ΛΕΥΚΑΔΑ: Το οροπέδιο Εγκλουβής χιονισμένο
| «Τον χειμώνα το οροπέδιο δεν έχει επισκέπτες.
Είναι κρύο και αφιλόξενο… Είναι όμως πανέμορφο.» Μαζί με τις Χριστουγεννιάτικες ευχές -τις ανταποδίδουμε ολόθερμα- λάβαμε και το διπλανό βίντεο από τον δημιουργό του κ. Παναγιώτη Λαυράνο… Για να θυμόμαστε την Λευκάδα, αρκετά χρόνια πριν… |
Καλέ μου Παναγιώτη,
Πριν από λίγο παρακολούθησα ένα ακόμα υπέροχο video σου, αυτή τη φορά για το χιονισμένο οροπέδιο της Εγκλουβής.
Δεν γράφω για να σε επαινέσω για αυτό. Όχι δεν θα υπογραμμίσω την απλότητα και την καθαρότητα της εικόνας, ούτε τα λίγα και περιεκτικά σχόλια. Δεν θα τονίσω ούτε την χρονολογική ενεδομένως σημασία που έχει.
Κάτω από αυτό, πίσω από την εικόνα και τον ήχο, εγώ «βλέπω» έναν άνθρωπο.
Αυτόν αισθάνομαι την ανάγκη να επαινέσω και πολλούς άλλους σαν αυτόν, που διακριτικά, έντιμα, «σιωπηλά», είναι φορείς μιας εξαίρετης ποιότητας και ήθους.
Που βρίσκονται αποτραβηγμένοι, όπως κάθε αξιόλογος άνθρωπος στις μέρες μας.
Που δεν τους «γνωρίζουν» πολλοί, γιατί δεν κάνουν… θόρυβο, δεν καμώνονται ότι ξέρουν κι ας ξέρουν.
Μπορεί να… ενοχληθείς, ακόμα και από το σχόλιο!
Αλλά σου το οφείλω!
Αγαπητή Σίβυλλα
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια (έστω και με την αρκετή δόση υπερβολής τους).
Θλίβομαι όταν βλέπω να κακοποιείται (δυστυχώς με πολλούς τρόπους)ο μικρός αυτός παράδεισος στον οποίο ζήσαμε και συνεχίζουμε να ζούμε.
Αυτό με ώθησε να ασχοληθώ με το υλικό (και είναι αρκετό) που είχα » τραβήξει » παλιότερα.Και θεώρησα χρέος μου να μην το κρατήσω μόνο για τον εαυτό μου αλλά να το μοιραστώ με αυτούς που νοσταλγούν εκείνη την όχι και τόσο μακρινή εποχή. Κάπως δυσκολότερη εποχή αλλά με κάποιες αξίες.
Αγανακτώ με τους δήθεν Λευκαδολάτρες που το » για τη Λευκάδα μας » το λένε χωρίς να το εννοούν.
Καλές γιορτές και νάσαι πάντα καλά.
Καλέ μου Παναγιώτη,
Ήθελες δεν ήθελες με συγκίνησες πάλι…
Αναρωτιέμαι συνέχεια τα τελευταία χρόνια, όλη αυτή η «επιμονή» μερικών μας, για «αναπολήσεις» από το παρελθόν τι ακριβώς να σημαίνει.
Να είναι η ανέγγιχτη φύση που αναπολούμε, να είναι τα νιάτα μας, ή μήπως τελικά είναι αυτές « οι κάποιες αξίες» που αναφέρεις.
Πιστεύω το τρίτο.
Ψάχνουμε κάποιοι μας , ρίζες, στηρίγματα, ψάχνουμε κάπου να ακουμπήσουμε και από κάπου να πιαστούμε…
Χρόνια Πολλά