«Αχ, αντίο Λευκαδίτσα! Πότε θα σε ξαναδούμε;»

(Εδώ σ΄ εμάς… εκεί σ΄ εμάς! Μετανάστευση: Ευλογία ή κατάρα; Δυο ακόμη Λευκάδες, μπορεί και περισσότεροι οι Λευκαδίτες που είναι σκορπισμένοι στις μεγάλες και μικρές πόλεις της Ελλάδας, στις μεγαλουπόλεις του κόσμου, στα τέσσερα σημεία του πλανήτη μας.

Έφυγαν σε καιρούς δύσκολους. Το ΄να πόδι εδώ, τ΄ άλλο εκεί, κι ας έχουν περάσει δεκαετίες. Ο νόστος της επιστροφής μεγάλος. Καθημερινό όνειρο! Δύσκολα όμως, δεν είναι τόσο τα έξοδα σήμερα. Η αβεβαιότητα της καθημερινότητας, το σύστημα υγείας, τα παιδιά και τα εγγόνια που μένουν πίσω… «Αχ, αντίο Λευκαδίτσα! Πότε θα σε ξαναδούμε;» Κι είναι πολλοί αυτοί που δεν την ξαναβλέπουν… )

Αντιγράφουμε:

Καλοκαίρι. Ιούλιος. Πάλι λεωφορείο υπεραστικό. Μεσοβδόμαδα. Πρωινό ξεκίνημα από Λευκάδα για Πάτρα. Σχεδόν άδειο. Καμιά δεκαριά επιβάτες. Δυο ζευγάρια μεσήλικες, μετανάστες. Συνομιλούν φωναχτά από αντικρινά καθίσματα.

«Θα φύγουμε πίσω στις 18 Αυγούστου. Εσείς;»

«Εμείς στις 6 Αυγούστου».

«Γεννάει η νύφη μου την 1η Σεπτέμβρη, έχει τη μάνα της κοντά βέβαια… Ξέρετε τι ώρα έχει για Καλαμάτα από Πάτρα; Ο αδελφός μου μένει στη Μεθώνη και πάμε. Είκοσι πέντε χρόνια έχουμε να ιδωθούμε… Εσείς πότε επήγατε στο Σίδνεϋ;»

«Εγώ πήγα στις 7 Μάη».

«Πριν από πόσα χρόνια;».

«Σαράντα πέντε χρόνια…»

«Μαζί επήγαμε… Με πρόσκληση;»

«Ναι, με πρόσκληση… Με τι πήγες τότε;»

«Με αεροπλάνο».

«Σε πόσες μέρες;»

«Τρεις… τέσσερις… δε θυμάμαι…»

«Κι εμείς».

«Βγαίνουμε από τη Λευκάδα… Αχ, αντίο Λευκαδίτσα! Πότε θα σε ξαναδούμε; Να, εδώ, στο Κάστρο… εδώ κάναμε μπάνιο. Στην Αυστραλία έχει τόση θάλασσα και περπατάς χιλιόμετρα ρηχά στο νερό. Εδώ μόλις μπεις βουλιάζεις, είναι αμέσως βαθιά… έχει πολλά βουνά εδώ σ΄ εμάς…»

«Είδες πως τα χτίσανε; Και τις πλαγιές… Ενώ εκεί σ΄ εμάς όλο φλατ… Όταν πηγαίνεις στο Σίδνεϋ, όλο φλατ Πάτε στο Σίδνεϋ καμιά φορά:»

«Κι εμείς με κλαμπ πάμε… Πριν φύγουμε, συμπληρώνανε τη λίστα… Μακάρι να μην έχει συμπληρωθεί για να πάμε όταν γυρίσουμε…»

«Χτε με πήρε ο μικρός μου εγγονός».

«Πόσα εγγόνια έχεις πέρα;»

«Τέσσερα».

«Εγώ έξι. Να μας ζήσουνε».

«Με πήρε ο εγγονός μου στο τηλέφωνο… Με λέει:

» “Γιαγιά σε ποιο στριτ μένετε;” »
_________________________________

Διάλογοι λεωφορείου, απόσπασμα από το βιβλίο «Θέση 44, παράθυρο» της Κλεοπάτρας Δίγκα, η παρουσίαση του οποίου θα γίνει, μαζί με προβολή έργων της από τη διαδρομή της στη ζωγραφική, την Τρίτη 12 Αυγούστου 2014 και ώρα 21.00 στην ΑRTηρία, στη Μαρίνα Λευκάδας (δες [ΕΔΩ]).

Η ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ ΔΙΓΚΑ γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική και σκηνογραφία στην Αν. Σχολή Καλών Τεχνών με υποτροφία του Ι.Κ.Υ. και δασκάλους τον Γ. Μόραλη τον Ν. Νικολάου και τον Β. Βασιλειάδη. Συνέχισε στο Παρίσι με υποτροφία της Ακαδημίας Αθηνών στην Ecole National Sup. Des Beaux Arts και στην Ec. Nat. Sup. Des Arts Decoratifs.

Στο Παρίσι ήταν βοηθός του σκην. Hubert Monloup σε παραστάσεις στα θέατρα T.N.P. Villeurbanne, Comedie Française, Sara Bernard, Odeon, κ.α.

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος σε πολλές ομάδες εικαστικών καλλιτεχνών, Κ.Ε.Τ., «Πέντε νέοι Έλληνες ρεαλιστές (Γ. Βαλαβανιδης, Κ. Δίγκα, Κ. Κατζουράκης, Χ. Μπότσογλου, Γ. Ψυχοπαίδης)» και στην ομάδα για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση στην Τέχνη.

Έχει σκηνογραφήσει επανειλημμένως στο Εθνικό Θέατρο, στο Κρατικό Βορείου Ελλάδος, το ελεύθερο θέατρο και στα Περιφερειακά. Επίσης για την τηλεόραση, τον Ελληνικό και ξένο κινηματογράφο. Ήταν από τα ιδρυτικά στελέχη της Δ.Ε.Π.Α.Κ. Καλαμάτας ως υπεύθυνη του Εικαστικού τομέα όπου οργάνωσε και διεύθυνε το Εικ. Εργαστήριο του Δήμου στα πρώτα επτά χρόνια της λειτουργίας του.

Ως σύμβουλος του Υπ. Πολιτισμού επί υπουργίας Σ. Μπένου και Ε. Βενιζέλου, οργάνωσε το Δίκτυο των Εικαστικών Εργαστηρίων του ΥΠΠΟ, και συντόνιζε της Εθνική Επιτροπή για τα Εικαστικά, από την οποία πρόκυψε το Εθν. Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Ε.Μ.Σ.Τ. ) και το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης (Θεσ/νικη).

Συμμετείχε με τις εκπομπές «Θεατρικά» και «Εικαστικά» στο Τρίτο Πρόγραμμα του Μάνου Χατζιδάκι, της ΕΡΤ.

Έχει εκδώσει την νουβέλα «Ξέρεις τα σπίτια πεισματώνουν εύκολα» (Εξάντας 1992) και το βιβλίο «Θέση 44 – Παράθυρο» (εκδ. Γαβριηλίδης 2013).

Από το 2000- 12 οργάνωσε και διηύθυνε το Εικ. Εργαστήριο. του Δήμου Πατρέων. Είναι αν. μέλος του Δ.Σ. του Σωματίου «Διάζωμα». Έχει κάνει επτά ατομικές εκθέσεις και συμμετείχε σε πολλές ομαδικές. Έργα της υπάρχουν σε Μουσεία και ιδιωτικές συλλογές.