Η καρατόμηση μέσω «κλαδέματος» (;) τεσσάρων πολυχρονίτικων ευκαλύπτων στη Νικιάνα

Και αρκετά  ερωτήματα προς απάντηση…

Στην περιοχή μεταξύ Επισκόπου και Νικιάνας. Στα διοικητικά όμως όρια της τοπικής κοινότητας Αλεξάνδρου, όπως είθισται να λέγεται. Τουτέστιν της Νικιάνας. Θύματα αυτή τη φορά τέσσερις υγιέστατοι ευκάλυπτοι, από τους πολλούς που υπάρχουν στην περιοχή. Οι δυο τουλάχιστον εξ αυτών πολυχρονίτικοι, κρίνοντας από τη διάμετρο των κορμών.

Αυτό πάντως, και χωρίς να είμαστε ειδικοί, δεν είναι κλάδεμα. Για καρατόμηση πρόκειται. Έμειναν μόνο τα κούτσουρα. Αν όντως έγινε με σκοπό να εκλείψουν με αυτό τον τρόπο στο μέλλον, αφού δεν μπορούσαν ίσως να κοπούν μια κι έξω απ΄ την αρχή, η αποστολή εξετελέσθη! Από τη μια δεντροφυτεύουμε κι απ΄ την άλλη καρατομούμε στην κυριολεξία πολυχρονίτικα δέντρα δημιουργώντας, εκτός των άλλων, και έναν άγριο αισθητικό βιασμό στο περιβάλλον. (Δες εδώ).

Ειλικρινά θα μας ενδιέφερε τα μάλα να μάθουμε, και πιστεύουμε επίσης πολλούς αναγνώστες μας, αν και από ποιους δόθηκε άδεια. Επίσης τι λέει για το γεγονός η Διεύθυνση Πολεοδομίας και Περιβάλλοντος και η Υπηρεσία Πρασίνου του Δήμου Λευκάδας, η Δημοτική εν γένει Αρχή που δεν χάνει ευκαιρία να διαμηνύει σε κάθε τόνο την περιβαλλοντική της ευαισθησία, η Διεύθυνση Δασών και κάθε άλλη Υπηρεσία που εμπλέκεται, ενδεχόμενα, με τον έναν ή άλλο τρόπο σε αυτές τις διαδικασίες. Με τίνος έξοδα έγινε το «κλάδεμα» και τι έγιναν τα ξύλα που κόπηκαν.

Επίσης αν είναι επιτρεπτό τα ψιλά κλαδιά να πετιούνται στον παρακείμενο ακάλυπτο χώρο, τη στιγμή μάλιστα που ο Δήμος Λευκάδας μόλις πρόσφατα καλούσε άμεσα, μέσω του Συντονιστικού Τοπικού Οργάνου της Πολιτικής Προστασίας (του Δήμου Λευκάδας) και ενόψει της καλοκαιρινής περιόδου και της εφαρμογής μέτρων πρόληψης κατά των πυρκαγιών, στην τήρηση των «υποχρεώσεων καθαρισμού, από τους ιδιοκτήτες, νομείς, και επικαρπωτές, των οικοπεδικών και λοιπών ακάλυπτων χώρων, που βρίσκονται εντός πόλεων, κωμοπόλεων και οικισμών και σε απόσταση μέχρι 100 μέτρων από τα όριά τους, καθώς και την υποχρέωση αυτεπάγγελτου καθαρισμού από το Δήμο, όπου αυτό είναι εφικτό, σε περίπτωση μη συμμόρφωσης των υπόχρεων». (Δες εδώ). Τέλος, ποια είναι η θέση του Συλλόγου Επαγγελματιών και Προστασίας του Περιβάλλοντος της Νικιάνας. Τώρα πολλά ρωτάμε, αλλά θα είμαστε ευτυχείς και με κάποιες μόνο απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά.

Οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι απευθυνθήκαμε στον πρόεδρο της τοπικής κοινότητας Αλεξάνδρου κ. Σπύρο Νίκα. Ποιος, πότε και γιατί, ζητήσαμε να μάθουμε; Από τη θεσμική θέση που κατέχει. Η απάντησή του ήταν λακωνική και αποστομωτική συνάμα: ΔΕΝ ξέρω τίποτα! Μα καλά δεν ειδοποιήθηκες; ΟΧΙ, δεν ξέρω τίποτα…

Προτού προστρέξουν κάποιοι να επικαλεστούν λόγους επικινδυνότητας από την πτώση κλαδιών (κλώνων) στον επαρχιακό δρόμο να πούμε εκ των προτέρων ότι όντως ελλοχεύει ενδεχόμενα κίνδυνος -αν και οι συγκεκριμένοι ευκάλυπτοι δεν εφάπτονται άμεσα του επαρχιακού δρόμου- αλλά δεν είναι λύση, όπως έχουμε γράψει παλιότερα με αφορμή μια παρόμοια ιστορία, πρακτικές του τύπου «πονάει κεφάλι, κόβει κεφάλι». (Δες εδώ).

Και φυσικά δεν είναι αμιγές λευκαδίτικο το πρόβλημα. Για την καρατόμηση στην κυριολεξία πολλών ευκαλύπτων ανά την Ελλάδα με διάφορα προσχήματα βρίθει δημοσιευμάτων το διαδίκτυο. Επιλέξαμε ένα απ΄ αυτά που έχει να κάνει με το κλάδεμα (και όχι το «κλάδεμα») των ευκαλύπτων [σ.σ. αφορά την υπηρεσία πρασίνου του Δήμου Κω και δημοσιεύτηκε στο aegeanews.gr]:

«Οι ευκάλυπτοι κλαδεύονται με συγκεκριμένο τρόπο. Δεν είναι μουριές. Σύμφωνα με οδηγίες που δίνονται συνεχώς από τους υπευθύνους των δασαρχείων για αυτό το θέμα (διότι η βαρβαρότητα των κλαδεμάτων των ευκαλύπτων είναι κάτι συνηθισμένο) στο κλάδεμα θα πρέπει να καταβάλλεται κάθε προσπάθεια, όπου το επιτρέπουν τα χαρακτηριστικά του κορμού του δέντρου -π.χ. διακλάδωση σε χαμηλό ύψος, δηλαδή κάτω από 4-6 m-, να διατηρούνται κύριοι ή και δευτερεύοντες βραχίονες ώστε να μην μένει ένας κορμός μόνο, που δημιουργεί ένα αποτέλεσμα με χαμηλή αισθητική. Στόχος είναι να σχηματίζεται το γρηγορότερο μια συμμετρική, ανοικτή κόμη. Το σωστό κλάδεμα των ευκαλύπτων φαίνεται στις φωτογραφίες που επισυνάπτουμε (σ.σ.: δεν έχουν επισυναφθεί στην παρούσα ανάρτηση).

Όπως βλέπετε, καμία σχέση δεν έχει το σωστό κλάδεμα με τη δολοφονική μανία που βλέπουμε από την υπηρεσία πρασίνου του Δήμου μας. Οι πιθανότητες να συνέλθουν τα δέντρα είναι σχετικά μικρές και υπάρχει πάντα στο πίσω μέρος του μυαλού μας η πιθανότητα αυτό να έγινε είτε με μύχιο σκοπό την αφαίρεσή τους στο μέλλον και την αντικατάσταση τους με κάτι αδύναμα και λιπόσκια δένδρα που ανήκουν στις προτιμήσεις των αντιλήψεων που επικρατούν στην υπηρεσία πρασίνου σε αντίθεση με την παράδοση της Ιταλικής περιόδου και της τοπικής παράδοσης. Δεν θα μιλήσουμε για περιβάλλον και τη σχέση του ανθρώπου με αυτό. Θα πούμε όμως ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν σέβονται τη φύση, δεν σέβονται τον κόσμο γύρω τους και η αντικοινωνική τους συμπεριφορά είναι άμεσα συνδεδεμένη με την συμπεριφορά ενάντια στη φύση. Πώς να απαιτήσουμε να σεβαστούν την ομορφιά του δρόμου και της δενδροστοιχίας σε ένα περιβάλλον χαμηλών απαιτήσεων;»