«Έφυγε» ο μουσικοσυνθέτης Γιάννης Σπανός | Λευκαδίτικα Νέα - Lefkada News
Published On: Πε, Οκτ 31st, 2019

«Έφυγε» ο μουσικοσυνθέτης Γιάννης Σπανός

giannis-spanos-2Πηγή: Eurokinissi

«Έφυγε» σήμερα από τη ζωή, ο Γιάννης Σπανός, ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες συνθέτες που έχει βάλει την υπογραφή του σε πολλά αγαπημένα τραγούδια. «Σαν με κοιτάς», «Οδός Αριστοτέλους», «Σπασμένο καράβι», «Στην Αλάνα», «Μαρκίζα», «Μια Κυριακή», «Ιδανικός και ανάξιος εραστής» και τόσα ακόμη…

Γεννήθηκε στο Κιάτο, όπου ξεκίνησε και σπουδές πιάνου. Καθώς δούλευε ως πιανίστας στη Σχολή Χορού Ηρώς Σισμάνη, έπαθε ζημιά στα δάχτυλά του, γιατί έπαιζε ατελείωτες ώρες. Μετά από αυτό το γεγονός και με προτροπή του πατέρα του, πάει στο εξωτερικό. Πρώτα Γερμανία, στη συνέχεια Λονδίνο και μετά Παρίσι: «Ο τρίτος σταθμός μου και σημαδιακός. Αισθάνθηκα ότι εκεί ανήκω. Όλη η ψυχοσύνθεση μου ταίριαζε με το γαλλικό τραγούδι, με τη γαλλική έκφραση, τη γαλλική γλώσσα», όπως είχε εκμυστηρευθεί στο «Μονόγραμμα» του Γιώργου Σγουράκη. Τον εντυπωσιάζει η αριστερή όχθη του Σηκουάνα, εκεί που σύχναζαν οι Γάλλοι καλλιτέχνες. Γνωρίζει τις μπουάτ και βρίσκει δουλειά ως πιανίστας. Συνεργάστηκε με αστέρια της γαλλικής καλλιτεχνικής σκηνής, όπως η Μπριζίτ Μπαρντό, η Ζιλιέτ Γκρεκό, ο Σερζ Γκενσμπουργκ κ.ά. ενώ μελοποίησε και Γάλλους ποιητές.

Στις αρχές της δεκαετίας του ’60 επιστρέφει στην Ελλάδα. Το πρώτο του ελληνικό τραγούδι ήταν «Μια αγάπη για το καλοκαίρι» σε στίχους του Γιώργου Παπαστεφάνου και τη φωνή της 17χρονης, τότε, Καίτης Χωματά. Αυτό το ιδιαίτερο μουσικό ύφος που αναπτύχθηκε στην Ελλάδα εκείνη την εποχή, ονομάστηκε «Νέο Κύμα». Τον όρο αυτό -μετάφραση του γαλλικού nouvelle vague- τον ανέφερε ο ίδιος ο Γιάννης Σπανός στον Αλέκο Πατσιφά της Lyra, στον οποίο άρεσε και τον καθιέρωσε. Ο Μιχάλης Βιολάρης, η Αρλέτα, Γ. Πουλόπουλος και πολλές ακόμα νέες φωνές, που δεν είχαν συνδεθεί με άλλο ήχο, συνεργάζονται μαζί του.

Η καλλιτεχνική και συνθετική του δραστηριότητα καλύπτει όλους τους τομείς της μουσικής όλες αυτές τις δεκαετίες. Συνεργάστηκε με μεγάλους Ελληνες τραγουδιστές (Γ. Μπιθικώτσης, Σ. Κόκοτας, Β. Μοσχολιού, Γ. Νταλάρας, Χ. Αλεξίου, Τ. Τσανακλίδου, Μ. Μητσιάς κ.ά.), καθώς και με μερικούς από τους μεγαλύτερους Ελληνες στιχουργούς, Λ. Παπαδόπουλο, Μ. Ελευθερίου, Πυθαγόρα, Γ. Παπαστεφάνου. Ορόσημα στην πορεία του θεωρούνται οι τρεις «Ανθολογίες», στις οποίες μελοποίησε Έλληνες ποιητές.

Και όπως έχει πει και ο ίδιος: «Αυτή είναι η αίσθηση της απόλυτης τέχνης, η άρνηση στο εύκολο. Να επιλέγεις το δύσκολο και σπουδαίο τραγούδι και στίχος, μουσική, ερμηνεία να γίνονται ένα πράγμα εκείνη τη στιγμή, σαν ένα θεατρικό μονόπρακτο που δεν επαναλαμβάνεται»…

Σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ αναφέρει τα εξής:

«Η απώλεια του συνθέτη Γιάννη Σπανού έκοψε το νήμα μιας πολύχρονης δημιουργικής πορείας, που άφησε βαθύ χνάρι στο μουσικό τοπίο.

Ο Γιάννης Σπανός υπήρξε ένας σπουδαίος μελωδός, που σύνδεσε τη μουσική του δημιουργία με ένα ευρύ φάσμα στίχων από την ποίηση του μεσοπολέμου μέχρι την ποίηση του σήμερα. Υπήρξε ο άνθρωπος που πρωτοστάτησε και έδωσε όνομα στο μουσικό ρεύμα που αναπτύχθηκε κυρίως στις μπουάτ της Πλάκας στα μέσα της δεκαετίας του ΄60, το «Νέο Κύμα», μεταφράζοντας στα ελληνικά το γαλλικό όρο «Nouvelle Vague». Ταυτόχρονα με την ίδια άνεση μπορούσε να συνθέτει γνήσια λαϊκή μουσική, επιμένοντας πάντα να βασίζεται και να αναδεικνύει τον στίχο.

Παρ” όλη την επιτυχία που γνώρισε παρέμεινε πάντα ένας σεμνός υπηρέτης της τέχνης, ένας πολύτιμος συνεργάτης των μεγάλων ερμηνευτών που συνεργάστηκαν μαζί του.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια στην οικογένεια του».

(902.gr)


Displaying 2 Comments
Have Your Say
  1. Το καλύτερο και σημαντικότερο τραγούδι του ήταν το «» κάτω απ την Μαρκίζα «» με στίχους του Μάνου Ελευθερίου και τραγουδάει η Βίκυ Μοσχολιού.
    Οι στίχοι γράφηκαν εκ των υστέρων πάνω στην μουσική σύνθεση, και η ορμα και η τονικότητα της μουσικής καθόρισαν και το περιεχόμενο των στίχων.
    Από το 1977 , το τραγούδι με μια εξαίρετη μουσική κλίμακα προειδοποιεί μέσω στίχων για το ατελέσφορο της προσπάθειας της τότε Ελληνικής διεκδικητικής κοινωνίας τότε και τα επόμενα χρόνια. «» Και σύ που ξέρεις όσα η καταιγίδα , δεν έχεις κάτι για να μου πείς «».
    Μέσα στο πλαίσιο της μεταπολιτευτικής σε έξαρση πολιτικής αναζήτησης και της πολιτικα στραμένης τέχνης τότε αλλά και των προσπαθειών λαικότερων δρόμων στο τραγούδι την ίδια εποχή , το τραγούδι αυτό προειδοποιεί προφητικά για την Ελληνική κοινωνία.Την κοινωνία η οποία χρόνια τα ήξερε όλα , αλλά έφτασε στο σημείο να μην έχει τίποτα να πεί ώς χρεώκοπη.

  2. Οι ανθολογίες του Γιάννη Σπανού -σπουδαία και ευαίσθητα μουσικά έργα- χρησιμοποιήθηκαν την εποχη τους και λίγο αργότερα από λά’ι’τ ρομαμτικούς και ρομαντικές σε γλυκανάλατα της εποχής φλέρτ.
    Ήταν απ τους δίσκους ( ιδιαίτερα η τρίτη ανθολογία) που δανείστηκε μεταξύ φίλων και φιλενάδων περισσότερο από κάθε άλλον , μαζί με τον δίσκο «» δρόμο «» του Μίμη Πλέσσα.
    Τελικά για μια αποτίμηση εποχών καλά είναι να μπορούσε να γίνει μέτρηση των δισκων μουσικής και των βιβλίων που δανείστηκαν μεταξύ φίλων και γνωστών.
    Ήταν οι εποχές που στην Ελλάδα υπήρχε το κλίμα ότι βάδιζαμε για την νίκη ( απροσδιόριστη νίκη) και υπήρχε αισιοδοξία κοινωνικής και ατομικής κατάκτησης.
    Τελικάετά μετά από τόση νικηφόρα χρόνια πορεία κατακτήσαμε την χρεωκοπία.

Αφήστε το σχόλιό σας

XHTML: You can use these html tags: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>