Εκδήλωση στη μνήμη του αγωνιστή καπνοπαραγωγού Μήτσου Βλάχου
Η Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων Αιτωλοακαρνανίας καλεί τους βιοπαλαιστές αγρότες και κτηνοτρόφους του Νομού να πάρουν μαζικά μέρος στην εκδήλωση στη μνήμη του αγωνιστή καπνοπαραγωγού Μήτσου Βλάχου, που θα πραγματοποιηθεί την Κυριακή 3 Οκτώβρη, στις 10.30 π.μ., στο μνημείο στη Κυψέλη.
Σε ανακοίνωσή της αναφέρει:
«Ο Μήτσος Βλάχος δολοφονήθηκε από τις δυνάμεις καταστολής της τότε αστικής κυβέρνησης στο συλλαλητήριο των καπνοπαραγωγών στις 8 Σεπτέμβρη 1962 στο χωριό Κυψέλη της Αιτωλοακαρνανίας.
Συνάδελφοι Αγρότες θέλουμε να φωτίσουμε τους λόγους όπου οι καπνοπαραγωγοί της Ακαρνανίας οδηγήθηκαν σ’ αυτή την εκδήλωση διαμαρτυρίας, η οποία βάφτηκε με το αίμα του Μήτσου Βλάχου. Χαμηλές τιμές προϊόντων, μεγάλο κόστος παράγωγης, ανοιχτές τιμές προϊόντων και σε πολλές των περιπτώσεων απλήρωτη παραγωγή.
Αν και πέρασαν 59 χρόνια από την στυγνή δολοφονία του Μήτσου Βλάχου τα αιτήματα , τα μηνύματα εκείνης της εποχής είναι και σήμερα επίκαιρα όσο ποτέ. Η πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ που πήρε την σκυτάλη από τον ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει με την ίδια ένταση την αντιλαϊκή πολιτική της ΚΑΠ της Ε.Ε που σπρώχνει με γρήγορους ρυθμούς στον αφανισμό φτωχούς αγρότες και κτηνοτρόφους.
Φόροι χαράτσια του ΕΝΦΙΑ υψηλές εισφορές σε ΕΦΚΑ και ΕΛΓΑ έρχονται να προστεθούν στο μεγάλο κόστος παράγωγης. Την ώρα που οι αγρότες αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα με την φετινή παραγωγή, έχοντας να αντιμετωπίσουν αβοήθητοι από την κυβέρνηση, το φαινόμενο της «ακαρπίας» σε μια σειρά καλλιέργειες, καταστροφές από τους καύσωνες του καλοκαιριού, έρχονται να προστεθούν οι αυξήσεις στις τιμές ρεύματος των τιμολογίων της ΔΕΗ.
Οι αυξήσεις στο ρεύμα, στις τιμές των ζωοτροφών και των αγροτικών εφοδίων, το κόστος του πετρελαίου εκτοξεύουν το κόστος παραγωγής, που σε συνδυασμό με τις τιμές πώλησης στους εμπόρους, αφήνουν χωρίς εισόδημα τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους, κάνοντας απαγορευτικό για αρκετούς από εμάς να συνεχίσουμε την παραγωγή και την επόμενη χρονιά.
Δεν πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες ότι αυτή η πολιτική είναι θηλιά στο λαιμό των βιοπαλαιστών αγροτών και κτηνοτρόφων που τους οδηγεί στον αφανισμό. Απέναντι σε αυτή την πολιτική ένας δρόμος υπάρχει ο δρόμος του αγώνα της σύγκρουσης με αυτή την πολιτική που μας ξεκληρίζει, η κοινωνική συμμαχία με τους εργάτες τους αυτοαπασχολούμενους των πόλεων και της υπαίθρου για την ανατροπή της.
ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΟΚΤΩΒΡΗ ΚΑΙ ΩΡΑ 10.30 ΣΤΗΝ ΚΥΨΕΛΗ»
Σχετικά:
Σαν σήμερα, το 1962, ένας νεκρός και 30 τραυματίες στο Ξηρόμερο…
Aπό το 1958 και την ΕΔΑ αντιπολίτευση, είχε αρχίσει με επικεφαλής τον τότε στρατιωτικό- στρατηγό Γωγούση, η επιτροπή για την αντιμετώπιση της αριστεράς. Η μεθόδευση έγινε απ το παλάτι, αλλά το παλάτι δεν είχε ,μηχανισμό και ο μηχανισμός ήταν της κυβέρνησης( αφήγηση του Κων/νου Μητσοτάκη). Το όλο σχέδιο ήταν σε γνώση του πρωθυπουργού Καραμανλή , και ο Μητσοτάκης υποστηρίζει ότι το ηξεραν και το ανέχτηκαν και ο Σοφοκλής Βενιζέλος και ο Γεώργιος Παπανδρέουμ ελπίζοντας ότι στις εκλογές του 1961 , με την ίδρυση της Ενώσεως Κέντρου,οι ψηφοφόροι θα στρέφονταν στο κέντρο αλλά οι ψηφοφόροι τους έκαναν την χάρη και στράφηκαν το 1961 στην εξουσία ( τη τότε Δεξιά) που νίκησε στις εκλογές του 1961 και με την αποδεδειγμένη μεθοδευμένη βία στην επαρχία και νοθεία στις πόλεις.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο το δημιουργηθέν από το 1958 , που λιγότερο ήταν επεδίωξη του Καραμανλή , αλλά μηχανιστικά συμβιβαστικά το αποδέχτηκε, δεδομένου ότι και το 1958 είχε αμφισβητηθεί και ο ίδιος ο Καραμανλής εσωκομματικά και εσωκυβερνητικά με τις παραιτήσεις υπουργών του Ράλλη κλπ , για τον εκλογικό νόμο.. με τον οποίο θα γινόνταν οι εκλογές του 1958 στις οποίες κατέφυγε ο Καραμανλής , βλέποντας υπονόμευση απ τα ανάκτορα.
Από το 1958 για τα καλά και με την ΕΔΑ αντιπολίτευση, άρχισε η δραστική επέμβαση του παρακράτους μεθοδευμένη απ το παλάτι και τους συμβούλους του άνακτα Παύλου, που η παρακρατική αυτή πρακτική έβλέπε ότι με το 5ετές αναπτυξιακό 1957-1962, θα έχαμε προοδευτικά τα ερείσματα και θα αποδυναμβμόμταν στην πολιτική ζωή.
Με την αλλαγή πολιτικής απ τον Κέννεντυ το 1961, και την δημιουργία συγγενών κομμάτων για την εναλλαγή στην εξουσία , για να εξονελισθεί η αριστερά,. το όλο Ελληνικό πολιτικό σκηνικό θόλωσε.
Οι αμερικανοί κανοναρχούσαν το παλάτι, ο Καραμανλής ώς προθυπουργός δεν είχε διάθεση για ρήξεις πολιτειακές, η ένψση κέντρο διχασμένη ( κόμμα 7 φιλόδοξων προσωπικοτήτων με λιγότερο φιλόδοξο τον Γεώργιο Παπανδρέου που δεν είχε ούτε έναν βουλευτή δικό του μέσα στο κόμμα του κέντρου), στο στρατό να κονταροχτυοιούνται τα παλιά τζάκια των στρατηγών με τους νεότερους του ΙΔΕΑ και του ΕΕΝΑ ταγνατάρχες και λοχαγους τότε), τα δύο μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα Καθημερινή και ΔΟΛ διχασμένα να υποστηρίζουν για ιδιωτικούς λόγους διφορετικούς ηγετίσκους μέσα στο κέντρο, ο αρχηγός του στρατού Καρδαμάκης να ζητεί απ τους Αμερικανούς επίσημα να κάμει δικτατορία ( οι ΗΠΑ τον απέτρεψαν τότε), η ανεργία μεγάλη, υψηλή μετανάστευση, φτώχεια οικτρή στην περιφέρεια κατά τον επίσημο ΟΟΣΑ και ΟΗΕ.
Το εμφυλιοπολεμικό ιδεολόγημα του διχασμού ο κομμουνιστικός κίδυνος, ο ψυχρός πόλεμος στο έπακρο , θεματοφύλακες της νομινότητας ο στρατός και κύρια η χωροφυλακή στην επαρχία,… και το κκε απ το εξωτερικό να ζητεί μαξιμαλιστικά μέσα στην ΕΔΑ, μέσα σε αυτό το κλίμα κάθε παραγωγική κα δή αγροτική διεκδίκηση- σαν το καπνικό στην Αιτολωακαρνανία- λογικό ήταν ότι θα κατέληγε αν ήταν και δυναμική και όσο περιφερειακή σε αιματοχυσία.
Την πλήρωσε ο τότε νέος αγρότης Μίτσος Βλάχος και οι λοιποί τραυματίες όχι λίγοι στον αριθμό, και αυτό έδειχνε την διάιεση της ολιγαρχίας και των παρακρατικών ότι δύσκολα θα ανεχόνταν τις κοινωνικές διεκδικήσεις. Όπως και απεδείχθη στην πορεία, με δολοφονία Λαμπράκη, εκδίωξη ουσιαστικά Καραμανλή ( ο οποίος όμως δεν θέλησε και ποτέ ώς το 1963 να ενοχλήσει το παρακράτος στην βάση της κούφιας όπως αποδείχτηκε με τα χρόνια ιδεολογίας και πρακτικής των συμβιβασμών). Με την ανατροπή της κυβέρνησης ΕΚ το 1965 και την στρατιωτική επέμβαση του 1967.