Συνεχίζονται οι προβολές του Εργατικού Κέντρου Λευκάδας

Την Τρίτη 5 Αυγούστου θα προβληθεί η ταινία «Il Postino» («Ο ταχυδρόμος»)

Το μικρό αφιέρωμα στην Παλαιστίνη του Εργατικού Κέντρου Λευκάδας- Βόνιτσας ήταν ένα συμβολικό μήνυμα αλληλεγγύης απέναντι στη συνεχιζόμενη ανελέητη γενοκτονία του λαού της, ταυτόχρονα όμως και μια ενεργή συμπαράσταση όλων μας να δούμε και να νιώσουμε το δράμα αυτού του λαού.

Η ταινία-ντοκυμαντέρ «No other Land» αποτελεί το χρονικό ενός προαναγγελθέντος εγκλήματος: αποτυπώνει τον αργό και βασανιστικό θάνατο των Παλαιστινίων της Δυτικής Όχθης, που πάλευαν και παλεύουν ακόμα να μείνουν ζωντανοί στη γη τους.

Οι απαγγελίες ποιημάτων των Ειρήνης Γράψα, Γιάννη Λάζαρη και Ευαγγελίας Κούρτη, συγκινητικές, ζωντάνεψαν την τραγωδία με τα «μάτια» και την ενσυναίσθηση της ποίησης!

Του κόσμου ετούτου οι ταπεινοί – Ειρήνη Γράψα

Του κόσμου ετούτου οι μικροί, οι ταπεινοί
λευκή σελίδα, άγραφο χαρτί.
– Κοιμού, Κεμάλ, στην αγκαλιά του παραδείσου.
Κι αν ζουν οι άνθρωποι στο χείλος της αβύσσου
ούτε εσύ, ούτε κανείς δεν θα το αλλάξει
και τίποτα άλλο στον κόσμο δεν θα υπάρξει.
Κι αν ουρλιάξεις και ζητάς δικαιοσύνη
μακρά η Ιστορία κι η οδύνη.
Τόσος αγώνας, τόση αγωνία
βαδίζουμε όλοι σε αναπόδραστη πορεία.
– Κοιμού, Κεμάλ, δεν θα αλλάξει η Ιστορία
οι ταπεινοί δεν έχουν σημασία.

Για τα παιδιά – Ειρήνη Γράψα

Για τα παιδιά πάλι θα πω εκείνα
που δεν τα μύρωσε η μοίρα κρίνα.
Μια αγωνία η ζωή τους όλη
η σύντομη ζωή τους κι ούτε σχόλη

δεν είδανε ποτέ ούτε παιχνίδι
στις πλάτες κουβαλάν ένα βαρίδι
που δεν τους πρέπει, μα ούτε που μας νοιάζει
κι ούτε η δυστυχία τους μας ταράζει.

Μακριά μας είναι, τόσο μακριά
τους έριξε ο «θεός» κακή ζαριά
θα πούμε μόνο όλοι εμείς οι «αθώοι»
θα συνεχίσουμε ωραίοι και σώοι.

Τα στάχυα – Γιάννης Λάζαρης

Χαϊδεύω τα στάχυα στις κοιλάδες των στεριών
που ‘ναι σαν απλωμένα χέρια
και τα κάνει δεμάτι ο ανεμοβοριάς.
– Πώς γίνατε έτσι ψηλά;
– Είναι το λίπασμα των πολέμων.
Δώσε και σε μας κάτι, περαστικέ. Μη φεύγεις!
– Ψωμί δίνετε εσείς και πτώματα εμείς. Θέλετε κι άλλο;

Πληγή – Ευαγγελία Κούρτη

Σήμερα κοιμήθηκε η αγρύπνια.
Γι’ αυτό γράφω τούτο το ποίημα.
Να μείνει κάτι που να τη θυμίζει
σαν τα θολά τοπία που εξαγνίζουν
το ανείπωτο.

Έμεινε καιρό καρφωμένη στο στρώμα
και λίγο πριν κοιμηθεί
την πληγή μού έδειξε καταμεσής στο στήθος.
Κι ύστερα
σαν ανάσα πέταξε πάνω απ’ την Παλαιστίνη.

Φεγγάρι της Παλαιστίνης – Ευαγγελία Κούρτη

Για δέστε το φεγγάρι απόψε
πώς παρασημοφόρησε τον ουρανό.
Στην ερημιά της βαρύτητάς του
ανοίγει τους δρόμους της λευτεριάς.
Στους άφεγγους τούτης της γης μιλάω
σ’ αυτούς που καταριούνται την ειρήνη,
στους επονείδιστους δολοφόνους:
– Εκπορθήστε το
μια και ανέτειλε ολόγιομο και πάλι απόψε.

– Δικάστε το
που ρίχνει φως στα μαύρα σας σκοτάδια.
– Σκοτώστε το
αφού, με τα φοβερά του μάτια, σας βλέπει
και με τ’ ασήμια του κεντάει σάβανα των μωρών.
Εκεί στην Παλαιστίνη
αστράφτουν τα φεγγάρια.
Δικαιοσύνη και λευτεριά αξιώνουν.
Κάθε που βογγούν τα παιδιά
ανυπεράσπιστα φεγγάρια ματώνουν.

Την ερχόμενη Τρίτη 5 Αυγούστου 2025, στις 21.30, θα προβληθεί η ταινία «Il Postino» – «Ο ταχυδρόμος» (1994), (Όσκαρ μουσικής και άλλες 4 υποψηφιότητες), όπου ένα πραγματικό περιστατικό από τη ζωή του διάσημου χιλιανού κομμουνιστή ποιητή Πάμπλο Νερούντα, γίνεται η αφορμή για μυθιστόρημα από τον συγγραφέα Αντόνιο Σκαρμέτα και στη συνέχεια ταινία από τον Μάικλ Ράντφορντ.

Έρωτας, λυρισμός, πολιτική και ποίηση συνθέτουν αυτή την τόσο τρυφερή κι ωστόσο λιτή ταινία, που συγκινεί με την ανάδειξη της φιλίας δύο διαφορετικών ανθρώπων, ενός διανοούμενου ποιητή κι ενός αμόρφωτου Σικελού ψαρά που εκτελεί χρέη ταχυδρόμου προς τον εξόριστο ποιητή.

Δίαυλος επικοινωνίας και φιλίας η ποίηση, – η ποίηση που μπορεί να κρύβεται στο καθετί γύρω μας αλλά και μέσα στον κάθε άνθρωπο. Αυτή είναι η ποίηση του «Il Postino»: μια ποίηση βαθύτατα εσωτερική, λυρική, συναισθηματική. Δεν είναι προϊόν εγκεφαλικό, δεν είναι υπόθεση λίγων κι εκλεκτών, ούτε απρόσιτη. Είναι βαθιά ανθρώπινη!

Και βέβαια «η ποίηση ανήκει όχι σε αυτούς που τη γράφουν αλλά σε αυτούς που την έχουν ανάγκη»!

Ευαγγελία Κούρτη