Στα Πευκούλια…
Η παραλία «Πευκούλια» βρίσκεται στην βορειοδυτική πλευρά του νησιού της Λευκάδας, ανάμεσα από την πόλη της Λευκάδας, από την οποία απέχει 10 χιλιόμετρα, και το χωριό Άγιος Νικήτας.
Είναι μία μεγάλη παραλία με τα γνωστά χρώματα που χαρακτηρίζουν την θάλασσα σε αυτή την πλευρά του νησιού της Λευκάδας που βρέχεται από τα νερά του ανοιχτού Ιονίου Πελάγους. Η παραλία αποτελείται από χοντρή άμμο, ενώ δεν λείπουν και τα κοτρώνια που κατεβάζει κάθε χειμώνα ο χείμαρρος της Λαγκάδας που εκβάλλει στο σημείο αυτό. Γειτνιάζει άμεσα με το πευκόδασος που φθάνει μέχρι την άμμο, το οποίο χρησιμοποιείται ευρέως τα καλοκαίρια ως ανοργάνωτος κατασκηνωτικός χώρος με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Η πρόσβαση στην παραλία από το φετινό καλοκαίρι θα γίνεται μέσω μιας κακοφτιαγμένης τσιμεντένιας σκάλας που έγινε πρόσφατα στην όχθη του χειμάρρου της Λαγκάδας, η οποία εγκυμονεί κινδύνους για τους επισκέπτες, πέρα από το γεγονός ότι είναι εκ των πραγμάτων απαγορευτική τόσο για ηλικιωμένους όσο και για άτομα με ειδικές ανάγκες. Η άλλη δυνατότητα είναι από τα αριστερά της παραλίας μέσα από ιδιωτικό χώρο όπου τα καλοκαίρια λειτουργεί ένα κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος.
Στο σάιτ του TripAdvisor, που χαρακτηρίζεται ως η μεγαλύτερη ταξιδιωτική κοινότητα στον κόσμο, καταγράφονται 412 κριτικές για την παραλία «Πευκούλια», που είναι θετικές στην συντριπτική τους πλειοψηφία (εξαιρετικό 157, πολύ καλό 149, μέτριο 68, ανεπαρκές 24, πολύ κακό 14), αλλά και αντικρουόμενες κάποιες φορές απόψεις. Σταχυολογούμε τρία σχόλια από αυτά που έχουν καταγράψει ιδιοχείρως οι επισκέπτες το καλοκαίρι που μας πέρασε:
«Σχετικά εύκολη πρόσβαση. Πήγαμε από τη δεξιά μεριά της παραλίας περνάς στο μονοπάτι μέσα από τα κάμπινγκ. Η διαδρομή είναι πέντε λεπτά. Η θάλασσα είχε πολύ κύμα και πολλά φύκια.» «Καλή παραλία για Λευκάδα, αριστερά της όχι τόσες πέτρες μέσα. Δεξιά έχει πολύ μεγάλες πέτρες μέσα. Την δεύτερη φορά που πήγαμε βρήκαμε άσπρα σημάδια στο νερό, μάλλον λύματα τα οποία εξαφανίστηκαν μετά από 1 ώρα. Το beach bar έχει και πισίνα, τιμές αναμενόμενες στην παραλία, 10 ευρώ το σετ, με 3 ευρώ καφέ ΧΩΡΙΣ νερο μαζί».
«Ήρθαμε από Θεσσαλονίκη και φρίξαμε. 1 χλμ κατηφόρα για να κατεβούμε (σ.σ.: από που κατέβηκε;), η οποία ήταν τόσο απότομη που κόντεψα να πέσω 3 φορές. Ανύπαρκτη πρόσβαση. Και το ίδιο φαινόμενο συναντήσαμε στις περισσότερες παραλίες της Λευκάδας. Ρε παιδιά, μια ερώτηση: αν δε μπορούμε να κατεβούμε εμείς, 20άρηδες… τα άτομα μεγαλύτερης ηλικίας ή τα άτομα με αναπηρία πως στο καλό θα κατεβούν στην παραλία; Δηλαδή, αποκλείονται αυτόματα! Αίσχος! Ελλαδιστάν!»
Άλμπουμ με 24 φωτογραφίες
Για να δείτε το άλμπουμ σε ξεχωριστό παράθυρο κάντε κλικ στον τίτλο
Στα Πευκούλια και στη Λαγκάδα η ακτή είναι συχνά μεταβαλλόμενη εξ αιτίας των έντονων θαλασσοταραχών του ανοιχτού πελάγους και εξ αυτού τα ελάχιστα δυσμενή σχόλια.
Πλην όμως είναι μια εξαιρετική ακτή και το νερό πεντακάθαρο (κατά κανόνα).
Με τα φυσικά φαινόμενα δεν μπορεί κανείς να τα βάλει βεβαίως, μόνο να προφυλαχτεί μπορεί!
Με τους ιδιώτες όμως, που από μια ακατάσχετη αδηφαγία έκαναν την περιοχή τσιφλίκι τους αγοράζοντας μια «χεσά» τόπο που μεταβλήθηκε σε λίγα χρόνια σε καστρόκτιστα εκτάρια πάνω στο κύμα, στο ρέμα της Λαγκάδας και με τριώροφες οικοδομές που κόβουν μονέδα (για να φάνε πολλοί φαίνεται), οι αρμόδιοι μπορούν κι έχουν την νομική υποχρέωση να τα βάλουν!
Γιατί δεν το κάνουν άραγε!
Να ανοίξει ο παλιός δρόμος αμέσως, απ” το γεφύρι τουλάχιστον!
Κι ας αφήσουν τους εξυπνακισμούς κάποιοι καρεκλοκένταυροι… Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας!
Κι η βρώμα μας έχει πνίξει εδώ και χρόνια !!
Το όλο σκηνικό με την υπόθεση του παλαιότερου Αγροφύλακα που κατηγορήθηκε ότι δεν ήταν αγροφύλακας ποτέ, ενώ η κρατική υπηρεσία Πρεβέζης βεβαίωσε εγγράφως ότι ήταν Αγροφύλακας , και η υφιστάμενη υπηρεσία Λευκάδος είπε ότι δεν ήταν αγροφύλακας, και ο παλιός αγροφύλακας καταδικάστηκε σε 3 χρόνια με αναστολή , γιατί υπεδίκνυε τα όσα ορθά ίσχυαν στην Λαγκάδα και στην ευρύτερη περιοχή , όταν αυτές οι περιοχές δεν είχαν τουριστική αξία, είναι γνωστό. Όπως γνωστή είναι και η κυκλοφορούσα πρίν το τότε δικαστήριο άποψη απ τους ενδιαφερόμενους για τουριστική χρήση της περιοχής ότι :» στο δικαστήριο θα καταδικαστεί ΄΄ ο τέως αγροφύλακας που όμως οι ενδιαφερόμενοι για την τουριστική εκμετάλευση υποστήριζαν ότι δεν υπήρξε αγροφύλακας, παρά του ότι η προιστάμενη υπηρεσία Πρεβέζης εγγράφως βεβαίωνε ότι υπήρξε και για συγκεκριμένα έτη αγροφύλακας.
Oi όλες αυτές εκτάσεις , με το όνομα Λαγκάδα πλατύτερα ήταν κτηματική περιφέρεια και του χωριού Καρυά, και ακόμα υπάρχουν αναφορές και για κάποιους εγγραφές απ ότι κάποια εποχή που κάποιοι ενδιαφέρθηκαν βρήκαν.
Ο καταδικασθείς τότε με αναστολή ώς συνταξιούχος του ΟΓΑ ούτε χρήματα είχε να κινήσει εφετεία , αλλά και ούτε κάτω απ το σκηνικό που είχε ισχύσει ( που του αμφισβητούσαν ουσιαστικά αυτό που επίσημα έκανε χρόνια ) είχε διάθεση να ασχοληθεί.
Και είναι γνωστές στα αρχεία του κράτους οι Νομαρχιακές- Δημοτικές κλπ αρχές της εποχής που αμφισβητήθηκε ο παλιός αγροφύλακας ώς μη παλιός αγροφύλακας.
Όπως και η έγγραφη βεβαίωση της προ’ι’στάμενης υπηρεσίας Πρεβέζης ότι υπήρξε αγροφύλακας. Και μαζί και η καθολική μαρτυρία τότε των πολιτών,- πλήν των εδιαφερομένων που ήθελαν να αποδείξουν ότι δεν ήταν αγροφύλακας-.
Και για αυτούς που ήθελαν να αποδείξουν ότι δεν είναι αγροφύλακας καλά κάνανε και κάνανε την δουλειά τους. Το ερώτημα είναι αν εξυπηρετούσαν την δουλειά των πολιτών, της ολότητας της κοινωνίας και των δημοτών. Γιατί δεν σημαίνει ότι αν κάποιος κάνει την δουλειά την δική του εξυπηρετεί και τα κοινωνικά και δημοτικά και νομαρχιακά και κρατικά συμφέροντα, αυτά που είναι για όλους τους πολίτες.
Και το μοναχοφα’ί” – αυτό σημαίνει κάνω την δουλειά για πάρτυ μου- δεν είναι καλό και δεν στεριώνει και σε χα’ί’ρι κατά παλαιότερες απόψεις και δοξασίες της εποχής που ο δραγάτης ήταν δραγάτης.
Και το ερώτημα – ιστορικό πλέον εφ όσον έχουν περάσει 30 χρόνια – παραμένει: » Χωροταξία , αιγιαλός, ανοικοδόμηση και χρήσεις της ανοικοδομήσεως που στέκονται πάνω στην παραπάνω κατάσταση νομιμοποιείται κοινωνικά ???».
Μπορεί νάναι ευκαιρία και να ανατεθεί μια διδακτορική διατριβή από πανεπιστημιακές έδρες της ιστορίας ,μια και τελευταία όλες οι διδακτορικές διατριβές είναι περίπου διερευνητικές μικρο’ι’στορικών περιοόδων και εντοπιώτερων γεγονότων.
Και με την δέουσα προσοχή του/της υποψήφιου/ας διδάκτορος και των επιβλεπόντων, ώστε να μην παραβιαστεί ο ποσοτικός μεθοδολογικός κανόνας , ο οποίος θέλει την καταδίκη προσώπων του παρελθόντος ώς ζώσα πολιτική. Μια η τρέχουσα πολιτική άσκηση της εποχής έχει να ασχοληθεί με »σοβαρότερα θέματα» πέραν της κρατικής και κοινωνικής νομιμότητας και συμβιώτικής ευταξίας και δικαιοσύνης στον χρόνο.
Η Ιδιωτική άποψη για την παραλία και τις υποδομές της και την προσβασιμοτητάς της , δηλαδή ολιστικά σαν πλάζ : Το γενικευμένο ξετροχιασμένο καλαμπούρι. Επιτομή του beachkitsh.
Το θέμα θα ανοίξει σύντομα με αιτήματα που ήδη ετοιμάζονται να κατατεθούν και στο Ελληνικό κράτος και στις Βρυξέλες στις αρμόδιες επιτροπές και στους οικολογικούς και περιβαλλοντικούς οργανισμούς.
Το χρονικό του προαναγγελθέντος θανάτου της Λαγκάδας ήταν ολοφάνερο και για τους πιο «καλοπροαίρετους»!
Μόνο το πότε ακριβώς δεν ήταν σαφές.
Θα μπορούσα να πω ότι πολύ άργησε υπό μίαν έννοια και για εκείνους που γνώριζαν πρόσωπα και πράγματα στην περιοχή!
Το θέμα βεβαίως και ν” ανοίξει!!!
Κι όχι μόνο ν” ανοίξει αλλά και να υποστηριχθεί επαρκώς , κι εξωδικαστικά.
Κανείς δε θα τολμήσει να προβάλλει (τουλάχιστον επισήμως) αντίρρηση σε μια τέτοια κίνηση ή πρωτοβουλία!
Και μακάρι, σε όποια δικαστικά ή γραφειοκρατικά τέρμινα, να αποδοθεί επιτέλους δίκαιο στην ήδη βιασθείσα βάναυσα περιοχή.
Παραμένει όμως ένα κυρίαρχο ζήτημα στο τραπέζι , όποια γραφειοκρατική οδό κι αν ακολουθήσει το θέμα !
Γιατί όλα αυτά τα χρόνια- αλλά και τώρα κυρίως που μπήκε το κερασάκι στην αυθαίρετη τούρτα, με το κλείσιμο του γεφυριού απ΄ το δρόμο που ήδη υπήρχε, οι αρμόδιοι και οι υπηρεσίες τους κοιτάν” αλλούθε;!!
Έχει κανείς του το θάρρος-την τσίπα- να υπερασπιστεί επαρκώς και με συνέπεια λόγων και έργων το δημόσιο- δημοτικό χώρο!!