Μια πονεμένη ιστορία: Ο παλιός επαρχιακός δρόμος Αγίου Νικήτα και το πέτρινο μονότοξο γεφύρι της Λαγκάδας
Tο πέτρινο μονότοξο γεφύρι της Λαγκάδας σήμερα
Ο παλιός Επαρχιακός δρόμος Αγίου Νικήτα – Τσουκαλάδων είναι μια πονεμένη ιστορία, γνωστή εδώ και χρόνια στους καθ΄ ύλην αρμόδιους, ενώ λίγοι είναι αυτοί που επιχείρησαν -ανεπιτυχώς- στο παρελθόν να βάλουν το δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων.
Tο πέτρινο γεφύρι της Λαγκάδας στις αρχές της δεκαετίας του 1970
Tο πέτρινο γεφύρι της Λαγκάδας στις αρχές της δεκαετίας του 1970
 |
 |
| Tο πέτρινο γεφύρι της Λαγκάδας χρόνια αργότερα (δεκαετία 1980;) | |
Ο δρόμος ακολουθούσε παλιά την ΒΑ παραλία του Αγίου Νικήτα μέχρι την περιοχή «Ποτισές» και «Πευκούλια». Από το σημείο αυτό και μετά συνέχιζε ένα μονοπάτι μέχρι το χωριό Τσουκαλάδες. Στο μεγαλύτερο μέρος του έχει διαβρωθεί σήμερα από τη θάλασσα. Υπάρχουν όμως ορισμένα σημεία που ο δρομίσκος διακρίνεται ακόμη καθαρά. Ιδιαίτερα λίγο πριν τις «Ποτισές» που κάποιοι μεγάλοι βράχοι τον προστάτεψαν όλα αυτά τα χρόνια από τους άγριους κυματισμούς της ανοιχτής θάλασσας του Ιονίου.
Ο παλιός επαρχιακός δρόμος του Αγίου Νικήτα
Το πλάτος του είναι κοντά στα δύο μέτρα και ίσως να μην περνούσαν κάρα από το δρόμο, όπως εικάζει ο Χρίστος Γ. Ροντογιάννης στα «Λαογραφικά στοιχεία των Τσουκαλάδων» («Λέγεται ότι έφταναν κάρα μέχρι εκεί»), σίγουρα όμως περνούσαν φορτωμένα υποζύγια που εξυπηρετούσαν τις ανάγκες των κατοίκων της ευρύτερης περιοχής.
Ο παλιός επαρχιακός δρόμος του Αγίου Νικήτα
Συστατικό κομμάτι του επαρχιακού αυτού δρόμου ήταν το πέτρινο μονότοξο γεφύρι της Λαγκάδας, που γεφύρωνε το ομώνυμο ρέμα. Πρόκειται για το μεγάλο λαγκάδι που κατεβαίνει από τον Φρυά Σφακιωτών, με τις πλαγιές του να είναι κατάφυτες από πεύκα και σχίνα. Η κοίτη του πλαταίνει όσο να φθάσει στην άμμο. Το γεφύρι βρίσκεται πενήντα μέτρα πιο κάτω από τον σημερινό επαρχιακό δρόμο. Ήταν το όριο της περιοχής του χωριού Τσουκαλάδες και όπως γράφει ο προαναφερόμενος Χρίστος Γ. Ροντογιάννης στην μια άκρη του γεφυριού υπήρχε ένας όμορφος πέτρινος χιλιομετροδείκτης που έγραφε επάνω τον αριθμό 10. Δηλαδή, δέκα χιλιόμετρα από την πόλη της Λευκάδας.
Tο πέτρινο μονότοξο γεφύρι της Λαγκάδας σήμερα
Είναι γνωστό ότι στην προβιομηχανική Ελλάδα, το κύριο δομικό υλικό ήταν η πέτρα και ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα που απασχολούσαν τους κατοίκους στις αγροτοκτηνοτροφικές περιοχές ήταν η ασφαλής διέλευση των οδοιπόρων και των μεταφορικών μέσων τους, πάνω από ποτάμια, ρέματα και χείμαρρους. Και ο χείμαρρος της Λαγκάδας κατέβαζε πολλά νερά την εποχή εκείνη. Σε μια εποχή που και το τελευταίο ακόμη πέτσουρο γης καλλιεργούνταν. Σύμφωνα με μία αδιασταύρωτη πληροφορία το γεφύρι το κατασκεύασε ντόπιος μάστορας. Λεγόταν Ασπρογέρακας στο επίθετο και το παρατσούκλι του ήταν Μπίλας.
Tο πέτρινο μονότοξο γεφύρι της Λαγκάδας σήμερα
Η πρόσβαση στην παραλία «Πευκούλια» και το όμορφο γεφύρι της Λαγκάδας γίνεται σήμερα από μια κακοφτιαγμένη τσιμεντένια σκάλα που έγινε πρόσφατα στις όχθες του χειμάρρου, η οποία εγκυμονεί κινδύνους για τους επισκέπτες, αφού, πέρα από το γεγονός ότι τα σκαλοπάτια είναι ανισόμετρα (ένα είναι δεν είναι 20 πόντους και το άλλο κοντά στους 60 πόντους), μπορεί ανά πάσα στιγμή να καταρρεύσει με μια καλή μπόρα.
Η σημερινή πρόσβαση για το γεφύρι της Λαγκάδας και την παραλία «Πευκούλια»
Το όμορφο πέτρινο γεφύρι που θα έπρεπε να έχει αναδειχτεί από τις τοπικές αρχές -Δήμο και Περιφέρεια και σε όποιο βαθμό εμπλέκονται χωριστά οι δυο βαθμοί της Τοπικής Διοίκησης- και να αποτελεί χώρο επισκέψιμο για ανθρώπους όλων των ηλικιών και όλων των ειδικών ικανοτήτων είναι το μοναδικό, ίσως, δημόσιο γεφύρι σε όλη την ελληνική επικράτεια που είναι σήμερα τυφλό, αφού η μια μεριά του εφάπτεται σήμερα με ιδιοκτησία και παρότι η απόστασή του από την αμμουδιά είναι σχετικά μεγάλη.
Η σημερινή πρόσβαση για το γεφύρι της Λαγκάδας και την παραλία «Πευκούλια»
Πέρα από την ασφαλή πρόσβαση, τόσο στο γεφύρι όσο και στην παραλία «Πευκούλια», που θα πρέπει να εξασφαλιστεί με δημόσια δαπάνη και εποπτεία, θα πρέπει άμεσα να γίνει κάτι ώστε να διασωθεί το γεφύρι για τις επόμενες γενιές προτού είναι αργά. Είναι ένα από τα λίγα πέτρινα γεφύρια που σώζονται ακόμη στο νησί μας. Όπως διαπιστώσαμε με τα ίδια μας τα μάτια η μια πλευρά του έχει μπατάρει επικίνδυνα ενώ είναι εμφανείς οι ρωγμές πάνω από την αψίδα του τόξου στη δεξιά πλευρά. Δεν γνωρίζουμε επίσης τι ρόλο μπορεί να παίξει μελλοντικά στη στατική του γεφυριού η πέτρινη σκάλα και το τοιχίο που έχουν κολληθεί στην αριστερή του μεριά.
Κλείνοντας, δυο ερωτήματα προς τον Αντιπεριφερειάρχη Λευκάδας, κ. Ανδρέα Κτενά: 1) Πως εξηγεί το γεγονός ότι σκαπτικό μηχάνημα – μπουλντόζα της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων (Περιφέρεια Ιονίων Νήσων – ΠΕ Λευκάδας – Διεύθυνση Τεχνικών Έργων) βρίσκεται εντός περιφραγμένου και κλειστού τελευταία με πορτόνι ιδιωτικού χώρου όπου βρίσκονται σε εξέλιξη εκτεταμένες εργασίες και 2) Γίνονται αμμοληψίες πίσω από τα προστατευτικά τοιχία του σημερινού επαρχιακού δρόμου Λευκάδας-Αγίου Νικήτα, στην περιοχή «Πευκούλια», σε σημείο μάλιστα να «τρώγεται» σιγά-σιγά ολόκληρο το βουνό, και για ποιο σκοπό;
Άλμπουμ με 44 φωτογραφίες
Για να δείτε το άλμπουμ σε ξεχωριστό παράθυρο κάντε κλικ στον τίτλο
Πολύ καλή παρουσίαση. Δύο μικρά σχόλια : 1) Μικρό μόνο μέρος του δρόμου στο μέσον του παραλιακού τμήματος διαβρώθηκε απο τη θάλασσα. Το υπόλοιπο , αφού χρησιμοποιήθηκε απο τους ιδιοκτήτες των παρόδιων αγροτεμαχίων ως κοινοτικός δρόμος για τον καθορισμό αιγειαλού, «απαλοτριώθηκε» μπαζώθηκε και ενσωματόθηκε στις ιδιοκτησιες τους με ταυτόχρονη εξαφάνιση των κάθετων στον επαρχιακό δρόμο προσβάσεων στην παραλία.2) Θα έπρεπε ίσως να ερωτηθεί ο Αγκιώτης πρώην Δημαρχος αν επιχείρησε να αποκαταστήσει το παραλιακο τμήμα του παλιού δρόμου απο «του Θωμά τα κοντριά» και πέρα και πού «σκόνταψε»..
Η εικασία του Χ. Ροντογιάννη ήταν βεβαιότητα για τον πατέρα μου και τους συνομηλικούς του Αγκιώτες. Ο δρόμος ήταν «αμαξικός» Λεγανε ότι φτιάχτηκε απο τους Εγγλέζους. Ξερότοιχα ή τμηματά τους υπήρχαν και στο μονοπάτι στα πευκούλια. Ο δρόμος καταστράφηκε «χάθηκε» έλεγαν στο σεισμό 1948 ή 1953. Όταν μετά τη χούντα η «ΜΟΜΑ» έκανε την διάνοιξη του σημερινού δρόμου στα πευκούλια οι παλιοί σχολίαζαν στο καφενείο: Με κανένα σεισμό θα χαθεί όπως τότε. Δικαιώθηκαν στις 14/8 2003……
Ο παλιός κοινοτάρχης στο θέμα αυτό και σε άλλα αντίστοιχα (οπως ο δρόμος στη κορφή του Μύλου- το νομικό καθεστώς φυλακείου κλπ) έκανε τη πάπια ως άπαιχτος δημοσιοσχεσίτης και δεν «προστάτεψε» τη δημοτική -κοινοτική περουσία.( Αν και ήταν προτιμότερος απ” τους άσχετους – αδιάφορους χτεσινούς -σημερινούς εδώ που τα λέμε.. ) Ή σήμερινη τραγελαφική κατάσταση στη περιοχή και τα τρέχοντα συμβάντα στο γιοφύρι είναι ο απόηχος της «κληρονομιάς» του στο μέλλον! Ή σιωπή δεν είναι πάντα χρυσός!!!
Αφού έγινε μεγάαααλος δρόμος, τι χρειαζόνταν το αμπασωτό γιοφύρι??
Και αφού έγινε μεγάαααλη παραλία λουομένων -που μπορείς να τσακιστείς απ τις πέτρες κοτρώνια που έχει μέσα ο βυθός, ή να βγείς κατάαααμαυρος απ τα φύκια-όχι μεταξωτές beach κορδέλες- αν βουτήξεις , τι χρειαζόνταν το γιοφύρι??
Να το γκρεμίσουν συθέμελα, ή να το ανατινάξουν με μπαρούτι -φουρνέεελοοο.
Να γίνει ιδιωτική δαπάνη στην περιοχή για να αποκατασταθεί το γιοφύρι και το λαγκάδι.Να κατεβάζει νερά η λαγκαδιά μέσα στην ακροθαλασιά. Τότε θα καθαρίσει απ τα φύκια η θάλασσα και θα καλυφθούν οι πέτρες στο βυθό.
Η ευθύνη πέφτει στο στρατιωτικό καθεστώς 1967-1974 που απαξίωσε το γιοφύρι με την ΜΟΜΑ. Διότι αν ο παραδοσιακός οικισμός Αγιος Νικήτας είχε πρόσβαση μόνο απ το γιοφύρι αλλά παλιακά, θα είχε μεγαλύτερη αξία τουριστική ώς παραδοσιακός.
Επιβάλλεται να κλείσει ο νέος δρόμος απ το γιοφύρι και πέρα, για να γίνει ποιό παραδοσιακός ο οικισμός Άγιος Νικήτας.
Να μην περνάνε αυτοκίνητα απ το γιοφύρι.
Αυτό είναι ένα τουριστικό όραμα μακράς πνοής ( Long Life) για την περιοχή.Και θέλει οραματιστές ανθρώπους και συλλογικότητες κοινωνικές.
Τα οράματα δεν πεθαίνουν ποτέ.
Το όλο θέμα είναι βαθειά ταξικό.Γή και ελευθερία για την περιοχή. Οι πέτρες-όχι μόνο οι τοίχοι- έχουν την δική τους ιστορία. Κάποιοι την έστεισαν με κουρασάνι και φκιάξανε το γιοφύρι. Το κουρασάνι μέσα είχε και κρόκους από αυγά για να δέσει ώς συνδετικό υλικό.
BENATI ήταν το μηχάνημα της ΜΟΜΑ τότε. Δεν ήταν CAT.
Τώρα που ο «καιρός μπατάρησε» στα… «χαμόμηλα» για όσους διαχειρίστηκαν (και κάποιοι διαχειρίζονται ακόμα) τα κοινά στον πολύπαθο οικισμό, ας βγούν να πουν την αλήθεια επιτέλους! Ίσως με τα στερνά τους τιμήσουν τα πρώτα τους ολισθήματα και την υστεροφημία τους….
1. Ο αμαξιτος δρομος που έκανε η ΜΟΜΑ το 1974 βρίσκεται εντός αγροτεμαχιου ιδιοκτησιας της πρώην Κοινότητας Αγίου Νικητα και επιλέχτηκε η θέση αυτή για να μην υποχρεωθεί το Δημόσιο να πληρώσει αποζημιώσεις
2. Μετά την κατασκευή του δρόμου οι προς την παραλία ιδιοκτήτες επέκτειναν αυθαίρετα την ιδιοκτησία τους μέχρι αυτόν και κατέλαβαν επίσης τον αρχικό καροδρομο που κατέληγε στη γέφυρα.
3 Πρόσφατα, πιθανότατα από ιδιώτη όμορο με το Ρέμα, κατασκευάστηκαν σκαλιά και τοίχος ΜΕΣΑ ΣΤΗ ΚΟΙΤΗ ΤΟΥ ΠΟΤΑΜΟΥ, η οποία οδηγεί το ποτάμι προς τα βόρεια και συνεπώς στην εκθεμελιωση και κατάρρευση της παλιάς γέφυρας
4. Η αντιπεριφερεια Λευκαδας και ο Δήμος Λευκαδας, σφυρίζουν αδιάφορα και δεν αντιδρούν στις αυθαιρεσίες των ιδιωτών και στην καταστροφή της φύσης και των μνημείων στη περιοχή
(@ΑΠ) Α μπράβο!
Ας ανοίξουν τα στόματα επιτελους!
Ας μιλησει κι ο τέως!….
Είναι εύκολο, υποθέτω, να βρεθεί πότε έγινε η οριοθέτηση αιγιαλού και παραλίας στον «κάπρο»,στο «εικόνισμα» και στις «ποτισιές» Τι κριτήριο χρησημοποιήθηκε; Η απόσταση απο το όριο του χειμέριου κύματος ή η ύπαρξη υφιστάμενου δρόμου; ( Αν δεν είναι το δεύτερο τότε το όριο θα έπρεπε να είναι ο σημερινόςεπαρχιακός δρόμος)Που είναι τώρα αυτός ο παλιός δρόμος; «Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς αιδώ μεγάλα και υψηλά γύρω του εκτισαν τείχη» Και «ανεπαισθήτως» τον έκλεισαν απο τους νόμιμους χρήστες του έξω και μέσα στην ιδιοκτησία τους
Μην περιμένετε ο δημοσιογράφος ή το δημοσίευμα να κινητοποιήσει από μόνο του τον ελεγκτικό μηχανισμό που είναι σε κατάσταση μονίμου ύπνωσης. (Πόσο μάλλον στις σημερινές συνθήκες που όλα υπολειτουργούν.) Κι αυτό διότι όλα αυτά, τα παρατράγουδα που έχουν γίνει στη περιοχή διαχρονικά, έγιναν με τις «ευλογίες» ή τον αλληθωρισμό κάποιων απ΄ αυτούς που σήμερα καλούνται να δράσουν και να προασπίσουν το δημόσιο συμφέρον και τον τόπο… Όποιος θέλει κάτι γνωρίζει, οτιδήποτε γνωρίζει, ας στείλει ένα e mail με τα στοιχεία και τις πληροφορίες που θέλει να κάνει γνωστές στις αρχές, για κοινή χρήση απ΄ την ιστοσελίδα, και την πρόθεση του τα καταθέσει ότι γνωρίζει όπου χρειαστεί. Τότε κάτι θα έχουμε κάνει για να «γκρεμίσουμε (έστω και μέρος των «τειχών» που εύστοχα ο «Παλιός Αγκιώτης» αναφέρει, και δεν θα μείνουν τα σχόλια μας ρητορική άσκηση ή φιλολογία …(Το έκανα ήδη).
Πριν απο λιγη ωρα περασα απ το σημειο, κι εκει, σημερα καποιοι εργαζονται πυρετωδως τοποθετωντας ζαρζανετια (συρματοκιβωτια με πετρες) στα καταντη πρανη του επαρχιακου δρομου Ειναι εργο της περιφερειας αυτο? Ο κυριος αντιπεριρειαρχης ξερει κατι?
προς τον Παλιό Αγκιώτη: Καθόλου να μην υποθέτεις ότι είναι εύκολο να μάθεις τα «πως» και τα «γιατί» στα περί του παλιού αιγιαλού αν δεν έχεις στα χέρια σου εισαγγελική παραγγελία! Κι αν έχεις την παραμικρή αμφιβολία περί αυτού δεν έχεις παρά να απευθυνθείς με ένα απλό αίτημά σου στην καθ” ύλην αρμόδια Κτηματική! Εκεί να δείς γλέντια!!!
Δηλώσεις αρμοδίων σε ερωτήσεις περιφερειακού συμβούλου περί των γεγονότων στην περιοχή, που προκαλούν τουλάχιστον μειδιάματα, αν όχι αργή και απαξία :
Πρώτος Καπαδόκης: Δεν ασχολούμαι με δημοσιεύματα…
Δεύτερος Καπαδόκης: Έχει άδεια, τι θα κάνω εγώ τον χωροφύλακα….
Κι ερωτάμε βρε γατάκια : Ποιος έχει και τι είδους άδεια να εκτρέπει δρόμους, να κατασκευάζει εκτός της «φερόμενης ιδιοκτησίας του» σε δημόσιους χώρους τσιμεντένιες σκάλες πρόσβασης στις όχθες προς την σε κοίτη χειμάρρων;!!
Ποιος έχει και τι είδους άδεια να κατατρώγει τα πρανή του επαρχιακού δρόμου για να επεκτείνει την φερόμενη ιδιοκτησία του και να κατασκευάζει ανεξελέγκτα αναλημματικά τοιχεία στα πρανή του επαρχιακού δρόμου;!!
Έχετε δώσει κάποια άδεια γι αυτά;!
Ή δε ξέρετε λοιπόν που «σαν παν” τα τέσσερα» ή, καλύπτετε υμετέρους!
Άλλη δικαιολογία δεν έχετε!
Αλλιώς δώστε την μελέτη και την άδεια που εκδώσατε στη δημοσιότητα!
Την δεκαετία του 1980 υποστηρίχτηκε ότι ο παλαιός δραγάτης δεν ήταν δραγάτης. Και ο παλαιός δραγάτης που υπέδειχνε ιδιοκτησίες λαγάδια δρόμους Αιγιαλό βρέθηκε κατηγορούμενος.
Ο παλαιός αυτός εκτελών δραγάτης ( δςν ζεί πλέον) ήταν απ την Καρυά, και η περιοχή του Άγιου Νικήτα υπήγετο στην κτηματική περιφέρεια Καρυάς.
Ποιοί και γιατί και απ το τότε δημόσιο και απ τον δήμο και ιδιώτες δεν θέλανε τις τότε υποδείξεις του παλιού Δραγάτη, και επειδή δεν τους βόλευαν τον έσειραν κατηγορούμενο ?? Και γιατί οι υποδείξεις του παλιού Δραγάτη δεν βόλευαν??
Γιατί και ποίοι θέλησαν να γίνουν οι δρόμοι όπως έγιναν , ή για να επικαλούνται την ανάπτυξη της περιοχής, εφ όσον οι δρόμοι και σε κάθε σεισμό κόβονται και είναι επικίνδυνοι μόνιμα?? Στον σεισμό του 2003 παραμονή Δεκαπενταύγουστου τι έγινε ή τι θα γινόνταν άν δεν ήταν 08:00 ώρα το πρω’ί”??
Γιατί τότε ο δημόσιος λειτουργός της υπηρεσίας της αγροφυλακής υποστήριξε ότι ο παλαιός δραγάτης δεν ήταν δραγάτης και γιατί χάθηκαν ή δεν παρουσιάστηκαν τα έγγραφα που αποδίνκνυαν ότι ήταν δραγάτης , και η μαρτυρία του δεν θα επέτρεπε στην ιδιοποίηση εξ ιδιωτικών συμφερόντων της περιοχής ?? Με ποιές δημοτικές αποφάσεις η περιοχή ανελήφθη εξ ολοκλήρου απ τον Δήμο Λευκάδος για να προκύψουν τα ιδιωτικά ωφελήματα , ενώ υπήρχαν οι ιδιοκτησίες ευρύτερα εκ Καρυάς?? Που για τούτο χρέη Δραγάτη στην περιοχή ορίστηκε εκ Καρυάς ο δολίως τότε συνταξιούχος του ΟΓΑ αμφισβητηθείς Δραγάτης??
Το θέμα είναι Πολιτικό Δημοτικό Κτηματολογικό Κρατικό Κοινωνικό Οικονομικό και Νομιμότητας.
Να αρχίσει έρευνα απ τα υπάρχοντα Κρατικά ( αν υπάρχουν αρχεία και της Δεκαετίας του 1980 και παλαιότερα) , απ τα αρχεία του Δήμου , απ τα αρχεία της Δικαστικής διακόνησης της Νήσου , απ τα παλιά υποθυκοφυλακεία, σπ την Πολεοδομία, ρπισταμένη έρευνα απ τους διακονούντες τα Δημοτικά διαμερίσματα Άγιου Νικήτα, Ασπρογερακάτων( Λαγκάδα) Καρυάς , Εξάνθειας, Δρυμώνα , Τσουκαλάδων . Ο ίδιος ο Δήμος Λευκάδος ( χώρα) θα πρέπει να ανοίξει τα αρχεία του.Η πολεοδομία επίσης και η Γεωγραφική Υπηρεσία Στρατού για την υπόθεση Αιγιαλού, να ανοίξουν τα αρχεία της Δικαστικής εξουσίας , να βοηθήσουν οι Κτηματογραφούντες
.Με ποιές και τίνων αποφάσεις της δεκαετίας του 1980 Νομαρχίας και Δήμου πόλης Λευκάδος και κρατικών υπηρεσιών έγιναν τα όσα έγιναν στην περιοχή??
Το άνοιγμα της υπόθεσης είναι εύκολο με μια αίτηση που υπάρχουν φορείς και μεμονωμένα άτομα που μπορούν να την κάνουν. Και αν απαιτηθούν παράβολα και χρήματα για έξοδα μπορούν οι κάτοικοι των περιοχών αυτών να εισφέρουν τημ ελάχιστη συμμετοχή ούτε μισό καφέ ανά άτομο.
Για τους Κρατικούς , τους Νομαρχιακούς , τους Δημοτικούς αιρετούς και διοικητικούς , της δεκαετίας του 1980 καλά είναι όσοι βρίσκονται στην ζωή να μην ξεχνούν οτι, ο Παλιός Δραγάτης ήταν Δραγάτης , και για αλλοιωθεί η περιοχή υπερ σκοπών άλλων χρειάστηκε όλοι οι τότε παραπάνω μαζί να τον κατηγορήσουν ότι δεν ήταν δραγάτης.
ΟΣΟ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΣΑΛΑΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ , ΠΛΑΤΙΑΖΕΙ ΚΑΙ ΠΑΕΙ ΠΙΣΩ ΣΤΟ ΚΑΙΡΟ ΤΩΝ «ΕΝΕΤΩΝ» ΤΟΣΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΙΟ ΠΕΡΙΠΛΟΚΟ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΒΟΡΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΛΥΘΕΙ, ΑΦΟΥ ΠΟΛΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟ ΠΟΛΛΟΥ ΕΚΛΙΨΕΙ ΚΑΙ ΟΙ ΠΑΡΟΝΤΕΣ ΕΙΝΑΙ «ΣΥΣΚΟΙΛΙΟΙ» ΣΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΕΙΣ Ή ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ( ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΚΑΤΗΓΟΡΩ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ!)
ΤΟ ΚΡΙΣΙΜΟ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΣΤΙΑΣΤΟΥΝ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΟ ΣΗΜΕΡΑ!
ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΜΕΣΩ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ COVID, ΜΕ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΙΠΑ, ΚΙ ΕΝΩ ΟΙ ΑΡΜΟΔΙΕΣ ΑΡΧΕΣ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΝΑ ΕΛΕΓΧΟΥΝ ΤΙΣ ΚΑΤΑΠΑΤΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΧΩΡΩΝ ΔΡΟΜΩΝ ΚΑΙ ΡΕΜΑΤΩΝ, ΚΙ ΕΝΩ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΑΠ” ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ, ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ- ( ΚΙ ΑΥΤΑ ΣΗΜΕΡΑ ΟΧΙ ΧΤΕΣ!) – ΚΑΝΟΥΝ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΤΑ ΣΤΡΑΒΑ ΜΑΤΙΑ ΜΕ ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΕΣ ΠΡΟΦΑΣΕΙΣ, ΟΠΩΣ ΟΙ ΑΝΩΤΕΡΩ ΣΧΟΛΙΑΣΤΕΣ ΚΑΡΤΑΓΡΑΦΟΥΝ…
ΑΠ ΑΥΤΟΥΣ -ΤΟΥΣ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ – ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΣ ΑΝΕΥΘΥΝΟΥΠΕΥΘΥΝΟΥΣ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑΣ ΓΛΥΤΩΣΕΙ;!!
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ!
ΤΩΡΑ ΤΟ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΠΡΙΝ 40 ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΠΟΛΛΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟ , ΑΛΛΑ ΣΗΜΕΡΑ- ΜΕ ΤΗΝ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΤΩΝ ΑΡΧΩΝ ΠΟΥ ΕΧΥΝ ΟΝΟΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ Ο ΔΗΜΟΣ ΚΙΑ ΟΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΟΥΣ – ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΝΕΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ.
ΟΙ ΟΡΑΓΝΩΜΕΝΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΠΟΥ ΒΡΙΚΕΤΑΙ ΣΕ ΕΞΕΛΙΞΗ ΣΗΜΕΡΑ, ΑΠΟ ΚΑΤΟΙΚΟΥΣ Ή ΦΟΡΕΙΣ (ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ) ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΠΟΘΟΙ ΚΑΙ ΜΟΙΑΖΟΥΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ ΠΟΥ Ή ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΕ ΒΕΒΑΙΟΤΗΤΑ ΣΕ ΚΑΠΟΙΕΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΚΑΛΕΝΔΕΣ Ή ΣΕ ΔΥΣΕΠΙΛΥΤΗ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΕΞΙΣΩΣΗ ΠΟΥ ΠΙΘΑΝΟΝ ΤΗ ΛΥΣΗ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ ΣΤΗ ΠΕΡΙΟΧΗ!
ΑΣ ΕΠΛΙΣΟΥΜΕ Ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΚΑΤΗΓΟΡΟΣ ΝΑ ΛΑΒΕΙ ΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΤΕΚΤΕΝΟΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΑΠ ΤΟΥΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥΣ…
Ερρώτημα?
Τον δρόμο τον παλιό τον ιδιοποιήθηκε κάποιος??
Αν ναί να ανοίξει και να περιορισθεί η ιδιοτησία αυτού που τον ιδιοποιηθηκε.
Να γίνει γενική τακτοποίηση της περιοχής , ιδιοκτησία, αιγιαλός, κύμα, κλπ.
Να αρχίσει γενική έρευνα για την περιοχή, με παλιούς χάρτες της ΓΥΣ και της υδρογραφικής υπηρεσίας. Με αδειες χωροταξίας, συμβόλαια ιδιοκτητών, πολεοδομικές άδειες, υποθυκοφυλάκεια, κτηματογράφηση, ηλεκτρονική ταυτότητα κτιριων, έλεγχο φορολογίας εισοδημάτων και δαπανών κατασκευής κτισμάτων, δημοτικές αποφάσεις,.
Ο Δολίως τότε κατηγορηθείς τέως Δραγάτης ( γιατί υπέδειχνε τι ίσχυε ώς αιγιαλό- και δημόσια ιδιοκτησία) συνταξιούχος του ΟΓΑ ήταν απ την Καρυά. Και ο δημόσιος λειτουργός που υπέδειξε ότι δεν ήταν Δραγάτης ήταν και αυτός απ την Καρυά.
Η περιοχή πάνω απ τον Άγιο Νικήτα ήταν της Καρυάς κτηματική περιφέρεια , και εκεί πήγαινα τα μεταφορικά ζώα και τα έδεναν για να πεθάνουν μέσα στην ερημιά ( λαγκάδα) όταν τα ζώα αυτά ήταν στο τέλος τους. Τότε και την όλη την δεκαετία του 1970 δεν υπήρχαν οικολογικά και ζωοφιλικά αισθήματα, ούτε οργανωμένες μονάδες ευθανασίας ζώων. Αυτό ίσχυε.
Στην εν λόγω περιοχή έχουν γίνει και έγραφες παραχωρήσεις των ιδιοκτησιών πρός το δασαρχείο από κατοίκους της Καρυάς. Και για τούτο υπήρχε και δραγάτης παλαιότερα εκ Καρυάς ορισμένος για όλη την περιοχή.
Στην Λαγκάδα κατέβαιναν πρόβατα και τα έπλεναν στην θάλασσα.
Η περιοχή συνολικά από τους Τσουκαλάδες και κάτω ώς τις ποτισιές ήταν προβληματική μ σαθρή και ουσιαστικά απροσπέλαστη πλατιά. Για τούτο έγινε και το πέτρινο γιοφύρι για να εξυπηρετούνται οι κάτοικοι του Αγίου Νικήτα.
Την δεκαετία του 1980 που μυρίστηκαν όλο το πακέτο εργολαβίες δρόμους χαράξεις της πλάκας και του αέρα πατέρα, παραλία για εκμετάλευση οργανώθηκε το όλο πακέτο , και κεί που ούτε πουλί πετούμενο δεν υπήρχε στην εν λόγω περιοχή , ξεπρόβαλαν δρόμοι,( που κόβονται ή έχουν κατολισθείσεις μόνιμα) , τουριστικές μονάδες, τοίχοι στις παραλίες , κλπ κλπ ωραία κόλπα. Άλλα κόλπα ήταν ένα παλιό τηλεοπτικό μότο-.
Στο παζάρι της Λευκάδος κάτι παλιοπαρέες, σε κάτι καφενεία τότε θαμώνων επωνύμων ψιλοαργόσχολων του παζαριού , γινόντανε και διανομές της περιοχής σε συζητήσεις μεταξύ καφέ, γκομενοκουβέντων, ιδεολογικής πολιτικής διαλεκτικής, και εργολαβιών. Ζώσες και βιωμένες καταστάσεις. Και ας κάνουν ότι δεν τις θυμούνται κάποιοι.
Και πρόεκυψαν όσα προέκυψαν. Κάποια στιγμή κάποιοι που θέλανε να κατηγορήσουν τον τέως δραγάτη, ότι δεν ήταν δραγάτης ( άρα τα όσα υπέδειχνε δεν ίσχυαν) χρησιμοποιήσανε- πέρα απ την κρατική υπηρεσία στην Λευκάδα ( η Πρέβεζα έδωσε έγγραφη βεβαίωση ότι ο δραγάτης ήταν δραγάτης )- και κάτι τύπους πάλι απ την Καρυά για να βεβαιώνουν προφορικά ότι ο δραγάτης δεν ήταν δραγάτης. Και αυτοί οι τύποι ξέρουν πολύ καλά- αν υπάρχουν εν ζωή- σε ποιο σημείο της Λευκάδας είχαν συναντηθεί με τύπο απ την Καρυά για να τον καθοδηγήσουν τι θα πεί( ότι ο δραγάτης δεν ήταν δραγάτης ). Ο εντεταλμένος αuτός τύπος απ την Καρυά αυτός έχει φύγει απ την ζωή. Αν υπάρχουν οι εντολείς του στην Λευκάδα διαφεύγει.
Στην πορεία οι τύποι εκ Λευκάδος χρησιμοποιήσανε και συγγενείς του δραγάτη στην Λευκάδα, για να προσπαθήσουν να πείσουν το δραγάτη να αρνηθεί ότι ήταν δραγάτης ή ότι δε θυμάται καλά την περιοχή τότε. Αλλά ο δραγάτης ήξερε.
Την εποχή αυτή είναι που παλαιός Λευκαδίτης και που ήξερε μαθαίνοντας τα όσα συμβαίνουν, είπε με διάθεση χιούμορ :» Δεν έχω δυό δεκάρες να ρίξω δυο κολώνες μές το παζάρι να μεγαλώσω το σπίτι ».
Με το καιρό πίσω πίσω , και όσο τα σκέπτεται κάποιος φευγαλέα, τα χρόνια εκείνα της δεκαετίας του 1980 και μετά– και ιδιαίτερα στο φάσμα της εποχής που άρχισαν οι δρόμου εκεί πίσω στην Λαγκάδα κλπ–, ήταν τα κατάλληλα χρόνια να κάμει ο καθένας ότι θέλει, να χτίσει όπου ήθελε, να οικοπεδοποιήσει όπου ήθελε, να μεγαλώσει οικόπεδα σε βάρος δημοσίων εκτάσεων , να αποκτήσει ιδιωτικές παραλίες , να παρουσιάσει οικόπεδα πάνω σε πλαγιές , που όλα αυτά με τα χρόνια μεταφράστηκαν σε τσεπικό θέμα ώς τουριστική αξιοποίηση και εμπορική και περιουσιακή οικιστικότητα.
Και για τούτο όσοι τότε δεν τα ξέρανε αυτά τα κόλπα ή δεν ήθελαν να ασχοληθούν με αυτά τα κόλπα – άλλα κόλπα- ( σε όρους εξέλιξης από τότε ώς τώρα) .. με τα χρόνια είναι τα ρεαλιστικά κορό’ι’δα, που πλήρωναν και πληρώνουν τους φόρους και θα περιμένουν την πετσοκομένη σύνταξη για να ζήσουν.
Η οποία σύνταξη φτάνει ώς πετσοκομένη , γιατί οι γνωρίζοντες τα άλλα κόλπα εκείνης της εποχής και οι απόγονοι και επιγονοί των ( κολπατζήδες δασκαλεμένοι φυσικά ) και αυτοί , κουρέψανε τα μετρητά των ασφαλιστικών ταμείων αυτά που πλήρωναν ώς ασφαλιστικές εισφορές χρόνια τα φορολογούμενα κορό’ι’δα.
Οι τότε κολπατζήδες και οι απογονοί των , και οι παρατρεχάμενοι επιγονοί των, έχουν τα εισοδήματα τα οποία προέρχονται απ τα άλλα τότε κόλπα εξελικτικά.