Εντυπώσεις από τη Λευκάδα

Επανερχόμαστε ξανά με εντυπώσεις επισκεπτών του καλοκαιριού από το νησί της Λευκάδας. Αυτή τη φορά ενός ταξιδιώτη (εκδρομέα) από την Καβάλα  -Παναγιώτης Καλαϊτζής λέγεται- που επισκέφτηκε με μοτοσυκλέτα για λίγες μέρες το νησί μας. Το ταξίδι του πραγματοποιήθηκε προς το τέλος Ιουλίου με αρχές Αυγούστου 2008. Νομίζω ότι αυτού του είδους η διαφήμηση -η από στόμα σε στόμα, «Mund-zu Mund-Propaganda» τη λένε οι Γερμανοί και της δίνουνε μεγάλη σημασία- είναι η καλύτερη και η πιο ανέξοδη  για τον τόπο μας. Και μην νομίζετε ότι ψάχνουμε κάθε φορά μόνο για θετικές εντυπώσεις. Αλλά απ” ό,τι φαίνεται, όπως συμβαίνει συνήθως στη ζωή μας, μόνο τα καλά θέλουμε να θυμούμαστε ξεχνώντας τις όποιες κακές αναμνήσεις.

«Και πράγματι, η Λευκάδα μας κατέπληξε. Οι όμορφες παραλίες της, με κορυφαία το Κάθισμα, η ευγένεια που αποπνέουν το περιβάλον και οι φιλόξενοι άνθρωποι, η όμορφη αγορά της Λευκάδας, η εξυπηρέτηση, το φαγητό και σε γεύσεις και σε τιμές, θα χρειαζόταν πολλές σελίδες για να απαριθμήσω τις όμορφες εντυπώσεις που μας άφησε αυτό το νησί…»

Το άρθρο αναρτήθηκε στο ιστολόγιο 30 Χρόνια και το παραθέτουμε ως έχει:

«… Το πρωί εγκαταλείπουμε την Κόνιτσα με τις χειρότερες εντυπώσεις και κατευθυνόμαστε προς Γιάννενα, Πρέβεζα. Περνάμε στο Άκτιο με την υποθαλάσσια και από την κινούμενη γέφυρα στη Λευκάδα. Με προτεραιότητα την ανεύρεση καταλύματος κατευθυνόμαστε Νοτιοδυτικά και στη τύχη μπαίνουμε στον οικισμό του Άγιου Νικήτα. Η διαίσθηση της πλοηγού, μας οδηγεί σε ένα πολύ καλό μικρό ξενοδοχείο, 12 δωμάτια, καθαρό, ήσυχο και με βεράντα με θέα στα πρασινοτυρκουάζ νερά του Ιονίου. Οι οιωνοί είναι άριστοι………

Και πράγματι, η Λευκάδα μας κατέπληξε. Οι όμορφες παραλίες της, με κορυφαία το Κάθισμα, η ευγένεια που αποπνέουν το περιβάλον και οι φιλόξενοι άνθρωποι, η όμορφη αγορά της Λευκάδας, η εξυπηρέτηση, το φαγητό και σε γεύσεις και σε τιμές, θα χρειαζόταν πολλές σελίδες για να απαριθμήσω τις όμορφες εντυπώσεις που μας άφησε αυτό το νησί.

[Η παραλία «Κάθισμα», μια από τις πιο γνωστές, πιο οργανωμένες και πιο εύκολα προσβάσιμες παραλίες της Λευκάδας, που βρίσκεται στη δυτική ακτογραμμή του νησιού, κοντά στο χωριό Άγιος Νικήτας ]

Στα γρήγορα λοιπόν: Η δυτική πλευρά είναι όλα τα λεφτά. Καταπράσινα και βαθειά, κρυστάλλινα νερά, φιδίσιοι και στενοί δρόμοι, πολύ βλάστηση και ΔΡΟΣΙΑ. Ειδικά την Τρίτη και την Τετάρτη που φυσούσε, τα κύματα ήταν απόλαυση και το βράδυ ήθελες μέχρι και κουβέρτα. Για φαγητό όπου φάγαμε, είτε σε μαγειρεία, είτε σε ψαροταβέρνες, ήταν από πολύ καλά έως άριστα και οι τιμές φτηνές. Όχι φτηνές για νησί, πραγματικά φτηνές. Δώσαμε υπόσχεση στους εαυτούς μας πως θα ξαναγυρίσουμε.

Δυστυχώς όμως, έφτασε το Σάββατο, και με το δεξί μου καλάμι να πρήζεται χάρις σε στενή επαφή τέταρτου τύπου με μια σφήκα, πήραμε τον δρόμο της επιστροφής. 450 τα χιλιόμετρα μέχρι τη Θεσσαλονίκη, βγήκαν εύκολα μέχρι την Κοζάνη, μετά όμως η ζέστη μας πελέκησε…….

Απολογισμός: Με μόνο αρνητικό της εκδρομής την επιλογή της Κόνιτσας για τις διανυκτερεύσεις του Σαββατοκύριακου, όλο το υπόλοιπο ταξίδι ήταν εξαιρετικό. Η εποχή βοήθησε στο να μην σαρδελοποιηθούμε πουθενά, δεν τα χώσαμε στους σκυλοπνίχτες που λυμαίνονται τις θάλασσες μας, και ήταν αυτό που λέμε, καλό αλλά λίγο. Νά “ταν κάνα δυο – τρείς βδομάδες ακόμα………

Και τέλος, στατιστικά και ενημερωτικά: 1675 χιλιόμετρα, 112 λίτρα, Μ.Ο. 6,8 lt/ 100 km. Όχι και άσχημα για μικτή διαδρομή, πάντα δικάβαλο και τα 950 από αυτά και με πλήρες φορτίο, tank bag, σαμάρια κλπ.

Άντε και του χρόνου πάλι με υγεία……..

…………………καλά που είδα τις φωτογραφίες και τα θυμήθηκα. Φο-βε-ρα χειροποίητα μαντολάτα, παστέλια και παξιμάδια………….μην τολμήσετε να δοκιμάσετε, μετά δεν έχει σταματημό…».

(Αναρτήθηκε στο 30xronia.blogspot.com)