Άνθρωποι δίχως σέβας

Του Γιώργου Χατζηδημητρίου

Αυτό το σάπιο καθεστώς που ανέβηκε σήμερα το βράδυ στο βήμα και στάθηκε χαριεντιζόμενο στα έδρανα, στην αίθουσα της Γερουσίας του Κοινοβουλίου, τραγουδούσε απεγνωσμένο την διάλυσή του.

Παπανδρέου και Βενιζέλος, ξεράσανε διαδοχικά ωκεανούς εκατέρωθεν χολής, ψεύδους και κοινοτοπίας, που θα ήταν τίτλος τιμής για μας να πνιγούμε μαρτυρικά σε τούτα τ” απόνερα.

Για όσους τυχόν, είχανε ψευδαισθήσεις, σημείωσα πως η πρώτη φορά που χειροκροτήθηκε η πρωθυπουργάρα μας, απο τους…«εκλεγμένους αντιπροσώπους του λαού», ήταν όταν είπε με το σταθερά ξέπνοο ύφος του «Εμείς, ως ΠΑΣΟΚ, δεν έχουμε τίποτα να κρύψουμε, ποτέ δεν είχαμε κάτι να κρύψουμε, διότι εμείς θέλουμε το καλό της Ελλάδας, το καλό για την ανάπτυξη, το καλό του τόπου, τίποτε άλλο». (σ.σ: Μπαίνω στον πειρασμό μόνο αυτό να σχολιάσω: πες μας ρε μεγάλε τι γινήκανε τα λεφτά του Τσουκάτου;)

Άκουσα και των δυονών τις ομιλίες. Ο ένας (ο Γ. Αν. Παπανδρέου) μεταφράζει σαν φιλέληνας την άβυσσο της ξένης του πατρίδας. Κι ο άλλος, γίνεται χυδαία απρεπής, προσπαθώντας να προλάβει την απόρριψη όσων έχουν την υπομονή να τον ακούνε. Στ” αρχίδια τους πως τη βγάζει ο κόσμος.

Είναι βέβαια, τραγικά διασκεδαστικό, οτι αυτοί οι πολιτικάντες σαλτιμπάγκοι, παίζουνε τα ρέστα τους, μπροστά σε ένα κάτωχρο και πένθιμο κομματικό ακροατήριο που έχει προ καιρού ξεφορτωθεί την εντιμότητά του στο βεστιάριο κι απορεί, ύστερα, που τρώει χλαπάτσα στις δημόσιές του εμφανίσεις… Στ” αρχίδια των κι αυτωνών. (Φτάσαμε στην κατάντια η Ελβετία να μας πιέζει για να μας δώσει στοιχεία για τους Έλληνες καταθετες, κι εμείς να λέμε ηρωϊκά Όχι…)

«Αυτή είναι μια ύψιστη πράξη δημοκρατίας!» δικαιολόγησε την απόφασή του για…Δημοψήφισμα ο Παπανδρέου, προσθέτοντας με προβλέψιμο στόμφο (σ.σ: ποιος αθεράπευτος μαλάκας αλήθεια του γράφει τους λόγους;) «Είναι μια ύψιστη στιγμή πατριωτισμού για τον πολίτη να αποφασίσει. Λοιπόν, ας δώσουμε το λόγο στο λαό. Να αποφασίσουμε, όχι για τα πρόσωπα ή για τα κόμματα, αλλά κατευθείαν για την τύχη και την πορεία της χώρας».

Συνομιλητής της ίδιας πυρετικής μοναξιάς ο Βενιζέλος, δεν άντεξε να μην εξομολογηθεί κατόπιν, αυτό που τον κάνει ανείπωτα να υποφέρει (σ.σ: με δικά μου, πλην διόλου ανακριβή λόγια): στο επόμενο τρίμηνο θα τ” αλάξουμε όλα ακόμα και τα πρόσωπα»!

Ζήσαμε, θέλω να πω, μια ερωτική στιγμή. Απλώς δεν την πήραμε χαμπάρι…

Πηγή: στης Βουλής τα έδρανα – Φώτο: in.gr