Απονεμήθηκαν για πρώτη φορά τα βραβεία Μαραγκού

Στο πλαίσιο της παρουσίασης του βιβλίου «Οι «Ηνωμένες Πολιτείες» της Λευκάδας. Εθνογραφία μιας ελληνικής κοινότητας» της Judith – Ασπασίας König, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα του Σαββάτου 28 Σεπτέμβρη 2019 η απονομή των «Βραβείων Οικογενείας Φιλίππου και Θεοδώρας Μαραγκού».

Τα βραβεία που απονεμήθηκαν για πρώτη φορά φέτος, μετά από πολλά χρόνια γραφειοκρατίας -από το 2013-, όπως τόνισε η κα Μαρία Ρούσσου, προϊσταμένη της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Λευκάδας, συνοδεύονται εκτός από τον έπαινο με χρηματικό ποσό 1500 € για κάθε παιδί. Χορηγούνται στους απόφοιτους Λυκείων της Λευκάδας που πέτυχαν σε ιατρικές σχολές της Ελλάδας, στη μνήμη των γονέων της δωροθέτριας Φιλίππου και Θεοδώρας, των αδελφών της Γεωργίου, Σμύρνης και Άγγελου και του θείου της Ευσταθίου Μαραγκού, επίσης ιατρού.

Τα παιδιά που βραβεύτηκαν ήταν ο Κατωπόδης Ηλίας του Κωνσταντίνου (Ιατρική Ιωαννίνων), η Κουρέτση Ευδοξία του Παναγιώτη (Ιατρική Ιωαννίνων), ο Μάλφας Σπυρίδων του Αγγέλου (Ιατρική Ιωαννίνων) και ο Λάμπρης Νικόλαος του Γεωργίου (Ιατρική Πατρών).

Τα βραβεία στα παιδιά απένειμαν ο κ. Σωκράτης Κακλαμάνης, πρόεδρος του Συλλόγου Λευκαδίων Αττικής, ως πρώτος εκτελεστής της διαθήκης, ο κ. Θωμάς Χόρτης, πρόεδρος του Συλλόγου Χορτιωτών Αθήνας, επίσης εκτελεστής της διαθήκης, ο κ. Αναστάσιος Γαζής και η κα Ουρανία Ραυτοπούλου, ανίψια της δωροθέτριας (όπως σημείωσε ο κ. Γαζής η οικογένεια Μαραγκού έχει αφήσει και άλλες δωρεές, όπως ένα διώροφο ακίνητο στη Μονή Φανερωμένης, μια μονοκατοικία στο Γαλάτσι στο Νοσοκομείο Λευκάδας και δωρεές στο Νοσοκομείο «Σωτηρία»), και η κα Μαρία Ρούσσου, προϊσταμένη της Βιβλιοθήκης.

Πριν την απονομή των βραβείων η κα Ρούσσου αναφέρθηκε σύντομα στο ιστορικό της οικογένειας Μαραγκού.

Λευκάδιοι γιατροί: Πρώτος αριστερά ο Φίλ. Α. Μαραγκός, πρώτος δεξιά ο Γεώρ. Άγ. Ράπτης και πίσω μόλις διακρίνεται ο Αριστ. Κ. Αλβανίτης

Ο Φίλιππος Μαραγκός ή Φιλιππάκης ή Πασχούρης γεννήθηκε το 1877 στο Κομηλιό σε αγροτική οικογένεια που αγαπούσαν τα γράμματα. Γιατρός ήταν και ο θείος του Ευστάθιος Μαραγκός. Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών το 1903. Το 1904 συμμετείχε με επιτυχία στις Πρακτικές εξετάσεις της Ιατρικής για την απόκτηση αδείας επαγγέλματος. Υπήρξε βοηθός του μεγάλου Γαλβάνη. Μετά το τέλος των σπουδών του, παρά τις δελεαστικές προτάσεις που του έγιναν να ακολουθήσει καριέρα στρατιωτικού γιατρού ή πανεπιστημιακή καριέρα, επέστρεψε στη Λευκάδα και εγκαταστάθηκε στην Κοινότητα Άγιος Πέτρος, όπου εργάστηκε ως γιατρός.

Αγαπούσε πολύ το χωριό του και άσκησε το λειτούργημά του με αυταπάρνηση στον Άγιο Πέτρο και στα γύρω χωριά. Το 1907 εξελέγη Δήμαρχος Απολλωνίων και συνέβαλε τα μέγιστα στην ανάπτυξη της περιοχής. Ο ιδεαλιστής γιατρός όλων των ειδικοτήτων θεράπευε τους χωριανούς του με ελάχιστα ή καθόλου χρήματα, εφόσον η οικονομική τους κατάσταση ήταν κακή. Στο σπίτι ιατρείο του είχε ολόκληρο φαρμακείο που κατασκεύαζε φάρμακα ακόμα και νάρθηκες κλπ. για την ανακούφιση και την θεραπεία των ασθενών αφού η απόσταση απ΄ την πόλη χωρίς δρόμους ήταν απαγορευτική. Ιδιαίτερα καλλιεργημένος διατηρούσε και πλούσια βιβλιοθήκη.

Ασχολήθηκε με τα κοινά του νησιού του. Υπήρξε Δήμαρχος Απολλωνίων από το 1907-1914. Κατά την περίοδο 1927-1931 εγκαταστάθηκε στην πόλη της Λευκάδας, επειδή ανέλαβε ως πρόεδρος του επανιδρυόμενου Ταμείου Αμύνης Οινοπαραγωγής Λευκάδας (Τ.Α.Ο.Λ.). Κατά την περίοδο αυτή συνέχισε την επαγγελματική του δραστηριότητα, κυρίως ως μαιευτήρας-γυναικολόγος, και συγχρόνως του ανετέθη η θέση του αστιάτρου. Στην περίοδο του αποκλεισμού, το 1918, φυλακίστηκε και παρέμεινε για 3 μήνες στις φυλακές Λευκάδας με την κατηγορία ότι διέγειρε τον λαό μαζί με άλλους παράγοντες της Κοινότητας του Αγ. Πέτρου σε συλλαλητήριο εναντίον της επικρατούσας πολιτικής κατάστασης. Αποφυλακίστηκε από τους Γάλλους – Σενεγαλέζους.

Υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής της ίδρυσης του Τ.Σ.Α.Υ. (Ταμείο Ασφάλισης και Συντάξεων Υγειονομικών) και από τους πρώτους μετόχους του. Στο πόλεμο της Αλβανίας επιστρατεύθηκε και ανέλαβε τον Σταθμό Πρώτων Βοηθειών στη Φιλιππιάδα του μετακινουμένου προς την Αλβανία στρατού. Με τη γυναίκα του Θεοδώρα απέκτησαν τέσσερα παιδιά. Την Ιουλία, τον Γιώργο, γιατρός και αυτός, που πέθανε σε ηλικία 29 ετών το 1944, τον Άγγελο, που ήταν ανώτερος υπάλληλος σε ασφαλιστικό ταμείο, και την Σμύρνη, οδοντίατρο, που φυλακίστηκε ως αντιστασιακή στην Κομαντατούρ, που στεγαζόταν την εποχή εκείνη στο σημερινό κτίριο της βιβλιοθήκης (εκεί που σήμερα είναι το αναγνωστήριο). Πέθανε στις 6 Αυγούστου 1954.

Η Σμύρνη Μαραγκού έγραψε τα βιβλία «Η Λευκάδα στη δίνη της Κατοχής και του Εμφυλίου» και «Φίλιππος Μαραγκός, ο γιατρός του χωριού». Η Ιουλία ή Λιλίκα, η τελευταία εναπομείνουσα της οικογένειας, με τη διαθήκη της εξέφρασε την επιθυμία να απονέμεται βραβείο στους απόφοιτους των Λυκείων της Λευκάδας οι οποίοι εισάγονται σε Ιατρικές Σχολές της Ελλάδας. Το βραβείο απονέμεται, σύμφωνα με την επιθυμία της δωροθέτριας, από την προϊσταμένη της Δημόσιας Βιβλιοθήκης Λευκάδας και τους εκτελεστές της διαθήκης Σωκράτη Κακλαμάνη και Θωμά Χόρτη «εις μνήμην των γονέων της Φιλίππου και Θεοδώρας, των αδελφών της Γεωργίου, Αγγέλου και Σμύρνης και του θείου της Ευσταθίου ιατρού» (όπως ακριβώς διατυπώνεται στη διαθήκη).