Το αλαλούμ με τις καταπατημένες εκτάσεις που έγιναν «κατεχόμενες» στο Δ. Πρέβεζας
Από την χθεσινή συζήτηση-ενημέρωση στο δημοτικό συμβούλιο
Ένα μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζει και ο δικός μας δήμος, ο Δήμος Λευκάδας, είναι αυτό με τις καταπατημένες από ιδιώτες δημοτικές εκτάσεις (για τις δημόσιες την ευθύνη την έχει η ελληνική πολιτεία). Αυτό συμβαίνει ιδιαίτερα σε περιοχές που θεωρούνται φιλέτα, όπου η υπεραξία της γης είναι πολύ μεγάλη. Είχε ξεκινήσει μια σοβαρή προσπάθεια στην αρχή της θητείας της σημερινής δημοτικής για την καταγραφή της δημοτικής περιουσίας. Δεν γνωρίζουμε τι έγινε και πως έχει εξελιχθεί μέχρι τώρα η υπόθεση. Πάει καιρός που δεν έχει υπάρξει καμία επίσημη ενημέρωση, ενώ μέσα στο χρόνο που διανύουμε λήγει για τις κτηματογραφημένες περιοχές η προθεσμία διόρθωσης, που ήταν 14 χρόνια από το κλείσιμο της κτηματογράφησης.
Το πρόβλημα βέβαια αυτό απασχολεί όλη την Ελλάδα. «Δεν είναι κάτι που αφορά μόνο εμάς (σ.σ. την Πρέβεζα), ή τη Δ.Ε. Ζαλόγγου. Είναι όλος ο Δήμος, όλος ο Νομός, όλη η Ελλάδα. Υπάρχουν κατεχόμενα στο Μύτικα, στο Κανάλι, στην Καστροσυκιά, στο Κοτσανόπουλο, στο Μιχαλίτσι…», παραδέχτηκε ο δήμαρχος Πρέβεζας κ. Μπαΐλης στη χθεσινή συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου Πρέβεζας για το θέμα αυτό, ενώ υποστήριξε ότι θα πρέπει να γίνεται λόγος για κατεχόμενες και όχι καταπατημένες εκτάσεις, για τις οποίες θα πρέπει να δοθεί κεντρική λύση στο θέμα.
Αντιγράφουμε τα της συνεδρίασης από το atpreveza.gr:
«Επιβεβαίωση του ρεπορτάζ του atpreveza.gr για το θέμα των καταπατημένων εκτάσεων του Δήμου Πρέβεζας, αποτελεί η χθεσινή συζήτηση-ενημέρωση στο δημοτικό συμβούλιο Πρέβεζας, όπου ο Δήμαρχος κ. Χρήστος Μπαΐλης, ουσιαστικά είπε πως πρέπει να δοθεί κεντρική λύση στο θέμα. Στο δημοτικό συμβούλιο βέβαια ο Δήμαρχος υποστήριξε πως μιλάμε πλέον για κατεχόμενες εκτάσεις και όχι καταπατημένες.
Στην ενημέρωση που έκανε ο κ. Μπαϊλης τόνισε:
“Θέλω να κάνω μία ενημέρωση σχετικά με τα κατεχόμενα. Όχι καταπατημένα. Το χειρίζομαι αυτό το θέμα 40 χρόνια. Είναι ένα θέμα τεράστιο, που απασχολεί όχι μόνο την τοπική κοινωνία, αλλά όλη την Ελλάδα. Ένα θέμα που ξεκινάει από το 1940. Οι Κυβερνήσεις μετά τον πόλεμο έλεγαν “καλλιεργείστε”. Το 1951 αναγνωρίζοντας αυτή την ανεκτικότητα, έγινε νόμος για τα κατεχόμενα και η διαδικασία αυτή «τράβηξε» μέχρι το 2003. Δεν είναι κάτι που αφορά μόνο εμάς, ή τη Δ.Ε. Ζαλόγγου. Είναι όλος ο Δήμος, όλος ο Νομός, όλη η Ελλάδα. Υπάρχουν κατεχόμενα στο Μύτικα, στο Κανάλι, στην Καστροσυκιά, στο Κοτσανόπουλο, στο Μιχαλίτσι…
Στο Ζάλογγο υπάρχει μία διαφορετική υπεραξία στη γη. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Η Πολιτεία προσπάθησε να λύσει αυτό το θέμα, με διάφορα νομοθετικά διατάγματα και νόμους. Ήρθε ο νόμος του 2014 που ανατρέχει πίσω στο 1945 και ανασύρει διατάξεις νόμου του 1979. Λέει ότι μπορεί να εξαγοράσει ο καθένας δασική δημοτική έκταση με αίτηση στο δασαρχείο. Να εξαγοράσει τη χρήση. Η οποία χρήση μεταβιβάζεται, πωλείται κ.ο.κ. Με τίμημα που υποβάλλεται στο Πράσινο Ταμείο. Από τη μία το Ελληνικό Δημόσιο αντιμετωπίζει το πρόβλημα, από την άλλη φταίει ο Δήμος. Και μεταξύ αυτών των δύο είναι ο πολίτης.
Ο Δήμος πρέπει να δώσει μία λύση. Κατεχόμενα ή καταπατημένα; Δε μιλάμε για καταπατήσεις από τότε που ανέλαβε η δημοτική αρχή. Δεν έχουμε καμία γραπτή ή προφορική καταγγελία. Κατείχε κάποιος μία έκταση από τον παππού του, τον πατέρα του κ.ο.κ. Όσο είμαι εγώ Δήμαρχος στην Πρέβεζα είχαμε δύο ή τρεις τέτοιες αγωγές και τις κερδίσαμε. Αυτή είναι η αλήθεια.
Μερικοί κοινοτάρχες όμως παλιά δεν πήγαιναν στα δικαστήρια. Και ο πολίτης κέρδιζε.
Όσον αφορά τα Πρωτόκολλα Διοικητικής Αποβολής, είναι από το 1999 μέχρι το 2010. Δεν είναι κανένα το 2011 και μετά. Είναι περίπου 50. Τι κάνουμε σε αυτή την περίπτωση:
Εμείς λέγαμε όλα αυτά τα χρόνια ότι είναι ένα σοβαρό θέμα. Μιλάμε για χιλιάδες καταπατήσεις. Δε μιλάμε για μία. Πάμε και βάζουμε ένα τέλος, όταν ο νόμος είναι σε εξέλιξη; Ή δίνουμε το δικαίωμα σε αυτούς να πάνε σε ευεργετικές διατάξεις; Και κατ΄ αρχήν δεν ξέρουμε από αυτά πόσοι παραιτήθηκαν, πόσοι έκαναν αιτήσεις αγοράς κ.ο.κ.
Προχθές είχα μία συνάντηση με το νομικό σύμβουλο του Υπουργού Εσωτερικών και θα έχω πάλι την Παρασκευή γι΄ αυτό το θέμα. Επιτρέπετε αυτή τη στιγμή την αγορά χρήσης του είπα. Αφήνετε τις άλλες εκτάσεις που δεν ήταν δάσος. Τι κάνουμε; Μου είπε ο άνθρωπος να του πάω μία γραπτή εισήγηση. Θα κάνω μία προσπάθεια να το λύσω.
Τι κάνουμε με τις χιλιάδες καταπατήσεις με το νόμο του ’80;
Να βάλουμε τέλος; Πρέπει να ξέρουμε πόση έκταση κατέχουν.
Χρησικτησία στην περιουσία του Δημοσίου δεν υφίσταται. Για εμάς δεν παραγράφεται κανένα δικαίωμα. Δεν ξέρουμε κατ΄ αρχήν ποια ισχύουν. Ένα πρωτόκολλο του 2007-2008 μας έφερε ένα έγγραφο ανακοπής απόφασης.
Τη στιγμή που ο νόμος είναι σε εξέλιξη, χρειάζεται έλεγχος ξανά. Θα πρέπει να είναι εθνικό κτηματολόγιο.
Θα κληθεί η Πολιτεία να δώσει τη λύση. Ή θα αφήσει τους ανθρώπους στο έλεος ή θα σέρνεται αυτό το θέμα”.
Το “παρών” έδωσε και πολίτης, ο οποίος έχει και αυτός πρόβλημα με ανάλογες εκτάσεις και επικαλέστηκε και την ιδιότητά του (δικηγόρος), λέγοντας μεταξύ άλλων: “Πάμε στα Πρωτόκολλα που έχετε μπροστά σας. Συζητάμε για 300τ.μ., 200τ.μ., 120τ.μ. Τι ήταν αυτό; Ήταν το Κυπαρίσσι δίπλα στις ελιές και το έκοψα. Και επειδή ο γείτονας ή ο δασάρχης με είδε, μου έκανε Πρωτόκολλο” και ανέλυσε το σύνθετο του προβλήματος με νομικά επιχειρήματα, ενώ πρόσθεσε: “Αυτές οι… κορώνες. Βάζω πρόστιμο, βάζω τέλος κατοχής, δε βοηθάνε ούτε τους πολίτες, ούτε το Δημαρχείο, ούτε κανέναν. Θα μας δημιουργήσετε μοναδικό πρόβλημα. Δε θα μπορέσουμε να αποδείξουμε εμείς που δεν έχουμε συμβόλαια, αποδοχές κληρονομιάς κ.ο.κ. ότι είναι δικό μας”.
Βέβαια δημιουργήθηκε ένα θέμα, καθώς παρόντα ήταν και τα μέλη της οικονομικής επιτροπής, τα οποία είχαν βασιστεί τότε και σε εισήγηση του νομικού συμβούλου του Δήμου και δεν είχαν πάρει αυθαίρετα απόφαση (δείτε ΕΔΩ). Παράλληλα, ο Δήμαρχος Πρέβεζας δεν έδειξε με βάση τα λεγόμενά του να συμμερίζεται την τότε άποψη και απόφαση της οικονομικής επιτροπής.
Ενδεικτική είναι η παρακάτω στιχομυθία:
Βασίλης Κωστούλας (επικεφαλής Δημοτικής Ριζοσπαστικής Συνεργασίας): “Υπάρχει ηθικό ζήτημα εδώ. Πως να το κάνουμε δηλαδή. Πως πάει ο άλλος και κατέχει δημοτική έκταση;”
Διονύσης Καλλίνικος (σύμβουλος της παράταξης Δύναμη Ενότητας και Δημιουργίας: “Διαβάζω από τα πρακτικά της οικονομικής επιτροπής ότι ο κ. Τάσσης, νομικός σας σύμβουλος, ζητά για 56 περιπτώσεις να γίνει αποβολή ή να υπάρξει τέλος. Τι είναι αυτό που διαφοροποιεί τώρα την κατάσταση;”
Χρήστος Μπαΐλης (Δήμαρχος): “Δεν είναι κάτι διαφορετικό, είναι η πραγματικότητα. Αυτό δεν είναι τίποτα. Μιλάμε για 50 περιπτώσεις. Το χιλιοστό του χιλιοστού. Για καταγγελίες που γίνονται στα χωριά”.
Καλλίνικος: “Μα αυτό λέει ο κ. Τάσσης;”
Μπαΐλης: “Αυτό λέει. Αλλά δεν ισχύει ο νόμος γι΄ αυτά τα Πρωτόκολλα. Και δε μπορεί αν έρχονται έτσι. Πρωτόκολλο που είναι εδώ μέσα, έχω απόφαση δικαστηρίου που λέει ότι το κερδίζει. Έχει γίνει ανακοπή. Άλλοι το έχουν εγκαταλείψει…”
Καλλίνικος: “Μα γιατί το θέτει έτσι ο νομικός σύμβουλος του Δήμου;”
Μπαΐλης: “Δε μπορώ να ξέρω γιατί το έκανε ο κ. Τάσσης αυτό. Ποιος λέει ότι πρέπει να εκτελεστούν τώρα τα Πρωτόκολλα και όχι το 1999 ή το 1983 τη στιγμή που υπάρχει σε εξέλιξη ο νόμος;”
Κωστούλας: “Θα έρθουμε σε αντιδικία με τους δημότες;”
Μπαΐλης: “Βεβαίως θα έρθουμε. Δεν υπάρχουν καταπατημένα. Υπάρχει κατοχή”.
Λάζαρος Πιπιλίδης (Αντιδήμαρχος Οικονομικών): “Υπάρχει τεράστιο πρόβλημα που θα βγει με το κτηματολόγιο. Δεν είναι τυχαίο ότι η οικονομική επιτροπή πήρε τέτοια απόφαση. Δεν είναι δυνατόν τόσο σοβαρά θέματα να περνούν μόνο από την οικονομική επιτροπή. Είπε ο Διονύσης για το νομικό σύμβουλο. Μας έλεγε τι μέλλει γενέσθαι. Είχα βάλει 5 δικηγόρους. Σε μία Παρασκευή είχα 14 αγωγές κατά του Δήμου Ζαλόγγου. Οι… πονηροί βγήκαν στη συνέχεια. Δεν είναι ίδιοι όλοι. Και η παραλία… Βράχου έγινε η πρώτη στην Ελλάδα. Εκεί είναι οι… πονηροί”.
(Πηγή: atpreveza.gr)
