«Ακόμα», απο την ποιητική συλλογή «Σε πύρινη τροχιά» της Νόνης Σταματέλου
Του Νίκου Ζαβιτσάνου
ΑΚΟΜΑ*
Ανθίζουν ακόμα οι αμυγδαλιές στο Φρύνι; Ρωτάω κι’ επιμένω να τυλίγω το καλώδιο στις μνήμες. Κι’ οι γραμμές συνωμοτούν στον αντίλαλο. Ανθίζουν ακόμα; στο Φρύνι; Μέσα Γενάρη κι’ ανασαίνω την Άνοιξη… |
 |
Οι φουστίνες και τα γιούλια στον κάμπο; Πατώ το κουμπί της ανοιχτής ακρόασης Και λόγια ροδοπέταλα ακροβατούν στα έπιπλά μου. Ένα κοπάδι γλάρων στο μπαλκόνι. Σε στρώμα από πευκοβελόνες χορεύω με τη λύρα μου συνοδεύοντας το λυγμό του Χειμώνα. |
 |
|
|
 |
| Ανθίζουν ακόμα οι αμυγδαλιές στο Φρύνι! Κι’ οι φουστίνες και τα γιούλια… Ναι, ανθίζουν ακόμα. Κι’ ένα παιδί αχόρταγα κοιτάζει ακόμα, κάτω, μακριά στους ανεμόμυλους τ’ άϊ Γιάννη… |
 |
* Από την ποιητική συλλογή «Σε πύρινη τροχιά» της Νόνης Σταματέλου
