«Το Χρήμα και ο Δημιουργός», του Άγγελου Βρεττού
ΤΟ ΧΡΗΜΑ ΚΑΙ Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ
ΤΟ ΧΡΗΜΑ
Ποιός είσαι εσύ που κάθεσαι στους ουρανούς κρυμμένος
και στ΄ όνομά Σου ορκίζεται κάθε φυλή και γένος;
Δημιουργό!.. σε κράζουνε όλοι και πανδεσπότη
κι΄ ότ΄ είνε εις το χέρι σου καθένας να προκόπτη.
Αν είσαι συ Δημιουργός!.. κι΄ ο κόσμος τα παιδιά σου
πως δεν απολαμβάνουμε εξ ίσου τ΄ αγαθά σου;
Αν είσαι συ Δημιουργός!.. γιατί να μη θελήσης
τον μόνο σου αντίπαλο να τον εξαφανήσης:
Από του κόσμου την αρχή εγώ είμ΄ αντίπαλός σου
εγώ είμαι ο Μαμωνάς, που σταύρωσα το γυιό σου.
Εγώ είμ΄ ο Μαμωνάς, εγώ είμαι το χρήμα… (;…)
εγώ είμαι που συγχωρώ του καθενός το κρίμα
Εγώ είμ΄ ο ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ, εγώ που διατάζω,
εγώ είμαι που τιμωρώ, εγώ είμαι που δοξάζω.
Εγώ πολέμους άπειρους έχω δημιουργήση
και αλληλοσπαράζονται ποιός να με αποκτήση.
Όλοι Σε μένα προσκυνούν, όλοι εμέ λατρεύουν
και εις εσέ προσεύχονται, γιατί σε κοροϊδεύουν.
Μα εις εμένα προσκυνούν κι΄ αυτοί οι λειτουργοί σου,
και εις εσέ προσέρχονται και θέλουν την ευχή σου.
Να κάμης ότι δυνηθείς για να με αποκτήσουν
κι΄ έπειτα θα έλθουνε για να σ΄ ευχαριστήσουν…
Οι λειτουργοί σου είν΄ αυτοί, που λέγονται παπάδες
και οι ανώτεροι αυτών είναι οι δεσποτάδες.
Κι΄ αυτοί που αξιώματα τους έδωσες να έχουν,
που πατριάρχαι λέγονται, όλοι σε με προσέχουν.
Λέγουν, πως πράττουν ιερόν καθήκον δι΄ εσένα
και όμως δεν προσεύχονται ποτέ χωρίς εμένα.
Εσύ μανάχι απειλής ότι θα τιμωρήσης
Ίσως, στην άλλη τη ζωή εάν τους αντικρύσης.
Εδώ σε τούτη τη ζωή ποσώς δεν σε φοβάμαι,
όταν θα παύση η ζωή, τότε θα παύσω νάμαι.
Εγώ γιατρεύω ασθενείς με την εμφάνισή μου
εγώ παντρεύω θηλυκά μ΄ αυτή την ύπαρξίν μου.
Μα και τον θρόνο σου αυτόν εγώ τον ευπρεπίζω
Και τα θυσιαστήρια εγώ σου τα στολίζω.
Τ΄ όνομά σου είναι γνωστό, ουδείς το μεταβάλλει
εδώ σε τούτη τη ζωή, μόν΄ η ζωή η άλλη.
Μα ως κ΄ εκεί θα βρίσκομαι, δεν θα είσε συ μονάχα
κ΄ εκεί θα έχω πέραση, αλλά… θα είναι τάχα;…
Αν είν΄ αλήθεια άλλη ζωή, ζωής κριτήριο να στήσης,
όλοι θανάρθουνε σε εμέ, για να τους συμπαθήσης.
Όπως συμπάθησες πολλούς μυχούς κι΄ εγκληματίας,
όπως και της Κασιανής και καποιανής Μαρίας.
κι΄ εκεί θα έχω πέραση να τους υπερασπίσω
όπως εδώ το Δίκαιον, θα σε δωροδοκήσω.
Και συ, σαν δίκαιος κριτής, όλους αυτούς αν… κρίνης
όλοι θα πάν στην κόλαση και μόνος σου θα μείνης.
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ
Εγώ σε δημιούργησα από την γη να βγαίνης,
από την γη να φθίρεσαι και εις την γη να μένης.
Πολλά είν΄ τα αντικείμενα που ο κόσμος προσκυνάει,
γιατί έχει τον διάβολον που τον παρακινάει.
Θα έλθη και Σε στιγμή, να μη σε αγαπούνε (;!…)
και εις την γη θα σ΄ έχουνε, να σε ποδοπατούνε…
Αλέξανδρος Λευκάδος ΑΓΓΕΛΟΣ ΒΡΕΤΤΟΣ
Ο Άγγελος Βρεττός ήταν λαϊκός ποιητής από τα Κολυβάτα Λευκάδας. Το ποίημα δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «ΕΡΓΑΤΑΓΡΟΤΙΚΗ ΛΕΥΚΑΣ» (Εβδομαδιαία ανεξάρτητος πολιτικοκοινωνική επιθεώρησις), στο Φύλλο της Κυριακής 2 Σεπτεμβρίου 1934.
