Κάποια από τα παλιά πιάνα της πόλης της Λευκάδας…

Είναι γνωστή η μεγάλη αγάπη των Λευκαδιτών για τη μουσική. Δεν είναι τυχαίο ότι η Φιλαρμονική Εταιρεία Λευκάδας ιδρύθηκε το 1850, ενώ λειτουργούσε παλιότερα παράρτημα του Εθνικού Ωδείου Αθηνών στο νησί μας. Μια πλειάδα εξάλλου μουσικών όλων των κατηγοριών και κλάσεων έχουν αναδειχτεί μέσα από τις μουσικές σχολές της Λευκάδας. Μια παράδοση που συνεχίζεται απρόσκοπτα μέχρι τις μέρες μας, μέσα από τα Ωδεία και τους πολιτιστικούς συλλόγους.

Πολλά ήταν παλιότερα τα αστικά σπίτια (αρχοντικά) της πόλης της Λευκάδας που ήταν εφοδιασμένα με πιάνο. Όχι σαν διακοσμητικό στοιχείο της επίπλωσης, αλλά χώροι ζωντανοί και λειτουργικοί όπου γινόταν μουσικές συγκεντρώσεις και καλλιτεχνικές βεγγέρες.

Αρκετά από τα πιάνα αυτά, όρθια ή με ουρά, σώζονται μέχρι τις μέρες μας. Κάποια έχουν δωριστεί από τους τωρινούς ιδιοκτήτες τους στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου της Λευκάδας, όπου εκτίθενται, τρόπον τινά, στην είσοδο του κτιρίου. Ένα άλλο ανακαλύψαμε πρόσφατα σε διάδρομο του παλιού Γυμνασίου Θηλέων, στο χώρο που στεγάζεται το Κοινωνικό Παντοπωλείο. Κάποια ακόμη από αυτά θα πρέπει να βρίσκονται μέχρι σήμερα σε σπίτια της πόλης μας ή να σαπίζουν σε κατώγια και άλλους χώρους, όπως π.χ. αυτό που είχαμε δει κάποτε στην αυλή της παλιάς ΔΕΗ – δεν υπάρχει πλέον (δες: Ένα παλιό πιάνο που αργοπεθαίνει….).

Τώρα αναρωτιόμαστε: Τα πιάνα αυτά, προσπερνώντας φυσικά την όποια σημερινή τους μουσική αξία, είναι ένα κομμάτι της ιστορίας του τόπου μας. Μήπως θα υπήρχε η δυνατότητα να μαζευτούν κάπου σε μια αίθουσα και να εκτίθενται μόνιμα; Ένα είδος μουσείου, ας πούμε, που θα μπορούσε να εμπλουτιστεί περαιτέρω με εκθέματα, αφού γίνει πρώτα μια έκκληση για το σκοπό αυτό;

Τα πιάνο είναι διαφόρων εποχών και κατασκευαστών. Αυτά που βρίσκονται στο Πνευματικό Κέντρο έχουν κατασκευαστεί από τις εταιρείες: Emil Trübger που ιδρύθηκε το 1872 στο Αμβούργο (Δωρεά της Μήδειας Ν. Χαμοσφακίδη), Steinway & Sons, γερμανική επίσης εταιρεία που ιδρύθηκε το 1825 στο Seesen και υπάρχει ακόμη μέχρι σήμερα (δες ΕΔΩ) και KAWAI, ιαπωνική εταιρεία που ιδρύθηκε το 1927 (δες ΕΔΩ την επίσημη σελίδα στη Γερμανία).

Με την ευκαιρία αυτή θα σταθούμε σήμερα στην ιστορία του οίκου πιάνων Emil Trübger του Αμβούργου, μιας εταιρείας με 142 χρόνια ιστορία που συνεχίζει ακόμη μέχρι σήμερα να δραστηριοποιείται στο χώρο αυτό. Τα πιο κάτω στοιχεία, μαζί με τις φωτογραφίες, είναι από την επίσημη σελίδα της εταιρείας (δες ΕΔΩ):

Όλα ξεκίνησαν πριν 142 χρόνια, το 1872, στο Αμβούργο, όταν αυτό ανήκε ακόμη στο Βασίλειο της Πρωσίας. Ο Friedrich Reinhold Trübger, ιδρυτής της εταιρείας, είχε ήδη κλείσει τα τριάντα του και ήταν φρεσκοπαντρεμένος όταν ξεκίνησε ως κατασκευαστής μουσικών οργάνων και κουρδιστής πιάνων στην οδό Altonaer του Αμβούργου. Ήταν μια εποχή που η μουσική ήταν αναπόσπαστο κομμάτι της υψηλής κοινωνίας του Αμβούργου και που ήταν ζήτημα καλαισθησίας να έχει ο καθένας ένα πιάνο στο σπίτι του. Η δουλειά του Trübger πήγαινε μια χαρά.

Έγινε σύντομα γνωστός και η μεγάλη ζήτηση τον οδήγησε να ασχοληθεί με το εμπόριο πιάνων. Ο οίκος πιάνων Trübger είχε γεννηθεί! Ο Trübger κατόρθωσε με πολλή σκληρή δουλειά, αφοσιωμένους υπαλλήλους και την ενεργό υποστήριξη της αγαπημένης του συζύγου Doris, προσηλωμένος πάντα στο στόχο του, να στήσει την επιχείρησή του. Όταν πέθανε το 1894 η γυναίκα του, που είχε μάθει εν τω μεταξύ πολλά από το άντρα της, συνέχισε την επιχείριση.

Το 1906 μπήκε στη δουλειά ο 22χρονος νεότερος γιος της οικογένειας Friedrich Reinhold Trübger II, που είχε εκπαιδευτεί στο εξωτερικό εμπόριο και ήταν γεμάτος ενθουσιασμό και ιδέες. Μεγάλωσε την επιχείρηση και μετέφερε τις εγκαταστάσεις της στην οδό Schanzenstraße, που βρίσκονται ακόμη μέχρι σήμερα. Το 1913 αγόρασε μια εταιρεία που υπήρχε στο κέντρο της πόλης και άνοιξε υποκατάστημα του οίκου. Η επέκταση διακόπηκε κατά τη διάρκεια του πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά δεν σταμάτησε. Το 1921 ακολούθησε το δεύτερο υποκατάστημα στο κέντρο της πόλης. Η επιχείρηση ανθούσε.

Οι ζημιές που υπέστη ο οίκος πιάνων στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν πολύ μεγάλες. Τα υποκαταστήματα καταστράφηκαν σχεδόν ολοσχερώς και πάνω από 300 πιάνα έπεσαν θύματα των βομβαρδισμών. Η επιχείρηση ήταν σε θλιβερή κατάσταση αλλά ευτυχώς το «οικονομικό θαύμα» της Γερμανίας βρισκόταν προ των πυλών.

Μετά τη νομισματική μεταρρύθμιση ο Friedrich Reinhold Trübger III, εκπρόσωπος της τρίτης γενιάς, ξεκίνησε να ξαναχτίσει την επιχείρηση. Αποκαταστάθηκε γρήγορα το εργαστήριο και το μόνιμο προσωπικό αυξήθηκε σε 18 επιδέξιους κατασκευαστές πιάνων. Ο οίκος πιάνων Trübger ανέλαβε την εκπροσώπηση κορυφαίων κατασκευαστών πιάνων, επισκεύασε εκατοντάδες πιάνα και πιάνα με ουρά και τα εξήγαγε σε όλο τον κόσμο. Η επέκταση που είχε αρχίσει πριν τον πόλεμο ξεπεράστηκε κατά πολύ. Από την ίδρυση του οίκου μέχρι σήμερα έχουν πουληθεί περισσότερα από 45.000 όργανα σε όλο τον κόσμο.

Εδώ και δέκα χρόνια η Yvonne Trübger, εκπρόσωπος της τέταρτης γενιάς, είναι αυτή που οδηγεί τον οίκο πιάνων στο μέλλον, που εκσυγχρονίστηκε το 2006 και επεκτάθηκε με αρκετές εκατοντάδες τετραγωνικά μέτρα εκθεσιακού χώρου.

[Gallery not found]
________________________
Σχετικά:
Ένα παλιό πιάνο που αργοπεθαίνει… (2009)
Για τα πιάνα στο Δημαρχιακό Μέγαρο Λευκάδας …βρέθηκαν πιανίστες