Παραμονή Πρωτοχρονιάς στην πόλη της Λευκάδας – Κάλαντα από τη Φιλαρμονική
Μετά τις βροχές το διήμερο των Χριστουγέννων ηλιόλουστος ήταν ο καιρός τις επόμενες μέρες με την παραμονή της Πρωτοχρονιάς να θυμίζει περισσότερο πρόωρη άνοιξη παρά ότι βρισκόμαστε στην καρδιά του χειμώνα.
Το Χριστουγεννιάτικο χωριό στην κεντρική πλατεία ήταν παντελώς άδειο όταν περάσαμε με τα κιόσκια να είναι κλειστά και το φουσκωτό σπίτι του Αϊ Βασίλη να κείται ξεφούσκωτο στο έδαφος, αλλά ίσως και να μην είχε ξεκινήσει ακόμα τη λειτουργία του. Αντίθετα αυξημένη ήταν η κίνηση στον κεντρικό πεζόδρομο – τρόπος του λέγειν πεζόδρομος γιατί ήταν πάλι σήμερα γεμάτος με αυτοκίνητα και όχι μόνο όσα εξυπηρετούν τα καταστήματα.
Αυτό που κυριάρχησε πάλι φέτος ήταν οι πολλές παρέες των παιδιών, κάποιες με τα μουσικά τους όργανα, που έλεγαν τα πρωτοχρονιάτικα κάλαντα. Οι κουτσούνες για το γούρι του καινούργιου χρόνου, ένα έθιμο που συνεχίζεται μέχρι τις μέρες μας, προσφέρονταν για πώληση τόσο από πλανόδιους πωλητές όσο και σε κάποια μανάβικα.
Τα κάλαντα παιάνισε και η Φιλαρμονική Εταιρεία Λευκάδας στον κεντρικό πεζόδρομο, η πολυπληθέστερη όμως παρέα παιδιών ήταν από το Κέντρο Νεότητας της Μητρόπολης Λευκάδας, που συνοδεία του διευθυντού του Κέντρου Αρχιμανδρίτη π. Ιωαννίκιου Ζαμπέλη έλεγαν κι αυτοί τα κάλαντα.
Παράλληλα έξω από τον Ιερό Ναό Εισόδια τις Θεοτόκου στον κεντρικό πεζόδρομο είχε μεταφερθεί προσωρινά η εορταγορά της ενορίας της Ευαγγελιστρίας (Μητρόπολης) Λευκάδας.
Λίγο πιο πάνω, στο ύψος του Αγίου Μηνά, δίπλα από το γερμανικό φούρνο και μπροστά ακριβώς από το κατάστημα αλλαντικών του Πολυχρονόπουλου κάποιοι παλιοί Μπρανέλοι αναβίωσαν το παλιό έθιμο – παιγνίδι «μονά-ζυγά». Είχαν στήσει έναν πάγκο πάνω στον οποίο βρισκόταν ένας σωρός από μαντολάτα και αφού ξεχώριζαν στα τυφλά μια φούχτα όποιος ήθελε να παίξει θα έπρεπε να μαντέψει αν ο αριθμός των μαντολάτων ήταν μονός η ζυγός. Αν μάντευε σωστά κέρδιζε τα μαντολάτα ενώ σε διαφορετική περίπτωση θα έπρεπε να καταβάλλει στην μπάνκα (τον οργανωτή του παιγνιδιού) για κάθε μαντολάτο μισό ευρώ.