Πλατεία Συντάγματος: Δεκάδες χιλιάδες λαού απαίτησαν καμία συγκάλυψη του εγκλήματος (VIDEO – ΦΩΤΟ)
Όλοι στις κινητοποιήσεις της Τετάρτης
«Προδιαγεγραμμένο έγκλημα και οι ένοχοι γνωστοί, ποτάμι να τους πνίξει να γίνει η οργή».
Δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι, νέοι και νέες, οικογένειες με τα παιδιά τους ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα των εργατικών συνδικάτων, Φοιτητικών Συλλόγων, Συλλόγων Αυτοαπασχολουμένων και Γυναικών για το συλλαλητήριο που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της 48ωρης απεργίας των σιδηροδρομικών.
Νέο μεγάλο ραντεβού των Σωματείων και των μαζικών φορέων θα είναι η μεγάλη απεργιακή συγκέντρωση την Τετάρτη 8 Μάρτη στις 12.30 μ.μ. στα Προπύλαια στο πλαίσιο της παναττικής στάσης εργασίας που έχουν προκηρύξει τα Εργατικά Κέντρα Αθήνας και Πειραιά και η ΑΔΕΔΥ.
Τα Εργατικά Κέντρα Αθήνας και Πειραιά έχουν πάρει απόφαση για στάση εργασίας την μέρα εκείνη 12 μ. ως 4 μ.μ. και καλούν τις τριτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις να πάρουν απόφαση για μετατροπή των κινητοποιήσεων σε πανεργατική πανϋπαλληλική απεργία.
Μέχρι και κείνη τη μέρα, τα Σωματεία των Σιδηροδρομικών συνεχίζουν την απεργία (Δευτέρα – Τρίτη – Τετάρτη), ενώ τα Εργατικά Κέντρα καλούν όλες τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να προχωρήσουν άμεσα σε συγκεντρώσεις, Γενικές Συνελεύσεις, περιοδείες στους χώρους δουλειάς για να στηρίξουν τον αγώνα των σιδηροδρομικών, για την επιτυχία της απεργιακής συγκέντρωσης της Τετάρτης.
Πολλές χιλιάδες άνθρωποι διατράνωσαν ότι το έγκλημα στα Τέμπη είναι αποτέλεσμα των εγκληματικών πολιτικών που αντιμετωπίζουν την ασφάλεια και την ανθρώπινη ζωή ως κόστος. Είναι πολιτική επιλογή που ακολούθησαν στο σιδηροδρομικό έργο διαχρονικά και σε συνέχεια οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ και απαίτησαν τώρα να αποδοθούν οι πραγματικές ευθύνες και να τιμωρηθούν οι πραγματικοί υπεύθυνοι!
Στο μεγάλο παλλαϊκό συλλαλητήριο παραβρέθηκε πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ με επικεφαλής τον ΓΓ της, Δημήτρη Κουτσούμπα.
Πραγματική κοσμοπλημμύρα στην πλατεία Συντάγματος. Τα πλήθη του κόσμου γέμισαν τους δρόμους από τον Εθνικό Κήπο μέχρι και μέσα στην Πανεπιστημίου.
Πηγή: Associated Press
Γεμάτες επίσης η Όθωνος και η Βασιλέως Γεωργίου. Το αδιαχώρητο επικρατεί και μέσα στην πλατεία Συντάγματος, στο συντριβάνι, στον Άγνωστο Στρατιώτη.
Εργαζόμενοι πίσω από τα μπλοκ των Σωματείων τους. Φοιτητές και φοιτήτριες κρατάνε στα χέρια τους πλακάτ με συνθήματα μονολεκτικά όπως «Δολοφόνοι», «Δεν θα ξεχαστεί» και τα λοιπά. Γονείς που έρχονται με τα παιδιά τους, καροτσάκια με μωρά.
«Το έγκλημα αυτό δεν θα ξεχαστεί, των νεκρών γινόμαστε φωνή».
«Μετρήθηκαμε και είμαστε λιγότεροι», «Δεν ήταν ανθρώπινο λάθος», ανέφεραν χαρακτηριστικά τα Σωματεία Εργαζομένων στη «Hellenic Train» αφού στο στυγερό αυτό έγκλημα στα Τέμπη έχασαν συναδέλφους τους.
Οι εργαζόμενοι στον σιδηρόδρομο διεκδικούν, εκτός από το προφανές, δηλαδή να διαλευκανθούν τα αίτια του δυστυχήματος και να αποδοθούν ευθύνες, και τα εξής:
Άμεσες προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε όλες οι ειδικότητες. Αντίστοιχη εξειδίκευση και πιστοποίηση του προσωπικού. Προγράμματα εκπαίδευσης όλων των εργαζομένων στον ασφαλή τρόπο εκτέλεσης των εργασιών. Ολοκλήρωση των έργων υποδομής και ασφαλούς λειτουργίας δικτύου. Σωστή συντήρηση και επισκευή του τροχαίου υλικού και της γραμμής. Συντήρηση, επισκευή και εκσυγχρονισμό του τεχνικού εξοπλισμού και εγκαταστάσεων. Ασφαλή εργασία και μέτρα ασφαλείας στην κυκλοφορία των τρένων, ιδιαίτερα κατά τη διέλευσή τους από κατοικημένες περιοχές. Να επιχορηγηθούν όλα τα μέσα ατομικής προστασίας. Τεχνικός Ασφαλείας και γιατρός Εργασίας σε κάθε συγκρότημα. Φθηνές και ασφαλείς μαζικές μεταφορές για τον λαό και τους εργαζόμενους χωρίς τη λογική «κόστος – όφελος».
Από τα μεγάφωνα διαβάστηκαν συγκλονιστικές μαρτυρίες εργαζομένων και συγγενών τους, που αποτυπώνουν τις συνθήκες άγριας εκμετάλλευσης και εντατικοποίησης για τα κέρδη, τον συνεχή φόβο των ατυχημάτων. «Είναι τρομαχτικό αυτό που ζούμε. Να πληρώσουν όλοι όσοι γυρνούσαν το κεφάλι. Πήραν στον λαιμό τους ανθρώπινες ζωές», είναι η μαρτυρία εργολαβικής εργαζόμενης στην καθαριότητα του τρένου που έτυχε τη μέρα του δυστυχήματος να μη δουλεύει στη μοιραία αμαξοστοιχία.
«Δε σου είπαν όταν φεύγεις από το σπίτι να φιλάς τη γυναίκα σου σαν να είναι η τελευταία φορά που θα τη δεις», σχολιάζουν, άλλες μαρτυρίες.
Ζητούσαν «να ξαναπάει στη δουλειά μετά από 8 ώρες από την ώρα που σχόλασε, χωρίς να έχει σημασία μάλλον αν ένας άνθρωπος άυπνος μπορεί να οδηγήσει ένα τρένο», θυμάται το παιδί μηχανοδηγού με 35 χρόνια υπηρεσίας.
«Σήμερα μετρηθήκαμε και είμαστε λιγότεροι», τόνισε ο Νίκος Λάζου, πρόεδρος του Σωματείου Προσωπικού στη «Hellenic Train», προσθέτοντας ότι «δεν φταίει ένας μόνο εργαζόμενος, φταίνε διαχρονικά όλες οι κυβερνήσεις».
Τα συλλυπητήρια των μηχανοδηγών στις οικογένειες των θυμάτων μετέφερε ο Κώστας Γενηδούνιας, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Προσωπικού Έλξης, επισημαίνοντας πως «δεν μας απάντησαν ποτέ τίποτα. Σήμερα όμως οφείλουν απάντηση στην ελληνική κοινωνία».
«Η ζωή μας μετράει. Το ακούω αυτές τις μέρες από όσους βρέθηκαν στον δρόμο», ανέφερε ο Βασίλης Ζαβογιάννης, πρόεδρος Ένωσης Προσωπικού Κίνησης.
«Τους σκότωσαν αυτοί που κοστολογούν τις ανθρώπινες ζωές» υπογράμμισε ο Ηλίας Τρεβλός, αντιπρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων Προσωπικού στη «Hellenic Train» και μέλος της Διοίκησης της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών.
Με δεκάδες μαύρα μπαλόνια να γεμίζουν τον ουρανό και τους χιλιάδες συγκεντρωμένους να δίνουν υπόσχεση συνέχισης των αγωνιστικών πρωτοβουλιών ολοκληρώθηκε η μεγάλη συγκέντρωση.
(902.gr)
Nα διαβάσετε και κατανοήσετε καλά την πρωθυπουργική συγνώμη, εκ μέρους όσων κυβέρνησαν, ώς πολιτικός κόσμος. Συνεννοήθηκαν ίσως ή και συμφωνούν ώς αραγές μέτωπο. Δεν λογαριάζουν τον κόσμο.
Η συγνώμη εκ των υστέρων για όλους ( ανάκτηση αναδρομικού κύρους ) ήταν το αναμενόμενο βήμα.. Οργανώθηκαν … για να αυτονομιμοποιηθούν .. ταυτά.. ώς πολιτική εξουσία για να χτυπήσουν.
Θέλει προσοχή….
Η ευθύνη για την τραγωδία είναι και ατομική ( του Σταθμάρχη που επιθυμούσε καίτοι ακατάλληλος ώς χρόνια χαμάλης αποσκευών να αναλάβει διαχειριστικό της κίνησης πόστο για την εξουσία της θέσης στις τοπικές κοινωνίες και για την μισθολογική κονομισιά ). Είναι και επιχειρηματική διότι η Ιταλικά εταιρεία έπρεπε να μην δεχτεί να εκτελεί έργο εφ όσον δεν πληρούνταν οι αναγκαίες συνθήκες του έργου. Αλλά η κονομισιά των 50 εκατομμυρίων ευρώ ανέξοδα ώς επιδότητση , ασφαλώς και δεν αφήνετο από τους κονομησιάρηδες επιχειρηματίες.
Και πολιτική γιατί 23 χρόνια πήραν τα χρήματα του πολίτη για να εκτελέσουν έργο και δεν εκτέλεσαν τίποτα. Και πλέον οι ίδιοι οι πολιτικοί δεν εφάρμοσαν τον νόμο που οι ίδιοι ψήφισαμ για την αναγαία πληρότητα 2100 εργαζομένων στον ΟΣΕ.
Και Ευρωπαική διότι οι γραφειοκρατίες των Βρυξελ΄΄ων και τα κράτη της ΕΟΚ επέτρεψαν να λειτουργεί αυτή η επικίνδυνη και προβληματική συγκοινωνιακή δομή. Και ξέρουν ( αλλά δεν τους ενδιέφερε ) ότι μπορούσαν να σταματήσουν την λειτουργία του σιδηροδρόμου στην Ελλάδα εφ όσον στις προυποθέσεις λειτουργίας του κρίνονταν σαφώς και φανερά ανασφαλής χωρίς σύστημα τηλεδιοίκησης.
Υπάρχει και το βασικό όμως τεχνικό δομικά και λειτουργικό θέμα. Κατά το οποίο, ο σιδηρόδρομος αποτελεί το λάθος μεταφορικό μέσον σε λάθος εποχή.
Και τούτο διότι, ο σιδηρόδρομος ( σιδηρούς δρόμος τον 19ο αιώνα ονομαζόνταν θεσμικά) είναι μέσον συγκοινωνίας επικοινωνίας και εν γένει μεταφοράς και μετακίνησης του 19ου αιώνα διεθνώς που ελάχιστα μπορεί να εξελιχθεί, για τις αναγκαιότητες στην διάβα του χρόνου, και ιδιαίτερα μετά το τέλος του Β” Παγκοσμίου πολέμου. Και ουσιαστικά ούτε καν εξελίχτηκε ουσιαστικά παρά μόνο επι μέρους επικίνδυνα λειτουργικά. Η σταθερή τροχιά είναι άκαμπτη και περιορισμένης μεταλουργικής εξέλιξης , όπως και η η μεταλλουργική τεχνολογία των τροχών για να αντιμετωπίση της ρευστοδυναμικές φορτίσεις με βάση τις ταχύτητες που απαιτούνται στην σύγχρονη μετακινησιμότητα ανθρώπων και εμπορευμάτων. Χαρακτηριστικό εδώ παράδειγμα είναι το ατύχημα στην Γερμανία πρίν λίγα χρόνια όταν η στεφάνη του σιδερένιου τροχού έσπασε και μπήκε στα βαγόνια σαν μαχαίρι και σκόρπισε τον θάνατο.
Πλέον τα σιδηροδρομικά δίκτυα απλωμένα είναι ευεπίφορα ανωμαλιών ώς θερμοκρασίες που αλοιώνουν τα δομικά χαρακτηριστικά των μετάλλων, και πλέον τις συνηθισμένες σε όλο τον κόσμο δολιοφθορές από περιθωριακές ομάδες κλοπής και δημιουργίας κοινωνικών αναταράξεων.
Και αν σ αυτά τα βασικά αρνητικά χαρακτηριστικά προστεθεί και η υπερφίαλη επιδίωξη της επιτάχυνσης της εκτέλεσης των σιδηροδρομικών δρομολογίων μέσω της αυξημένης ταχύτητας , για να μπορεί ο σιδηρόδρομος να ανταγωνστεί οικονομικά άλλα μεταφορικά μέσα της ανθρώπινης κινητικότητας, τότε φτάνουμε στο σαφές εξ ορισμού επικίνδυνο μεταφορικό μέσο που συνιστά στην συγχρονία ο σιδηρόδρομος για μετακιμησεις ανθρώπων και εμπορευμάτων στην συγχρονία του ποιό πιεστικού χρόνου , έναντ άλλων παλαιότερων εποχών με άλλους ρυθμούς ανθρώπινης καθημερινότητας.
Δεν απουσιάζουν ώς θέσφατα και αξιώματα σιδηροδρομικής κίνησης, ο σιδηρόδρομος είναι μέσον μεταφοράς με ισχυρούς περιορισμούς , που στην τεχνική αναλυσή τους δεν επιτρέπουν παρά μειωμένες ταχύτητες – όχι μεγαλύτερες στα όρια των 70-80 χιλιομέτρων μέγιστη ταχύτητα την ώρα για την δυνατότητα σήμερα που επιτρέπει η τεχνικότητα σιδηροτροχιών και τροχών και πλαισίων ώς σιδηροδρομικό συνολικά υλικό.
Και ότι υπάρχουν και ισχυροί εδαφικοί και κλιματολογικοί περιορισμοί χρήσης της σιδηροδρομικής μεταφοράς στην βάση των τεχνικών κατασκευαστικών χαρακτηριστικών του σιδηροδρομικού συνολικά υλικού.
Το αν στις βουλημικές μεταφορικές μέρες μας , απ την μεταπολεμική εποχή οι αναγκαιότητες χρόνου μετακινήσεων και μεταφορών ανθρώπων και εμπορευμάτων είναι μεγάλη, αυτό δεν σημαίνει ότι για την ικανοποίηση αυτής της βουλημικότητας μπορεί να ανταποκριθεί ο σιδηρόδρομος συνολικά ώς μέσον μεταφοράς και για όλο τον πλανήτη ώς ισχύ αυτό.
Και αυτός ήταν ο λόγος που οι διεθνείς οργανισμοί του ΟΗΕ και ΟΑΣΑ μεταπολεμικά ουσιαστικά δρομολόγησαν την μεταφορά πόρων πρός την ανάπτυξη της αυτοκίνησης σε ηπειρωτικά του πλανήτη σημεία κατά μέγεθος , και της αεροπορικής πληθυσμιακής κινητικόητας και μετακίνησης διηπειρωτικά, και βέβαια της πρωτοκαθέδρας των θαλάσσιών μεταφορών εμπορευματικά.
Σε όρους ηπειρωτικών συνολικά μετακινήσων ώς οργάνωση μέσα στα κράτη αλλά και διακρατικά , ασφαλώς και η σιδηροδρομική μεταφορά – λόγω των τεχνικών ισχυρών καθηλωτικών περιορισμών του σιδηροδρόμου- εγκαταλείφθηκε κύρια υπέρ της ανάπτυξης του αυτοκινήτου και των οδικών δικτύων συνολικά.
Οι ορισμένες εξόχως περιορισμένες προσπάθειες με τοπικιστικό περίπου εδαφικό ή συνοριακό των κρατών χαρακτήρα, οι περιορισμένες προσπάθειες για τα λεγόμενα τραινα υψηλών ταχυτήτων ( Γαλλία- Ιαπωνία- Γερμανία κλπ ) απλά είναι οι προσπάθειες του κούφιου δήθεν τεχνολογικού ανταγωνισμού , ένα είδος τεχνολογικού σιδηροδρομικού μιλιταρισμού ώς τεχνική μιας χώρας πρωτοπορία. Που εξόχως επικίνδυνη και αντιοικονομική και ατελέσφορη σε όρους μαζικότερης μετακίνησης και ανθρώπινης κινητικότητας έχει πλήρως αποδειχθεί.
Στην Ελλάδα, οι προσπάθειες για σιδηροδρομικά δίκτυα και μετακινήσεις και μεταφορές που εκφεύγουν κύρια από τους χρόνους της προπολεμικής εποχής , είναι καταδικασμένες εκ των προτέρων και επικίνδυνες, για πολλούς λόγους εδαφικούς και οργανωτικούς.
Ασφαλώς όμως η λειτουργία σιδηροδρόμων με 70-80 χιλιόμετρα την ώρα οριακή μέγιστη ταχύτητα , και υπό καλές συνεκτικές συνθήκες οργάνωσης, συντήρηση δικτύων, σταθμαρχεία ακριβή στα ωραρια , καλό τροχαίο υλικό, προγραμματισμός , μπορεί να βοηθήσει στην αναγκαία μεταφορική και εργασιακή και κοινωνική και οικονομική και παραγωγική κινητικότητα. Και υπό συνθήκες μέγιστης ασφάλειας.
Άλλη προοπτική στον Ελλαδικό χώρο εφαρμογής του σιδηροδρόμου και όποιων εκάστοτε μικροκαινοτομιών ( δεδομένων των τεχνικών περιορισμών ώς ίδιο αξεπέραστο της ύπαρξης των σιδηροδρόμων τεχνικά), είναι φενάκη και τεχνικό λειτουργικό ψεύδος.
Για το τραγικό σιδηροδρομικό ατύχημα στα Τέμπη της 28/2-1/3/23 , απλά ήταν το αποτέλεσμα του λάθους συγκοινωνιακού μέσου σε λάθος εποχή.
Και αν συνεχίσουν στην Ελληνική πραγματικότητα οι υπερφιαλότητες για γρήγορα τραίνα , πέρα των ίδιων των τεχνικών ώς παραπάνω περιορισμών που αναφέρονται, ασχέτως καυσίμου κινήσεως, τότε το λάθος θα γίνεται ολοένα και μεγαλύτερο και σωρρευτικό σε περισσότερο λάθος εποχή.
Θ. Α/ής
Το πολιτικό αυτό σύστημα που εγκαταστήθηκε στην Ελλάδα ( αλλότριο σαφώς απ τις ανάγκες μιας Ελληνικότητας στο οολιτικό κοινωνικό κσι οικονομικό στοιχείο) έχει οριστικά και στην πράξη ξοφλήσει και τελείωσε.
Ξόφλησε γιατί χρεωκόπησε και τελείωσε γιατί λειτουργεί διαλυτικά κοινωνικά και αφαιρετικά ακόμη και της ανθρώπινης ζωής.
Η προσπάθειες άμτνας του συστήματος, αυτό είναι η δήθεν ομοουσιότητα της συγνώμης απ όλους παρελθοντικά πολιτικούς διαχειριστές που εκφράστηκε από τον στην συγκυρία τραγωδίας πρωθυπουργό, δεν είναι παρά η προσχηματική στείρα και κούφια πρακτική της ανάκτησης αναδρομικού κύρους, από το πεθαμένο πλέον, αντιλειτουργικό, και επικίνδυνο για την καθημερινότητα των ανθρώπων στην Ελλαδική επικράτεια πολιτικό και πολιτειακό σύστημα.
Και άν και στο ελάχιστο αναδεχθούν αυτή την προσχηματική και οπορτουνιστική προσπσθεια συγνώμης οι πολίτες, τόσο θα είναι συμμέτοχοι στην πορεία πρός την βαρβαρότητα και τον ανελέητο αντιανθρωπισμό μέχρι κανιβαλισμό.
Το προχώρεμα του ανθρώπινου είδους , υπό μορφή Ελληνικού γένους, αποτελεί διαδικασία υπό αναστολή και σκέτο σκοταδισμό αν οι άνθρωποι αυτής της περιοχής της Νότιας Βαλκανικής με πράξεις ή παραλείψεις δεν αναζητήσουν συνειδητά και επί τη πράξη την διαφυγή, απ αυτό το πολιτειακό σύστημα του φόβου και της αυταρχικής επιχειρούμενης να επιβληθεί βιωτικής ανασφάλειας των ανθρώπων ώς πολιτική και χρόνια τώρα κυβερνητική πίσω πολιτική πράξη.
Και η λύση εξόδου απ αυτό το αλλότριο λολιτεικά και πολιτικό σύστημα υπάρχει άμεσα.