Για το αυτοκίνητο Lotus Elan του 1962

Του Θεόδωρου Αραβανή

Το σασί τύπου «ραχοκοκαλιάς» (τελευταίες 2 φωτό) είναι καινοτομία του Άγγλου μηχανικού και κατασκευαστή αυτοκινήτων Κόλιν Τσάπμαν την αρχή της δεκαετίας του 1960, για το εικονιζόμενο Lotus Elan τότε, αρχικά διθέσιο ανοιχτό και κατόπιν και κλειστό. Το όχημα ήταν διθέσιο και κατόπιν προστέθηκε και λίγος χώρος πίσω για να πάρει τον χαρακτήρα και του οχήματος 2+2.

Ο οδηγός και συνοδηγός καθόταν έξω από το σασί -το αμάξωμα ήταν όλο από Fiberglas- δηλαδή καθόντουσαν πάνω στο fiberglas και σε περίπτωση τρακαρίσματος το κόστος επισκευής ήταν τεράστιο μέχρι καταστροφικό οριστικά, αν βέβαια γλίτωνε ο οδηγός.

Tο αρχικό βάρος της Lotus Elan ήταν 680 κιλά. Kαι με το μοτέρ Ford Lotus Twin cam 1500 cc, με βάρος του μοτέρ κοντά στα 110 κιλά. Το μοτέρ αυτό από την Ford το εξέλιξε η Lotus και απέδιδε 105-110 ίππους (μηχανικός εξέλιξης ο Hurry Mundy της τότε ΒRM από την Formula 1). Το όχημα ξεπερνούσε τα 180 km τελική ταχύτητα επιτάχυνση σε 8,5-8,8 δεύτερα στα πρώτα 100 μέτρα οι μετρήσεις.

Στα χέρια του Τζίμι Κλάρκ (ένας απ τους 5 μεγαλύτερους οδηγούς στην ιστορία της αυτοκίνησης), είχε κερδίσει μεγαλύτερα στους αγώνες αυτοκίνητα με μεγαλύτερα μοτέρ και ιπποδυνάμεις.

Αυτό όμως που δεν ξεπεράστηκε ως τις μέρες μας για αυτοκίνητο παραγωγής ακόμα και για τα πανάκριβα super cars, είναι ότι στην Lotus Elan η πρωτοχρησιμοποιηθείσα στην αυτοκίνηση κρεμαγιέρα τιμονιού είχε τέτοια ακρίβεια που από τότε θεωρείται το απόλυτο στα συστήματα διεύθυνσης των αυτοκινήτων, που ακόμα και ο Gordon Murray, απ τους καλύτερους μηχανικούς της Formula 1 (Brabham F1), αλλά και σχεδιαστής μηχανικός του super car Mac Laren F1 (έχει ένα κάθισμα μπροστά στην μέση και δύο πίσω δεξιά αριστερά και τελική ταχύτητα 365 χλμ), ανέφερε ότι ούτε στο super car Mac Laren F1, 30-35 χρόνια αργότερα, δεν κατάφεραν να πετύχουν αποτέλεσμα κρεμαγιέρας σαν αυτό της Lotus Elan 1 του 1962.

Ακόμα μια άλλη καινοτομία του όλου σχεδίου ήταν η δυνατότητα το συγκεκριμένο αυτοκίνητο να προσφέρεται σε κιτ συναρμολόγησης, με ακριβείς οδηγίες συναρμολόγησης των μερών του για τους επίδοξους κατόχους, στα ιδιωτικά των γκαράζ. Και αυτό ήταν ένα βιομηχανικό σχέδιο της εποχής για την βάθυνση και απλούστευση της κατασκευής των βιομηχανικών προϊόντων και μειώσεως του κόστους των.

Το όχημα αυτό έμεινε στην παραγωγή με μικρές παραλλαγές 10-12 χρόνια επιπλέον μέχρι κοντά στα μέσα της δεκαετίας του 1970.

Οι τάσεις όμως της αυτοκινητοβιομηχανίας πήραν άλλους δρόμους ιδιαίτερα απ΄ την δεκαετία του 1980, που οδήγησαν στην μεγέθυνση των διαστάσεων των αυτοκινήτων, την αύξηση της ισχύος των μοτέρ από αύξηση του όγκου των, την αύξηση του βάρους των αυτοκινήτων και την ευρεία εφαρμογή των ηλεκτρικών ευκολιών στα αυτοκίνητα.

Μια δεύτερη σειρά Lotus Elan παρήχθη το 1991 μετά τον θάνατο του Κόλιν Τσάπμαν.

Το επόμενο καινοτόμο σχέδιο που υλοποιήθηκε από τον Κόλιν Τσάπμαν (ιδιοκτήτη και μηχανικού της Εγγλέζικης φίρμας Lotus), πριν τούτος φύγει αιφνίδια απ την ζωή, ήταν η παραγωγή της Lotus Esprit το πρώτο στην ιστορία αυτοκίνητο με αρνητικό άνωση.

Δεν είναι ανεδαφική η άποψη που πολλοί γνώστες και μηχανικοί της ιστορίας της αυτοκίνησης και της εξελιξεώς της, διατυπώνουν ακόμα και την άποψη, ότι: η αυτοκίνηση και η αυτοκινητοβιομηχανία μπορούσαν να πάρουν και άλλο δρόμο, ως σημαντικά βιομηχανικά εν σειρά παραγόμενα προϊόντα για τους πολίτες και τις ίδιες τις χώρες παραγωγής.

(Οι τέσσερις πρώτες φωτό είναι από την Lotus Elan του 1962. Οι επόμενες δύο φωτό είναι από την Lotus Elan του 1991 και οι δύο τελευταίες φωτό είναι το πλαίσιο «ραχοκοκαλιά» της Lotus Elan.)