Δήμος Λευκάδας: Πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι!

Δεν ξέρουμε τι να πούμε και πολύ περισσότερο τι να γράψουμε. Δύσκολα να βάλεις τις λέξεις στη σειρά. Μείναμε πραγματικά άφωνοι, όταν αντικρίσαμε το σοκαριστικό αυτό θέαμα, το Σάββατο το μεσημέρι. Δεν ξέρουμε πότε συντελέστηκε το «έγκλημα», γιατί περί τέτοιου πρόκειται, κατά την ταπεινή μας άποψη. Παραβλέψετε, και καλώς θα κάνετε, τα εισαγωγικά. Μπορεί την ίδια μέρα, ίσως και την προηγούμενη. Δεν πάει πάντως πολύ καιρός που περάσαμε τελευταία από εκεί χωρίς να υποπέσει κάτι στην αντίληψή μας.

Θα ξέρατε όλοι σίγουρα τις μεγάλες λεύκες τους μεγάλους ευκαλύπτους που υπήρχαν στην πλατεία Μαρκά, στο πίσω μέρος της Δημόσιας Βιβλιοθήκης. Κάποιοι από εσάς μπορεί ενδεχόμενα να είχαν καθήσει και στον ίσκιο τους τις καλοκαιρινές μέρες, καίτοι παραμελημένη η πλατεία, αν και βρίσκεται σε κεντρικό σχετικά σημείο της πόλης μας. Σε απόσταση αναπνοής από την Αίθουσα Τέχνης «Θεόδωρος Στάμος», τη Χαραμόγλειο Ειδική Λευκαδιακή Βιβλιοθήκη, τη Δημόσια Βιβλιοθήκη και τις δυο παλιές εκκλησιές, των Αγίων Ανάργυρων και της Παναγίας των Ξένων.

Γράφουμε υπήρχαν, γιατί δεν υπάρχουν πια… Ιδιαίτερα ο τελευταίος στη γωνία, προς τη μεριά της Παναγίας των Ξένων θα πρέπει να ήταν αιωνόβιος και υγιέστατος. Συμπολίτης μας που πέρασε από εκεί πάνω σε ένα ποδήλατο και που θα πρέπει να είναι περίοικος, αφού κοντοστάθηκε κουνώντας με οίκτο το κεφάλι του, μας είπε ότι είναι εβδομήντα χρονών και τον θυμάται μεγάλο δέντρο, να σκαρφαλώνει πάνω με συνομήλικούς του για παιγνίδι. Θα ήξερε το δράστη, δεν μας ρώτησε. Δεν συγκρατήσαμε το όνομά του. Ένας άλλος αρκετά νεώτερος έπεσε από τα σύννεφα όταν του είπαμε ότι τα δέντρα τα έκοψε ο Δήμος. Γιατιιιιιί ρώτησε, τι τους πείραζαν;

Αυτό ρωτήσαμε και εμείς τον αντιδήμαρχο κ. Ελευθέριο Αραβανή που έτυχε (;) την ώρα εκείνη να βρίσκεται στο χώρο. Αφού μας παρέπεμψε για περαιτέρω πληροφορίες στους αρμόδιους Αντιδημάρχους κ. Ρόκκο και κ. Σκιαδά, μας είπε στο τέλος δυο κουβέντες: ότι σήκωναν, λέει, τις πλάκες από την πλατεία, παρακείμενους τοίχους και στην περίπτωση αυτή μας άφησε να εννοήσουμε ότι πρόκειται για τον μαντρότοιχο της βιβλιοθήκης, μιας και ο τελευταίος τοίχος σπιτιού απέχει κάμποσες δεκάδες μέτρα και ότι δημιουργούσαν προβλήματα στο δίκτυο αποχέτευσης…

Μάλιστα, γι΄ αυτό λέμε «πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι!», ριζική αντιμετώπιση. Και αισιοδοξία όμως συνάμα, λεύκες ευκάλυπτοι είναι, μεγαλώνουν γρήγορα! Ναι, μεγαλώνουν πράγματι γρήγορα. Αν περιμένουμε καμιά διακοσαριά χρόνια κάτι θα γίνει, μπορεί, αν όλα πάνε καλά, να τους αναπληρώσουμε!

Δεν ξέρω, σε άλλα μέρη, σε κάποιες άλλες χώρες τουλάχιστον, μπορούμε να πούμε από ιδία αντίληψη ότι θα έχρηζαν ιδιαίτερης προστασίας και φροντίδας. Ίσως να χαρακτηρίζονταν, χωρίς υπερβολή, ως δείγματα της φυσικής και πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου, Μνημεία της Φύσης…

Σημ. σ.: Το άρθρο διορθώθηκε αφού γράψαμε εσφαλμένα αρχικά ότι πρόκειται για λεύκες αντί ευκαλύπτων, γεγονός που δεν αλλάζει όμως την ουσία των πραγμάτων.