Αποκαλυπτικά στοιχεία για το «πάρτι» των φαρμάκων

Για μισό λεπτό βρε παιδιά, γιατί έχουμε γεμίσει από λαϊκίστικες ατάκτως εκτοξευόμενες ριπές για τα φάρμακα από όλα τα ΜΜΕ, πολλές από τις οποίες είναι, εκτός από κατευθυνόμενες, και βλακώδεις. Για παράδειγμα, το συγκεκριμένο ρεπορτάζ δεν μπαίνει στον κόπο να αναφέρει ότι το Viagra στην Ελλάδα είναι ΜΗ.ΣΥ.ΦΑ., δηλ. ΔΕΝ ΣΥΝΤΑΓΟΓΡΑΦΕΙΤΑΙ. Άρα με ποιον τρόπο αυτό πέρασε σε συνταγές; Είναι αδύνατον. Επίσης ο «δημοσιογράφος» του ρεπορτάζ δεν μπήκε στον κόπο να ψάξει τα νεώτερα επιστημονικά δεδομένα, όπου η σιλδεναφίλη (Viagra) σε ορισμένες δόσεις, βοηθάει παιδιά που έχουν υποστεί επέμβαση στην καρδιά (εγχείρηση Fontane, πχ δείτε εδώ: http://www.healthview.gr/node/15029). Επίσης η ουσία Λευπρορελίνη (πχ. Daronda) μπορεί να χορηγηθεί φυσικά για την ωορρηξία σε γυναίκες, αλλά χορηγείται κυρίως για τον καρκίνο του προστάτη στους άντρες. Ρώτησε κανείς μήπως ο παπάς του ρεπορτάζ είχε καρκίνο; Αμφιβάλλω. Όσο για τον αριθμό των συνταγών του γιατρού της Ζακύνθου, αντιστοιχεί σε 463 συνταγές τον μήνα ή 20-25 συνταγές την ημέρα (περίπου 10-15 ασθενείς σημαίνει αυτό), κάτι απόλυτα φυσιολογικό, ακόμα κι αν είναι ιδιώτης. Ο αριθμός των 9000 συνταγών στην Αιτωλοακαρνανία είναι πράγματι πολύ μεγάλος για έναν γιατρό (κάπου 110 συνταγές την ημέρα αντιστοιχούν), αλλά θα ήθελα πραγματικά να ξέρω αν πρόκειται για κανέναν κακομοίρη αγροτικό που έχει την ευθύνη συνταγογράφησης 10 χωριών.

Να ξεκαθαρίσω βέβαια ότι δεν εννοώ ότι δεν υπάρχουν ακραίες καταστάσεις στον χώρο της φαρμακευτικής περίθαλψης, και σαφώς δουλειά του κράτους είναι να τιμωρήσει αμετάκλητα και αυστηρότατα κάθε εμπλεκόμενο. Ωστόσο, η μαζική επίθεση, άμεσα και έμμεσα, που παρακολουθούμε να γίνεται στους γιατρούς και -κυρίως- στους φαρμακοποιούς το τελευταίο διάστημα,και μάλιστα με αστήριχτα «στοιχεία», μόνο ζοφερές σκέψεις πρέπει να προκαλεί. Αφενός γίνεται για να χτυπήσει τον δίκαιο αγώνα των φαρμακοποιών και να αποστρέψει το βλέμμα της κοινής γνώμης από την ολοκληρωτική κατάρρευση του ΕΟΠΥΥ και της κοινωνικής ασφάλισης μετά από την πολιτική των τελευταίων ετών. Αφετέρου φαίνεται ότι τα παπαγαλάκια του Λοβέρδου έγιναν τώρα παπαγαλάκια του Λυκουρέντζου, με τον ίδιο σκοπό: την ολοκληρωτική εκχώρηση της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας σε μονοπωλιακές αλυσίδες. Προβληματιστείτε.

Παναγιώτης Κονιδάρης- Αντιπρόεδρος ΦΣ Πρέβεζας-Λευκάδας.

Εσυ δεν εισαι Μιμης εισαι Χρυσοστομος. +1000

Μήπως ο κ. Κονιδάρης μπορεί να σχολιάσει το παρακάτω ρεπορτάζ των

«ΝΕΩΝ»?

Το πάρτι με την εκτός ενδείξεων συνταγογράφηση
Με το πρόσχημα της έρευνας, γιατροί γράφουν φάρμακα σε ασθενείς των οποίων τα νοσήματα δεν περιλαμβάνονται στις εγκεκριμένες θεραπευτικές ενδείξεις των σκευασμάτων αυτών
ΡΕΠΟΡΤΑΖ Χάρης Καρανίκας
ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τετάρτη 04 Ιουλίου 2012

Το κόλπο είχε ως εξής: Οι ασθενείς προσέρχονταν κανονικά στα εξωτερικά ιατρεία της νευρολογικής κλινικής σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αθήνας για εξετάσεις. Και ενώ δεν έπασχαν από τα νοσήματα που αναγράφονταν στις εγκεκριμένες θεραπευτικές ενδείξεις συγκεκριμένου φαρμάκου, οι γιατροί τους το έγραφαν. Το ίδιο γινόταν και στο ιατρείο ημερήσιας νοσηλείας της νευρολογικής, αλλά και σε ολόκληρη την κλινική.

Σε γενικές γραμμές ο νόμος απαγορεύει τη συνταγογράφηση φαρμάκων εκτός ενδείξεων. Εξαίρεση αποτελεί η περίπτωση κατά την οποία πραγματοποιούνται έρευνες για τη δράση του φαρμάκου και σε άλλες ασθένειες, το οποίο φυσικά απαιτεί ειδική έγκριση κατόπιν σχετικού αιτήματος. Ή όταν έχουν εξαντληθεί όλες οι υπόλοιπες επιλογές και υπάρχουν ενδείξεις βάσει δοκιμών ότι μία φαρμακευτική ουσία μπορεί να βοηθά στην αντιμετώπιση ενός νοσήματος. Και σε αυτή την περίπτωση για τη χρήση του φαρμάκου απαιτείται ειδική άδεια.
Οταν διευθυντικό στέλεχος της νευρολογικής κλήθηκε πέρυσι να δώσει εξηγήσεις σχετικά με την κατά συρροή και κατ” εξακολούθηση εκτός ενδείξεων συνταγογράφηση, με υπόμνημά του απάντησε πως η πρακτική αυτή ακολουθήθηκε συνειδητά «στα πλαίσια εφαρμογής ερευνητικών πρωτοκόλλων». Ανέφερε επίσης ότι πολλά από αυτά τα ερευνητικά πρωτόκολλα έχουν δημοσιευθεί σε έγκριτα διεθνή επιστημονικά περιοδικά ενώ για άλλα έχουν υπάρξει ανακοινώσεις σε συνέδρια. Ωστόσο, κατά τους ελέγχους που πραγματοποιήθηκαν στα αρχεία του επιστημονικού συμβουλίου του νοσοκομείου δεν βρέθηκε ούτε αίτημα ούτε έγκριση για χρήση του συγκεκριμένου φαρμάκου εκτός ενδείξεων – δηλαδή για την εφαρμογή ερευνητικού πρωτοκόλλου.
Σαν να μην έφταναν αυτά, από προφορικές μαρτυρίες ειδικευόμενων γιατρών στη νευρολογική κλινική προέκυψε ότι εμφανίζονταν παραπλανητικές διαγνώσεις.
Οπως τελικά υπολογίστηκε από τους ελεγκτές που ολοκλήρωσαν την εξέταση της εν λόγω υπόθεσης πριν από μερικούς μήνες, από το 2007 μέχρι και το 2009 η εκτός ενδείξεων συνταγογράφηση αυτού και μόνο του φαρμάκου στη νευρολογική κλινική κοστολογείται πάνω από 1,8 εκατ. ευρώ. Δεν έκρυβαν μάλιστα τις υποψίες τους ότι ρόλο σε όλα αυτά έπαιξαν οι πρακτικές προώθησης φαρμακευτικών προϊόντων. Η συγκεκριμένη υπόθεση σήμερα βρίσκεται στα χέρια του εισαγγελέα.
Η αλήθεια είναι ότι η εκτός ενδείξεων – ή off-label όπως αποκαλείται στο εξωτερικό – χρήση φαρμάκων σε κάποιες περιπτώσεις σώζει ζωές. Στο παρελθόν βέβαια έχει υπάρξει και καταγεγραμμένη απώλεια εξαιτίας αυτής της πρακτικής. Οταν όμως όλα τα άλλα δεν λειτουργούν, ένα σκεύασμα που προορίζεται για διαφορετική ασθένεια ενώ υπάρχουν υπόνοιες ότι μπορεί να αντιμετωπίσει και άλλα νοσήματα ίσως να αποτελεί λύση.
«Οσον αφορά τα ερευνητικά πρωτόκολλα δοκιμών για τη χρήση φαρμάκων σε άλλες ασθένειες πέρα από αυτές για τις οποίες ενδείκνυνται, στα νοσοκομεία επικρατεί χάος. Συνήθως τα ασφαλιστικά ταμεία επιβαρύνονται με όλες τις εξετάσεις που πραγματοποιούνται σε αυτούς που συμμετέχουν στις δοκιμές. Το ίδιο ισχύει και για τα φάρμακα. Στην ουσία, τα ασφαλιστικά ταμεία δεν γνωρίζουν αν οι ασφαλισμένοι είναι μέρος της δοκιμής ή όχι και έτσι επιβαρύνονται με το κόστος. Και ενώ οι συμμετέχοντες στη δοκιμή θα πρέπει να είναι τυπικά ασφαλισμένοι σε ασφαλιστικές εταιρείες σε περίπτωση που κάτι πάει στραβά, το νοσοκομείο δεν μπορεί να εισπράξει χρήματα από ασφαλιστική εταιρεία λόγω της νομικής φύσης του», επισημαίνει επαγγελματίας του χώρου της υγείας που έχει δει πολλές τέτοιες δοκιμές να πραγματοποιούνται σε κεντρικό νοσοκομείο της Αθήνας.
Κανονικά, για να μπορέσει σήμερα ένας γιατρός να προχωρήσει σε εκτός ενδείξεων συνταγογράφηση θα πρέπει να υποβάλει πολυσέλιδο αίτημα στον ΕΟΦ με τα προσωπικά του στοιχεία, του ασθενούς, του φαρμάκου, των ερευνών που έχουν γίνει για την off-label χρήση του φαρμάκου, και φυσικά να λάβει την απαραίτητη έγκριση. Στο μεγαλύτερο μέρος της προηγούμενης δεκαετίας αυτοί οι φραγμοί δεν υπήρχαν. Και έτσι, η εκτός ενδείξεων συνταγογράφηση ήταν εκτός ορίων. Ακόμα όμως και τώρα που χρειάζονται ειδικές εγκρίσεις, ο ΕΟΠΥΥ δεν έχει συγκεκριμένη εικόνα των δαπανών από την off-label συνταγογράφηση.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που συγκεντρώνει την τελευταία περίοδο ο ΕΟΦ, 150-200 γιατροί τον μήνα πανελλαδικά προχωρούν σε αιτήσεις για εκτός ενδείξεων χρήση φαρμάκων. Ο αριθμός αυτός όμως φαίνεται να ωχριά μπροστά στις εκτιμήσεις για τις off-label δαπάνες στην Ελλάδα, οι οποίες μπορεί και να ξεπερνούσαν το 20% της συνολικής φαρμακευτικής δαπάνης όταν δεν υπήρχαν αυστηροί κανονισμοί.
Στη διάθεση των «ΝΕΩΝ» είναι αγωγή στην οποία πρώην στέλεχος φαρμακευτικής υποστήριζε ότι το 70% των εσόδων από τις πωλήσεις αντικαρκινικού σκευάσματος στις ΗΠΑ προερχόταν από εκτός ενδείξεων συνταγογράφηση, ενώ παράλληλα γνωστοποιούσε λεπτομέρειες για τις μεθόδους που χρησιμοποιούσαν ώστε να πείθουν τους γιατρούς να γράφουν συνταγές. Μπορεί στην Ελλάδα να μην εφαρμόζονταν τόσο επιθετικές πρακτικές από την πλευρά της φαρμακοβιομηχανίας, όμως από τη συγκεκριμένη υπόθεση προκύπτει μία τάξη μεγέθους για την εκτός ενδείξεων χρήση του συγκεκριμένου αντικαρκινικού. Σημειώνεται ότι η φαρμακευτική τελικά ήρθε σε συμβιβασμό με το πρώην στέλεχός της καταβάλλοντας 5,7 εκατομμύρια δολάρια. Υπάρχει ένα ακόμα στοιχείο που δείχνει ότι ο αριθμός των 150-200 γιατρών που υποβάλλουν μηνιαίως αιτήματα στον ΕΟΦ είναι πολύ μικρός σε σύγκριση με τα πραγματικά μεγέθη της εκτός ενδείξεως συνταγογράφησης στη χώρα μας. Ενας μόνο γιατρός σε νοσοκομείο της Ηπείρου πιάστηκε πρόσφατα να έχει κόψει μέσα σε τέσσερα χρόνια περίπου 1.000 συνταγές -κατά μέσο όρο 20 τον μήνα – για off-label χρήση δύο σκευασμάτων ερυθροποιητικών παραγόντων. Από τους ελέγχους βρέθηκε ότι, ενώ τα συγκεκριμένα φάρμακα έχουν άδεια μόνο για νοσοκομειακή χρήση, εκείνος τα χορηγούσε σε ασθενείς εκτός νοσοκομείου για να τα χρησιμοποιήσουν στο σπίτι, με όσους κινδύνους υποκρύπτει μια τέτοια ενέργεια. Επίσης, οι ελεγκτές ανακάλυψαν ότι κάποιες από τις συνταγές αφορούσαν ασθενείς που δεν είχαν εγγραφεί στο μητρώο των εξωτερικών ιατρείων, γεγονός που προκάλεσε σημαντικά ερωτήματα σχετικά με την ύπαρξη ή όχι αυτών των ασθενών. Και αυτή η υπόθεση σήμερα απασχολεί τις εισαγγελικές Αρχές.

Το θέμα δεν είναι η διαφορά μεταξύ ενός φαρμακοποιού και ενός σχολιαστή. Το σκάνδαλο της υγείας είναι από τα μεγαλύτερα της μεταπολίτευσης. Σήμερα οφείλουμε όλοι να γνωρίζουμε…

Παραθέτω μέρους ενός σχετικού άρθρου άκρως κατατοπιστικού.
Λυπάμαι πολύ, είναι αρκετά παλιό, το είχα αποθηκευμένο στον υπολογιστή μου χωρίς να έχω σημειώσει το έντυπο που το είχε δημοσιεύσει.

… «Όσοι κατά τεκμήριο συμμετείχαν κατά προτεραιότητα στο «πάρτι» της τελευταίας 30ετίας, αρνούνται να αναλάβουν το κόστος που τους αναλογεί. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν είναι σκληρές και αντικοινωνικές.

Αυτοί δε που αρνούνται την ένταξή τους στο πρόβλημα είναι αυτοί που κατά κύριο λόγο το δημιούργησαν. Την υπερχρέωση της οικονομίας δεν τη δημιούργησε ο συνταξιούχος των 800 ευρώ.

Τη δημιούργησε αυτός που «χωρίς αιδώ» απαιτούσε και εξασφάλιζε, με την ανοχή και συμμετοχή του πολιτικού συστήματος, μερίδιο του πλούτου στη δημιουργία του οποίου δεν είχε συμβολή. Ζήτησε, και πέτυχε μερίδιο, ενίοτε μεγάλο, από τα δανεικά που αποτέλεσαν την ψευδαίσθηση ευημερίας.

Οι «πλούσιοι» στη χώρα μας χωρίζονται σε δύο κατηγορίες. Από τη μία, έχουμε τους «σούπερ πλούσιους», αυτούς που ξεκοκάλισαν τα κοινοτικά πακέτα, τις ολυμπιακές δαπάνες, το χάος των τηλεοπτικών δικαιωμάτων και το Χρηματιστήριο. Αυτοί είναι λίγοι, αλλά «λέοντες».

Υπάρχει όμως και η πολύ μεγαλύτερη ομάδα των επαγγελματιών, που στήριξαν, με το αζημίωτο, το μεγάλο πάρτι. Η διαχείριση της «μεγάλης κλοπής» των ονείρων της μεταδικτατορικής εποχής έγινε από εκατοντάδες χιλιάδες προθύμων ειδικών και καλά τοποθετημένων στο κοινωνικό τοτέμ αξιών.

Δεν χωράει αμφιβολία για το ότι οι γιατροί και οι φαρμακοποιοί, ο καθένας με τον τρόπο του, συμμετείχαν νόμιμα ή παράνομα στο πάρτι. Η υψηλή ανταλλακτική αξία των υπηρεσιών τους στο πολιτικό χρηματιστήριο, η ιστορικά κατοχυρωμένη υψηλή κοινωνική τους θέση και η υποτελής θέση την οποία πάντα υποδύεται η κοινωνία απέναντι στο «ιερό» της υγείας, τους έκανε απρόσβλητους σε οποιαδήποτε προσπάθεια εξορθολογισμού του συστήματος υγείας.

… Σε ένα κατακερματισμένο σύστημα, πολλοί έφτιαξαν τον δικό τους «παράδεισο» και πρώτοι οι γιατροί του ΙΚΑ, οι συνδικαλιστές του ΕΣΥ και οι φαρμακοποιοί…