλεση αποτυχία. Το σενάριο έλεγε να υψωθεί αντίγραφο της σημαίας που υψώθηκε την 21 Μαΐου 1864 σηματοδοτώντας τον εορτασμό των 160 χρόνων από την ένωση και μαζί την νέα εποχή για το Κάστρο. Τελικά αυτό που είδαμε ήταν μια προχειρότητα. Έπαρση σημαίας από πολίτη (απόστρατο) υπό τις οδηγίες και παρεμβάσεις ενός υπαλλήλου (που φάνηκε ότι δεν είχε γίνει ούτε καν πρόβα), εθνικός ύμνος από μία κατά τα άλλα θεσπέσια φωνή αλλά αυτά εγώ τα λέω αμερικανιές, θα μπορούσε τουλάχιστον να τη συνοδεύει η φιλαρμονική. Επίσης θα έπρεπε να αναφέρεται κάπου το όνομα της για την συμβολή της στην τελετή. Τέλος η κάλυψη της εκδήλωσης ανύπαρκτη, μόνο κάτι ερασιτεχνικά βιντεάκια τύπου tik tok.

Έτσι κάπως η «σεμνή» τελετή έλαβε τέλος όπως λέει και ο λαός και γυρίσαμε στο καβούκι μας και στην καθημερινότητά μας μέχρι την επόμενη «φιέστα».

Τουλάχιστον τώρα όσοι περιμένουν πριν τη γέφυρα με τις ώρες να περάσουν στη Λευκάδα αυτό το καλοκαίρι που κατά τη διαμονή τους δεν θα έχουν νερό και θα οσμίζονται το άρωμα του βιολογικού θα αγναντεύουν τη σημαία από το κάστρο να τους θυμίζει σε ποιο κράτος βρίσκονται και γιατί τραβάνε αυτά που τραβάνε.