Μια ανθισμένη Φραγκοσυκιά (Opuntia ficus indica)

Ήταν η πρώτη φορά που πετύχαμε μια ανθισμένη Φραγκοσυκιά. Αν μας ρωτούσαν πριν δεν θα μπορούσαμε να απαντήσουμε. Κι όμως ανθίζει την εποχή αυτή. Τα άνθη της είναι μεγάλα και εντυπωσιακά, κίτρινου χρώματος. Βγαίνουν από το πάνω μέρος του φυτού. Την φωτογραφήσαμε στη Μονή του Αγίου Νικολάου στην Ιρά Αθανίου.

Το πιο διαδεδομένο κοινό της όνομα είναι Φραγκοσυκιά. Απαντάται επίσης σε κάποια μέρη με τα κοινά ονόματα Αραποσυκιά, Φαραοσυκιά, Μπαρμπαροσυκιά (στη Κεφαλονιά) ή Παπουτσοσυκιά (στην Κύπρο). Η επιστημονική της ονομασία είναι Οπουντία η ινδική συκή (Opuntia ficus indica).

Όπως αναφέρει ο Π.Γ. Γεννάδιος («Λεξικόν Φυτολογικόν», Αθήνα, 1914), η Οπουντία ανήκει στην οικογένεια των Κακτωδών. Το γένος περιλαμβάνει περί τα 150 είδη, ιθαγενή των θερμών και των τροπικών χωρών της Αμερικής. Τα φυτά αυτά είναι θάμνοι των οποίων «οι σαρκώδεις κλάδοι αποτελούνται εξ άρθρων πεπλατυσμένων και φυλλομόρφων, σφαιροειδών ή υποκυλινδρικών, φερόντων κατ΄ αποστάσεις δέσμας ακανθών οξυτάτων και συνήθως λεπτοτάτων».

Για τη Φραγκοσυκιά σημειώνει ότι είναι ιθαγενή φυτό του Μεξικού (σημειωτέον ότι το εθνόσημο της χώρας αυτής απεικονίζει ένα χρυσαετό που κρατάει στο ράμφος του ένα ερπετό και κάθεται πάνω σε έναν κάκτο του γένους οπουντία) που μπορεί να ευδοκιμήσει και στα ξηρότερα και αγονώτερα εδάφη καθώς και σε κλίματα ψυχρά όπως της Αγγλίας. Είναι από τα πρώτα αμερικανικά φυτά που εισήχθηκαν στην Ευρώπη. Καλλιεργήθηκε αρχικά στην Ισπανία απ΄ όπου διαδόθηκε και εγκλιματίστηκε σε όλες τις παραμεσόγειες χώρες.

Καλλιεργείται, όπως αναφέρει πιο κάτω, σε πολλές χώρες ως οπωροφόρο και κτηνοτροφικό φυτό, καθώς και ως είδος «προς κατάρτισιν ζωσίμων φραγμών». Οι καρποί της, τα Φραγκόσυκα, είναι πολύχυμοι, γλυκείς, εύγευστοι και δροσιστικοί, ενώ ο χυμός τους όταν ζυμωθεί και αποσταχθεί παρέχει οινόπνευμα υψηλής ποιότητας.