Λαϊκή ποίηση της Ελευθερίας Αγγ. Μανωλίτση

Είναι γνωστή η σχέση των Αλεξανδριτών (από τον Αλέξανδρο Λευκάδας) με την λαϊκή ποίηση. Όπως αναφέρει και ο Σπύρος Βρεττός στο βιβλίο του «Οι λαϊκοί ποιητές της Λευκάδας (1900-1985) ως κοινωνικό φαινόμενο», ο Αλέξανδρος παρουσιάζει το μεγαλύτερο αριθμό λαϊκών ποιητών απ΄ τα υπόλοιπα χωριά της Λευκάδας. Η λαϊκή ποίηση φαίνεται να έρχεται από πολύ παλιά, σύμφωνα με προφορικές μαρτυρίες, ενώ τα πρώτα καταγεγραμμένα ποιήματα είναι του Άγγελου Βρεττού στις αρχές του 20ου αι., την έκδοση των οποίων επιμελήθηκε ο ίδιος στην Αμερική όπου είχε πάει μετανάστης.

Την παράδοση αυτή συνεχίζουν ακόμη μέχρι σήμερα άνδρες και γυναίκες, όπως η Ελευθερία Αγγ. Μανωλίτση που γράφει στίχους και ποιήματα. Παρουσιάζουμε πιο κάτω τρία από τα πονήματά της.

Ο ΓΥΡΙΣΜΟΣ

Ξεκίνησα ένα πρωί
έφυγα από το σπίτι
τριγύρναγα εδώ κι εκεί
σα το μικρό σπουργίτι.

Για μια στιγμή εσκέφτηκα
για να γυρίσω πίσω
στο πατρικό το σπίτι μου
παντοτινά να ζήσω.

ΦΥΓΗ

Ξεκίνησα για το βουνό
πήρα το μονοπάτι
το μονοπάτι μ΄ έβγαλε
ψηλά στην Αϊτοράχη.

Ακούμπησα σε ένα δεντρί
να πω τα βάσανά μου
και το δεντρί μαράθηκε
από τα δάκρυά μου.

ΠΕΡΑΣΜΑ

Μέριασε βράχε να διαβώ
να φύγω να περάσω
εκεί που πάνε τα πουλιά
εκεί να ξαποστάσω.