Νέα της Αγιοπετρίτικης παροικίας στην Μελβούρνη της Αυσταλίας

Του Κώστα Πατρίκιου

Από την επίσκεψη στην Μελβούρνη παιδιών χωριανών μας (σ.σ. Από τον Άγιο Πέτρο Λευκάδας):

Γεώργιος Πολίτης του Γιάννη με τον Δημήτρη Κατηφόρη του Γιάννη/Σοφοκλή και Ελισάβετ και Σπύρο Ρομποτή

Γεώργιος Πολίτης του Γιάννη με τον Χρήστο Ρομποτή/Φώκια και Κούλα Γεωρ. Πολίτη/Ρομποτή

Γεώργιος Πολίτης του Γιάννη με τη Γεωργία Ρομποτή/Φώκια

Νίκος Μαργέλης στο μνημόσυνο

* Οι φωτογραφίες έχουν σταλεί από τον Πρόεδρο της ΕΝΩΣΗΣ ΑΓΙΟΠΕΤΡΙΤΩΝ – ΛΕΥΚΑΔΑΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ (ASSOCIATION AGIOPETRITON – LEFKADAS AUSTRALIA) κ. Σπύρο Γερ. Ρομποτή – Δες στο τέλος της ανάρτησης τα στοιχεία του συλλόγου.

Η μαζική μετανάστευση των δεκαετιών 1950-1960 τράβηξε τα νιάτα του χωριού μας σε διάφορες κατευθύνσεις ανά τον κόσμο, σε κράτη της Ευρώπης όπως η Γερμανία κάπως κοντά στον τόπο μας, στην Αμερική, στον Καναδά μα και στο πιο μακρινό και άγνωστο κράτος Ήπειρο της Αυστραλίας. Δεν έμεινε σχεδόν καμία οικογένεια του χωριού μας να μην έχει ένα τουλάχιστον ξενιτεμένο άτομο κάπου στη γη. Ιδιαίτερα στην Μελβούρνη Αυστραλίας έφτασαν δεκάδες δεκάδες Αγιοπετρίτες και Αγιοπετρίτισες, όλοι μας για βραχυπρόθεσμη παραμονή, με ορόσημο τα πέντε χρόνια.

Με το όνειρο καράβι και πανιά τα φτερά του γυρισμού, με την ελπίδα για κάποια οικονομική άνεση για να εξασφαλίσουμε ένα καλύτερο μέλλον, που δεν είχαμε την δυνατότητα να ελπίζουμε ότι θα γινότανε στον τόπο μας, γιατί όλοι γνωρίζαμε την φτώχεια και τις δυσκολίες της ζωής εκεί, πέσαμε μέρα νύχτα στη δουλειά, που άρχισε σιγά-σιγά τα νιάτα μας να τρώει.

Τα πέντε χρόνια πέρασαν και άλλα πέντε ακόμα και στα δεκαπέντε κι ύστερα αρχίσαμε να νοσταλγούμε να δούμε τους δικούς μας έστω και για λίγο πριν είναι πολύ αργά. Το όνειρο του γυρισμού δεν έσβησε ποτέ μα η σκληρή πραγματικότητα έδεσε το καράβι του γυρισμού με βαριές και αδιάσπαστες αλυσίδες εδώ στην Αυστραλία.

Ήρθαμε τόσοι πολλοί που αρχίσαμε να πιστεύουμε ότι το χωριό μας ήτανε πια εδώ και το 1978 με πρωτοβουλία του επίτιμου και πρώτου προέδρου του κ. Μιλτιάδη Μεσσήνη ιδρύθηκε ο σύλλογός μας, η Ένωση Αγιοπετριτών Λευκάδας Αυστραλίας.

Δυστυχώς με το πέρασμα του χρόνου, όπως ήρθαμε με καραβιές, έτσι αρχίσαμε να φεύγουμε, όχι για τον δρόμο της επιστροφής στον τόπο μας αλλά στην αιωνιότητα που δεν έχει γυρισμό. Πριν πέντε χρόνια κάναμε ένα μαζικό μνημόσυνο για περίπου πενήντα χωριανούς που έφυγαν από τον κόσμο και βλέπουμε να χάνουμε προσφιλή πρόσωπα με ανεπτυγμένη ταχύτητα. Έχουν φύγει από κοντά μας για πάντα πάνω από ογδόντα χωριανοί και όπως στην αρχή της πρώτης μετανάστευσης κάθε οικογένεια του χωριού μας είχε τουλάχιστον έναν ξενιτεμένο με την ελπίδα του γυρισμού, τώρα έχουμε απόδημους χωρίς το γυρισμό.

Τούτο το βιβλιαράκι φτιάχτηκε ως ελάχιστος φόρος τιμής και θύμησης όλων των συγχωριανών μας που αποδήμησαν στον Κύριο και εκτελεί και την επιθυμία του αγαπητού και σεβαστού επίτιμου προέδρου μας κ Μιλτιάδη Μεσσήνη που δεν έπαψε ποτέ να σκέφτεται τους χωριανούς μας στην ζωή μα και στο θάνατο ακόμη, και έχει περισυλλέξει όσα αποκόμματα μπόρεσε από αγγελίες θανάτου συγχωριανών μας για περίπου 40 χρόνια. Λείπουν μερικά και αν κάποιος ξεχαστεί αυτό δεν έχει γίνει εσκεμμένα αλλά απλά από έλλειψη γνώσης.

Κάνουμε παράκληση να μας ενημερώσετε για οποιαδήποτε παράλειψη ώστε να διορθωθεί μελλοντικά.

Αιωνία σας η μνήμη αξιομακάριστοι συγχωριανοί.

Εκ μέρους του Διοικητικού Συμβουλίου και των μελών της Ένωσής μας

Σπύρος Γερ. Ρομποτής, Πρόεδρος