Μεγαλειώδης η σημερινή απεργιακή συγκέντρωση και πορεία στη Λευκάδα
Ήταν μία συγκλονιστική συγκέντρωση. Ήταν η μεγαλύτερη απεργιακή συγκέντρωση που έχει γίνει τα τελευταία χρόνια και, ίσως, ποτέ στη Λευκάδα. Την απεργιακή συγκέντρωση διοργάνωσε την Παρασκευή 28 Φλεβάρη το Εργατικό Κέντρο Λευκάδας-Βόνιτσας με τη συμπλήρωση των δύο χρόνων από το έγκλημα στα Τέμπη και κεντρικό σύνθημα «Τα κέρδη τους ή οι ζωές μας».
Στη συγκέντρωση καλούσαν τα εξής Σωματεία του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα: Σύλλογος Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ν. Λευκάδας και πρώην Επαρχίας Βόνιτσας «Η Αναγέννηση», Σωματείο Οικοδόμων, Σωματείο Εργαζομένων ΟΤΑ, Σωματείο Εργαζόμενων σε Ξενοδοχεία – εστιατόρια και συναφή επαγγέλματα, Σύλλογος Εργαζομένων Νοσοκομείου, ΕΛΜΕ Λευκάδας, Σύλλογος Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, Σύλλογος Εργαζομένων Περιφερειακής Ενότητας Λευκάδας, Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ, Σωματείο Συνταξιούχων ΟΑΕΕ και Σωματείο πολιτικών συνταξιούχων του Δημοσίου. Αποφάσεις για συμμετοχή στην συγκέντρωση είχαν πάρει επίσης ο Οδοντιατρικός Σύλλογος, ο Δικηγορικός Σύλλογος, ο Ιατρικός Σύλλογος, το 15μελές του Μουσικού Σχολείου και πολλά 5μελή μαθητών, αρκετοί σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων, οι Πολιτιστικοί Σύλλογοι Νικιάνας, Τσουκαλάδων, Απόλπαινας, η «Νέα Χορωδία» Λευκάδας, η Αγιομαυρίτικη Παρέα κ.ά.
Στη συγκέντρωση η Βιβή Σταματέλου διάβασε το μήνυμα του Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών, ενώ χαιρετισμούς απηύθυναν η Λαμπρική Κρικώνη, πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων του Νοσοκομείου Λευκάδας, ο Καλλίδωρος Χατζόπουλος, πρόεδρος της ΕΛΜΕ Λευκάδας, η Όλγα Μικρώνη, μαθήτρια, εκ μέρους την μαθητικής κοινότητας, και εκπρόσωπος του συλλόγου πολιτικών συνταξιούχων του Δημοσίου.
Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Αλέξανδρος Βεροιώτης, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Λευκάδας-Βόνιτσας, ο οποίος μεταξύ άλλων σημείωσε: «Τη σημερινή απεργία και τη μεγαλειώδη συγκέντρωσή μας, τη συνδέει ένα κόκκινο νήμα, βαμμένο με το αίμα των 57 ανθρώπων που χάθηκαν στο προδιαγεγραμμένο έγκλημα 2 χρόνια πριν. Είναι το ίδιο ματωμένο νήμα που συνδέει τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις αμέσως μετά το έγκλημα, τις απεργίες, τις σιωπηλές διαμαρτυρίες, τα λαϊκά ξεσπάσματα. Από την πρώτη στιγμή, από τις πρώτες κινητοποιήσεις, δώσαμε την υπόσχεση ότι δεν θα ξεχάσουμε.
Ορισμένοι πονηροί λένε ότι οι σημερινές συγκεντρώσεις είναι κομματικές και έχουν σκοπιμότητα. Θέλησαν να τις υποβαθμίσουν, να μπερδέψουν και να αποτρέψουν τον κόσμο να συμμετέχει μαζικά. Ορισμένοι μηχανισμοί, κρατικοί και παρακρατικοί, θέλουν επεισόδια για να φοβίσουν τον κόσμο. Δεν τους πέρασε όμως. Οι σημερινές συγκεντρώσεις είμαστε όλοι εμείς που δεν θα αφήσουμε τη ζωή, τη δική μας και των παιδιών μας, να την παίζουν στα ζάρια θυσιάζοντάς τη για τα κέρδη μιας χούφτας πολυεθνικών. Οι σημερινές συγκεντρώσεις είναι ο λαός στο δρόμο, μέσα από τα σωματεία, τους συλλόγους, τους μαζικούς φορείς, κι όταν είμαστε τόσοι πολλοί και οργανωμένοι μπορούμε να φέρουμε τα πάνω-κάτω. Σήμερα για μια ακόμη φορά ανανεώνουμε την υπόσχεσή μας, κι εμείς δίπλα στους συγγενείς των θυμάτων για την πραγματική δικαίωση, να τιμωριθούν οι υπεύθυνοι όσο ψηλά κι αν βρίσκονται, να μην επαναληφθεί αυτό το έγκλημα».
Κλείνοντας την σύντομη ομιλία του τόνισε: «Το σύνθημα των συνδικάτων στη σημερινή μας απεργία, το «ή τα κέρδη τους ή οι ζωές μας», είναι η κόκκινη γραμμή της δικής μας επιβίωσης. Δεν μπορούμε να πάμε πίσω από αυτήν. Τα δάκρυα στέρεψαν και έγιναν οργή, θα υπερασπιστούμε τον αγώνα των συγγενών για δικαίωση, θα υπερασπιστούμε το δικό μας αγώνα για ζωή με αξιοπρέπεια. Και αυτό δεν θα το κάνει κανείς άλλος παρά μόνο εμείς. Μόνοι μας θα σωθούμε. Μόνο ο λαός θα σώσει το λαό».
Μετά τις ομιλίες ακολούθησε πορεία κατά μήκος του κεντρικού πεζόδρομου. Η πορεία κατέληξε στη συνέχεια μέσω της παραλίας και της παραλιακής οδού Γολέμη στο Διοικητήριο. Χαρακτηριστικό για το μέγεθος της πορείας ήταν ότι ενώ η κεφαλή της είχε φτάσει στο Διοικητήριο η «ουρά» της πορείας βρισκόταν ακόμη στην κεντρική αγορά.
