Πέθανε σε ηλικία 64 ετών ο Πάολο Ρόσι
Πέθανε σε ηλικία μόλις 64 ετών ο Πάολο Ρόσι.
Ο Πάολο Ρόσι (23 Σεπτεμβρίου 1956 – 9 Δεκεμβρίου 2020) ήταν διεθνής Ιταλός ποδοσφαιριστής. Σημαντικότερη επιτυχία του υπήρξε η κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1982 με την Ιταλία και η ανάδειξή του σε πρώτο σκόρερ και καλύτερου παίκτη στην ίδια διοργάνωση.
Γεννήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου του 1956 στη Σάντα Λουτσία της Τοσκάνης. Ξεκίνησε την καριέρα του στην Κόμο και συνέχισε στη Λανερόσι Βιτσέντσα με την οποία κέρδισε την άνοδο στην πρώτη κατηγορία του πρωταθλήματος το 1977, ενώ την επόμενη χρονιά ήταν πρώτος σκόρερ της Σέριε Α με 24 γκολ.
Σύντομα κλήθηκε στην Εθνική Ιταλίας και αγωνίστηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978 σημειώνοντας τρία τέρματα. Οι πολύ καλές εμφανίσεις του βραβεύτηκαν με την ασημένια μπάλα της διοργάνωσης ως δεύτερου καλύτερου παίκτη. Το 1980 η καριέρα του πέρασε μεγάλη κρίση, όταν τιμωρήθηκε με τριετή αποκλεισμό λόγω συμμετοχής του σε σκάνδαλο στοιχημάτων αν και ο ίδιος το αρνήθηκε. Τελικά, η ποινή του μειώθηκε σε δύο χρόνια, κάτι που του επέτρεψε να επανέλθει στην ενεργό δράση.
Ξανακλήθηκε στην εθνική και πήρε μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982 στην Ισπανία, παρά την επιφυλακτικότητα σχετικά με την κατάσταση του λόγω της μακροχρόνιας αποχής. Στην πρώτη φάση των ομίλων οι εμφανίσεις του ήταν μέτριες (όπως και της ομάδας) χωρίς να πετύχει ούτε ένα τέρμα, ενώ η Ιταλία έφερε τρεις ισοπαλίες. Στη δεύτερη φάση η Ιταλία προκρίθηκε μόλις ως τρίτη και κλήθηκε να αντιμετωπίσει τις δύο μεγάλες Νοτιοαμερικάνικες δυνάμεις, Βραζιλία (3η στο προηγούμενο Παγκόσμιο Κύπελλο) και την πρωταθλήτρια Αργεντινή.
Ρόσι και Ιταλία αναγεννήθηκαν ξεκινώντας με την πρώτη νίκη στη διοργάνωση εναντίον της Αργεντινής του Μαραντόνα με 2-1 και στη συνέχεια αντιμετώπισαν τη Βραζιλία που ερχόταν από τέσσερις σερί νίκες και εντυπωσιακές εμφανίσεις. Στις 5 Ιουλίου στη Βαρκελώνη πραγματοποιήθηκε μία από τις καλύτερες συναντήσεις στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων με το Ρόσι να ανοίγει το σκορ, ο Σώκρατες να ισοφαρίζει, ο Ρόσι ξαναχτυπά πάλι αλλά ξανά αυτό δεν είναι αρκετό μέχρι που εκμεταλλευόμενος άλλη μια ολιγωρία της βραζιλιάνικης άμυνας σημείωσε το τρίτο του τέρμα δίνοντας την πρόκριση στην Ιταλία με 3-Στον ημιτελικό απέναντι στη Πολωνία συνέχισε να βρίσκει στόχο πετυχαίνοντας δύο γκολ. Στον τελικό άνοιξε το σκορ και έτσι αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ με έξι γκολ οδηγώντας την Ιταλία στην κατάκτηση του τίτλου.
Η χρονιά αυτή ήταν η πιο σημαντική στην καριέρα του αφού πήρε επίσης το έπαθλο της Χρυσής Μπάλας και αναδείχθηκε καλύτερος ποδοσφαιριστής του κόσμου.
Συνέχισε την καριέρα του στη Γιουβέντους και κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου 1982–83, η ομάδα τερμάτισε δεύτερη στο πρωτάθλημα και κέρδισε το Κύπελλο με το Ρόσι να σημειώνει πέντε γκολ. Βοήθησε επίσης τη Γιουβέντους να φτάσει το 1983 στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στην Αθήνα, χωρίς όμως να κατακτήσει το τρόπαιο απέναντι στο Αμβούργο (0-1). Τελείωσε τη διοργάνωση ως πρώτος σκόρερ με έξι γκολ.
Κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου 1983–84, κέρδισε τον δεύτερο τίτλο πρωταθλήματος με το σύλλογο, σημειώνοντας 13 γκολ, όπως επίσης κατέκτησε το Κύπελλο ΟΥΕΦΑ 1983–84 και το Ευρωπαϊκό Σούπερ Κύπελλο. Την τελευταία του χρονιά με τον σύλλογο, ο Ρόσι τελικά κέρδισε το μεγάλο Ευρωπαϊκό Κύπελλο το 1985 στον τελικό των Βρυξελλών απέναντι στη Λίβερπουλ.
Αργότερα αγωνίστηκε στη Μίλαν και στη Βερόνα. Με την Σκουάντρα Ατζούρα αγωνίστηκε 48 φορές και πέτυχε 20 γκολ. Με 9 τέρματα είναι πρώτος σκόρερ της Εθνικής Ιταλίας σε τελικές φάσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου μαζί με τον Ρομπέρτο Μπάτζο και τον Κριστιάν Βιέρι.
Στις εκλογές της IFFHS για την ανάδειξη των κορυφαίων του 20ού αιώνα ψηφίστηκε 40ός Ευρωπαίος. Το 2004 συμπεριλήφθηκε από τον Πελέ στο FIFA 100 ως ένα από τους 125 καλύτερους εν ζωή παίκτες.
(Πηγή: Βικιπαίδεια)
Δυνατός παίχτης και δυνατός στα κόλπα του στοιχήματος.
Και καλά έκανε μια και αφού αυτός έπαιζε το τόπι αυτός έπρεπε να βγάλει και λεφτά. Και όχι τα τα λεφτά *( τα άσπρα τα πιάστρα τα φράγκα) να τα τρώνε οι κυφήνες της UEFA Μπλάτερ- Πλατινί ( με τα 6 γκόλ στο τσάμπιονγκς Λίγκ η Γαλλική ομάδα).
Να κλωτσάνε την μπάλα κάποιοι ( κλωτσάνε και τους αντιπάλους εκάστοτε) και να βγάζουν λεφτά οι μαφιόζοι κυφήνες φαγάδες της UEFA ,αφού πληρώνουν οι φίλαθλοι , καλό δεν είναι. Και για τούτο ο Ρόσσι και άλλοι είχαν και έχουν απαιτήσεις να βγάλουν και αυτοί. Και καλά κάνουν. Και καλά έκανε και ο Μακαρίτης πλέον ο Ρόσσι. Και συνήθως όσο καλύτερος παίχτης είναι κάποιος τόσο μεγαλύτερες απαιτήσεις έχει και πρέπει να έχει. Και ο Ρόσσι ήταν δυνατός παίχτης στην παγκόσμια τότε διαβάθμιση και για τα χρόνια όλα του αθλήματος.Και το άθλημα αυτό που λέγεται ποδόσφαιρο έχει πολύ παρά και φράγκα. Τον περισσότερο παρά από κάθε άλλο άθλημα, κι ταυτόχρονα παράγει τζίρο στοιχηματικό σε όλο τον κόσμο. Και αν ένας παίχτης μέσα στην αρρένα στραβοκλωτσήσει ή δεν κλωτσήσει καλά γιατί θέλει και αυτός να βγάλει λεφτά καλά πράττει , γιατί θα έχει θολώσει το μάτι του απ τον παρά που τρέχει δίπλα του και αυτός δεν πιάνει τίποτα ή πιάνει λίγα και τον πνίγει η αδικία .. και ξέρει ότι μια 1-2φορές αν στραβοκλωτσήσει μπορεί και αυτός να πιάσει κάτι καλό σε χρήμα.
Ο Παύλος ( Paolo) Ρόσσι ώς καλός παίχτης που έβαζε το τόπι στο πλεκτό ( η ουσία του αθλήματος) και βγάζανε λεφτά άλλοι , θα επαναστάτησε υπαρξιακά , θα αναφτούριασε μέσα του, βλέποντας ότι αυτός κινδυνεύει απ τις κλωτσιές των αντιπάλων και οι μαφιόζοι και καμόροι ( απ το καμόρα) της UEFA και οι διοικητικοί των Ιταλικών ομάδων που έπαιζε , τηλεοπτικοί επαγγελματίες του στοιχήματος, πιάνανε παρά και άσπρα , ακόμα και οι πολιτικοί είχαν οφέλη απ το κούρδισμα των φιλάθλων, και αυτός και άλλοι αθλητές δεν έπιαναν τίποτα. Αυτό είναι και αδικία κα αμαρτία. Και επειδή η καθολική θεολογια μπάζει και λίγο δογματικά ανθρώπινα – (έναντι του άκαμτου ηθικοδογματικά ώς αρχή του ανατολικού θεολογικού καθ υμάς δόγματος που ποτέ όμως δεν ισχυσε) – για τούτο και νομιμοποιεί και καλά κάνει ώς δόγμα και καμμιά σκόπιμη απ τον αθλητή στραβοκλωτσιά στο τόπι αν πρόκειται ο αθλητής νέζει κάποιο όφελος. Και για τούτο και η καθολική ηγεσία έχει και τράπεζα ιδιωτική στην έδρα της για να κατατίθονται αυτά τα χρήματα. Μπράβο και στον μακαρίτη Παύλο ( απ το όνομα ώς οιωνός του Αποστόλου Παύλου ) Paolo Rossi και δικαιωμένος αθλητικά ώς ικανός αθλητής και διαβιωτικά όλα τα χρόνια του ώς άνθρωπος απ την ώρα που ξύπνησε απ την αδικία που υφίστατο ώς αθλητής εργαζόμενος, και θα τον θυμόμαστε πάντα ώς και απ τους κοτυφαίους αθλητές του αθλήματος αλλά και ώς έξυπνος και δίκαιος άνθρωπος για τον ίδιο τον εαυτό του και τους συναδέλφους του αθλητές τους ενέπνευσε το πνεύμα της αντίδρασης με έργα απέναντι στην αδικία σε βάρος των εργαζομένων ( αθλητών που κλωτσάνε την μπάλα ) του αθλήματος. Και αν φεύγοντας απ τον κόσμο τούτο άφησε και τους οικείους οικονομικά ενισχυμένους και όχι τέλια αβοήθητους στην καθημερινότητα , τότε καλά είναι να εξετάσει η καθολική εκκλησία και την αναβιβασή του σε ένα καθεστώς προστάδιο οσίου με στόχο την οσιοποιησή του με τα χρόνια για το καλό που έκαμε στους συνανθρώπους του κλάδου του που κλωτσάνε το τόπι να το βάλουν στο πλεχτό και και οι περισσότεροι έφυγαν απ την ζωή – ιδιαίτερα τα παλιοτερα χρόνια αβοήθητοι -.
Εδώ ο διοαιτητής Παλοτάυ – που έγινε και αρχιδιαιτητής της Ευρώπης ζήτησε το 1975 τότε 500 χιλιάδες δραχμές ( τεράστιο ποσό της εποχής τότε ) για να δώσει 1 γκόλ σε Ελληνική ομάδα για τους Ευρωπαικούς αγώνες. Και επειδή δεν έφτασαν σε αυτόν ακύρωσε γκόλ που έβαλε κανονικά η ομάδα και δεν έδωσε και 4-5 πέναλτυ που κέρδισε η ομάδα. Και η Ελληνική ομάδα έμεινε χαρμάνι και αποκλείστηκε απ την συνέχεια της Ευρωπαικής διοργάνωσης.. ώστε να μην συμμετέχει η Ελλάδα και οι Έλληνες του αθλήματος ( διοικητικοί και αθλητές ) στην υπόθεση των φράγκων των μοναχοφά’ι’δων της UEFA και των μεγαλύτερων χωρών.
Έφηγε ο Παύλος ( Paolo) Rossi της κοινωνικής δικαιοσύνης.