«Ο Γάμος του Φώντα Μπανίκα»
ΑΝΑΝΕΩΜΕΝΟ
Συνεχίζουμε με τη Λευκαδίτικη σκωπτική λαϊκή ποίηση. Μιας και το αρχείο είναι λίγο μπερδεμένο, και το ποίημα ανυπόγραφο, δεν ξέρουμε αν όντως είναι του Γεωργίου Δημ. Φρεμεντίτη (Μελιτζούρας) (1904-1983) ή κάποιου άλλου Αλεξανδρίτη ή ενδεχόμενα Πλατυστομίτη. Τιτλοφορείται «Ο Γάμος του Φώντα Μπανίκα».
Όπως μας έγραψε ο αναγνώστης μας και κοντοχωριανός συνάμα, κ. Κ. Θειακός το πόνημα είναι του Πλατυστομίτη Νίκου Καλύβα, με την οποία ως γνωστόν ο Μελιτζούρας διατηρούσε ποιητική αλληλογραφία – διαβάστε περισσότερα για τον λαϊκό ποιητή στο τέλος της σελίδας.
| Ο Γάμος του Φώντα Μπανίκα | |
|
1 Τι ευλογημένη μέρα Τι μεγάλη είναι χαρά που ο Φώντας ο Μπανίκας θέλει τώρα παντρειά |
17 Κι άλλο τώρα παλικάρι Ήρθε με μοτοσυκλέτα Είναι ο Ντόμερος Θωμάς Που έπαιζε καλή κορνέτα |
|
2 Είναι στεναχωρημένος Δεν τον θέλουν οι κοπέλες Κι αγναντεύει πως χορεύουν Θεατρίνες καρκαμπέλες |
18 Μα ο Φίλιππας Λευτέρης Κάπως είναι φθονερός Ξένα όργανα πλουτίζουν Και αυτός μένει φτωχός |
|
3 Θέλει στ΄ Άλατρο να πάει Και αυτός να παντρευτεί Προίκα γίδες για να πάρει Για να νοικοκυρευτεί |
19 Το κλαρίνο του αρπάζει Και δε ρώτησε κανέναν Εις τον γάμο για να παίξει Και αυτός χαριτωμένα |
| 4 Κι όλο τώρα πλησιάζει Το Γεράσιμο Αλουπάκια Μήπως και τον βοηθήσει Για να γίνουν μαντζανάκια |
20
Τώρα όλοι οι συμπεθέροι |
|
5 Κι ο γενναίος Αλουπάκιας Έκαμε καλή δουλειά Με πυγμή την τελειώνει Τώρα τη συμπεθεριά |
21 Όμορφη καβαλαρία Όπου τώρα ξεκινάνε Κι οι καλοί οργανοπαίχτες Μερακλίτικα βαράνε |
|
6 Αρεβώνες τώρα πάει Με μεγάλη του χαρά Εις το σπίτι του Σουλάτσου Που ΄χει τα κορίτσα αυτά |
22 Τρέχει ο Σπύρος να τους φτάσει Μια ευχή για να τους δώσει Και στο δάσκαλο Χουλνάρα Όπου θα τους στεφανώσει |
| 7 Πρώτη είναι η Αντιγόνη Που την πήρε ο Αλουπάκιας Δεύτερη και η Ευτέρπη Που θα πάρει ο Φωνταράκιας |
23 Έρχεται τώρα ο γάμος Με την νύφη τη καλή Την εφέρνουνε καβάλα Σε ένα άλογο ψαρί |
|
8 Τα κορίτσα του Σουλάτσου Είναι όμορφα πολύ Και κανείς δεν αμφιβάλει Πως δεν είναι κι οι γαμπροί |
24 Έφτασε εις την αυλή της Τι φιγούρα τι χαρά Το κεφάλι της κουνάει Και τον κόσμο προσκυνά |
|
9 Τώρα ο γάμος πλησιάζει Και ο Φώντας να προσέχει Που στο σπίτι του θα φέρει Την πεντάμορφη Ευτέρπη |
25 Μα η πεθερά της νύφης την αγάπησε πολύ Και στα δυο τα μαγουλά της Τρέχει και τηνε φιλεί |
|
10 |
26 Το τραπέζι είναι στρωμένο Με ψητές τις γαλοπούλες Κι ολοένα προσπαθούνε Να τις βγάλουν απ΄ τις σούλες |
|
11 Ω του θαύματος προβάλλει Ένας φωτεινός αστήρ Κι έρχεται απ” τα Κολυβάτα Ένας γέρικος ανήρ |
27 Φρούτα είναι αφθονία Κι άλλα διάφορα κοσέτα Που ο Θύμιος δεν προκάνει Για να ψένει κοκορέτσα |
|
12 |
28 Μη βιαστείτε συμπεθέροι Όχι ακόμα φαγητό Να ΄ρθει ο Βάγγελος ο Πάτερ για να κάμει ευλογητό |
|
13 Ήταν Σάββατο το βράδυ Που αρχίζουνε τα γλέντια Και του Πλιάτσικα η λατέρνα Του ΄πεσε από τα χέρια |
29 Ο γαμπρός εμερακλώθει Κάνει λίγο τον μπεκρή Και στο φαγητό επάνω Έπινε πολύ κρασί |
| 14 Κι ο Ευθύμιος λυπείται Κάνει λίγο το σταυρό του Έφτασε και ο Μελιντζούρας Με το φουσκοτσάμπουνό του |
30 Τώρα πια έχει νυχτώσει Κι ο γαμπρός θα κοιμηθεί Τον πειράζουνε ζαλάδες Που ΄ναι από το κρασί |
|
15 Άλλος τώρα οργανοπαίχτης Έρχεται απ” το Νυδρί Και στα χέρια του κρατούσε Ένα ιστορικό βιολί |
31 Έπειτα πάει κι η νύφη Με χαμόγελο γλυκό και πετιέται καρκαμπέλο που κολάει στο πλευρό |
|
16 Είναι ο Καλαματιανός ο Κώστας Είναι λίγο σοβαρός Κάπως παραπονεμένος Δεν τον κάλεσε ο γαμπρός |
Πηγή: Προσωπικό αρχείο Α.Κ.
|
O μπάρμπα ΝIΚΟΣ Ο ΚΑΛΥΒΑΣ ήταν μια εξέχουσα λαϊκή φυσιογνωμία που γεννήθηκε, μεγάλωσε και πέθανε στα ΠΛΑΤΥΣΤΟΜΑ. Το ποίημα γράφτηκε στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και στις αρχές της δεκατίας του ’70 και αφορούσε τον ΞΕΝΟΦΩΝΤΑ ΘΕΙΑΚΟ (ΜΠΑΝΙΚΑ) που κατοικεί και σήμερα στα Πλατύστομα. Ο Μπάρμπα Νίκος Καλύβας υπήρξε μια ιδιαίτερου ενδιαφέροντος προσωπικότητα, με ξεχωριστές ικανότητες στην ψαλμωδία των εκκλησιαστικών ύμνων και ακολουθιών προσφέροντας ανεκτίμητες υπηρεσίες στις τότε τοπικές κοινωνίες τονίζοντας με την ιδιόρρυθμη φωνή του το γεγονός της χαράς ή της λύπης. Ήταν αστείρευτη πηγή κεφιού, και ιδιαίτερα φιλικός και ταπεινός άνθρωπος. Αυτά προς αποκατάσταση της αλήθειας. Κ. ΘΕΙΑΚΟΣ |
Ο ΠΟΙΗΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΠΑΡΜΠΑ ΝΙΚΟΣ Ο ΚΑΛΥΒΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΠΛΑΤΥΣΤΟΜΑ.
ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΩΝΤΑ ΤΟΝ ΘΕΙΑΚΟ ΣΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ 60
ΠΗΓΑΙΝΑ ΣΤΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΛΕΥΚΑΔΟΣ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 1950 ΜΕ ΤΟΝ ΦΩΝΤΑ ΘΙΑΚΟ ΑΠ ΤΑ ΠΛΑΤΙΣΤΟΜΑ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΝ ΘΥΜΑΜΕ ΚΑΛΕ ΕΙΧΕ ΕΝΑ ΑΔΕΛΦΟ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ. ΑΝΑ ΚΑΠΙΟΣ ΕΧΕΙ ΠΛΗΡΟΦΩΡΙΕΣ ΑΣ ΜΑΟΥ ΠΕΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΚΑΙ ΑΝ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΓΙ ΑΥΤΟΝ.
Ο φώντας Θειακός είναι αδελφός μου και κατοικεί στα πλατύστομα.Το ποίημα είναι σκοπτικό και οχι πραγματικό, γράφτηκε για τον Φώντα αλλά αν έχετε καταλάβει αναφέρεται και σε άλλους νέους της εποχής εκέινης απο τα πλατύστομα.
Θέλω επίσης να πω ότι τα όποια γυναικία ονόματα αναφέρονται στο ποίημα είναι φανταστικά.
Χαρακτηριστικά θυμάμαι τον μπάρμπα Νίκο τον Καλύβα να βγαίνει στο ΄΄μαγαζί΄΄ του χωριού ή σε κάποιο ΄΄απόγονο΄΄κάποιες μέρες που ήταν αργίες η έιχε κρύο μετά το φαγητό το μεσημεριανό΄, και υπό την ελεγχόμενη επίροια του κρασιού να απαγγέλει στοίχους από τα ποιήματα του τα οποία είναι αρκετά, και στοίχους από ποιήματα με αναφορές στο 1821, στο Βαλαωρίτη και σε άλλους και να τραγουδάει και να ψάλει.Ο άνθρωπος ήταν αστείρευτη πηγή κεφιού, πειράγματος και χαράς.Το ελάχιστο που έχουμε να κάνουμε είναι να τον θυμόμαστε όπως και τώρα κάνουμε.