Επιτυχημένη η εκδήλωση – αφιέρωμα στα παλιά επαγγέλματα της περιοχής Αλεξάνδρου

Διοργανώθηκε την παραμονή της Παναγίας στην πλατεία Αλεξάνδρου, συνοδεία λαϊκοδημοτικής ορχήστρας, από τον εν Αττική Σύλλογο Αλεξανδριτών Λευκάδας

Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία την παραμονή της Παναγίας, στην πλατεία Αλεξάνδρου, η εκδήλωση – αφιέρωμα στα παραδοσιακά επαγγέλματα της περιοχής του Αλεξάνδρου που διοργάνωσε ο εν Αττική Σύλλογος Αλεξανδριτών Λευκάδας. Η προσέλευση του κόσμου ήταν τελικά πολύ καλή, παρά την επαπειλούμενη αρχικά με βροχή βραδιά, που φάνηκε να τα τινάζει όλα στον αέρα. Ευτυχώς όμως κάποιες ψιχάλες ήταν περαστικές και η εκδήλωση συνεχίστηκε με κάποια καθυστέρηση κανονικά.

Τους καλεσμένους, ιδιαίτερα τους όπου γης απόδημους Αλεξανδρίτες που έχουν από παλιά συνηθίσει να είναι κάθε τέτοια εποχή ο χώρος αυτός τόπος συνάντησής του -σημειωτέον ότι η εκδήλωση άρχισε μετά τον εσπερινό που τελέστηκε στην Παναγία την Αλεξανδρίτισσα- καλωσόρισε η αντιπρόεδρος του συλλόγου Γιάννα Σέρβου.

Το λόγο πήρε στη συνέχεια για την παρουσίαση ο πρόεδρος του συλλόγου Ευγένιος Μανωλίτσης, ο οποίος αφού είπε ότι η ιδιαιτερότητα της περιοχής, με το χαμηλό γεωργικό κλήρο, ήταν αυτό που ανάγκαζε τους ανθρώπους ν΄ αναζητούν, πέραν από την κύρια απασχόλησή τους με τη γεωργία και την κτηνοτροφία, συμπληρωματικές ασχολίες με σκοπό την αύξηση των εισοδημάτων τους, επισήμανε:

«Τα παλιά επαγγέλματα πέραν του ότι έρχονταν να καλύψουν ανάγκες βιοπορισμού δημιουργούσαν μέσω της καθημερινής επαφής ισχυρούς δεσμούς στις διαπροσωπικές σχέσεις, αλλά κι ένα πλέγμα κοινωνικών λειτουργιών και δράσεων που διασφάλιζαν την κοινωνική συνοχή, προήγαγαν την επικοινωνία, την κινητικότητα και την κοινωνικότητα σε τομείς που ήταν αναγκαίοι για την ομαλή εξέλιξη της ζωής στην περιοχή».

Αναφέρθηκε στη συνέχεια στα επαγγέλματα που ασκήθηκαν κατά καιρούς στην ευρύτερη περιοχή του Αλεξάνδρου, καθώς και στους ανθρώπους που μόνιμα ή περιστασιακά ασχολήθηκαν με αυτά, ενώ καθ΄ όλη τη διάρκεια της παρουσίασης προβάλλονταν από τον ταμία του συλλόγου Δημήτρη Μανωλίτση διαφάνειες με φωτογραφίες των ανθρώπων αυτών ή άλλες ενημερωτικές των δραστηριοτήτων τους. Η παρουσίαση έκλεισε με την προβολή αποσπασμάτων από τρία βίντεο με παλιούς Αλεξανδρίτες να διηγούνται εμπειρίες τους από το επάγγελμα που εξάσκησαν κι άλλους να στέλνουν τις ευχές του για το παραδοσιακό πανηγύρι της Παναγίας που διοργανώνονταν κάθε καλοκαίρι στην πλατεία του Αλεξάνδρου. Αυτοί ήταν οι: Νίκος Βρεττός (Μπακατόρος), Ελευθερία Μανωλίτση (Λάκια) και η Σταμάτα Μανωλίτση (γυναίκα του Νίκου Κασάντρη).

Ακολούθησε μουσικό πρόγραμμα από τη γνωστή και καταξιωμένη για την ποιότητά της ορχήστρα «Μινόρε» που έδωσε την ευκαιρία στους παρευρισκόμενους, μέσα από ένα ευρύ και για όλα τα γούστα μουσικό φάσμα, να ξεφαντώσουν. Στην εκδήλωση παρέστη, μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Λευκαδίτικων Συλλόγων Θεοφύλακτος Λογοθέτης, λίγοι κοντοχωριανοί ενώ εντυπωσιακή ήταν η παρουσία της νεολαίας που φαίνεται να αναζητά, όλο και πιο συχνά τον τελευταίο καιρό, εναλλακτικές μορφές διασκέδασης.

Τα παλιά αυτά επαγγέλματα καθώς και οι άνθρωποι που τα άσκησαν στην περιοχή του Αλεξάνδρου ήταν:

Γυρολόγος:
Αλέκος Κολυβάς και οι γιοί του Κώστας και Μαρίνος.

Καρβουνιάρης:
Το δάσος των Σκάρων ευνόησε την ενασχόληση αυτή, που γλίτωσε την περίοδο της κατοχής πολλούς Αλεξανδρίτες από την πείνα. Δεν υπήρξε παλιότερα Αλεξανδρίτης που να μην έχει στήσει είτε μόνος του είτε με άλλους ένα ξυλοκάμινο. Κάποιοι ασχολήθηκαν και επαγγελματικά, όπως ο Γεράσιμος Δουβίτσας (Σοράκος).

Φουρνάρισσα:
Στους οικισμούς του Αλεξάνδρου υπήρχαν τρεις μιτζίτικοι φούρνοι: της Γαρουφαλλιάς Γράψα, της Μαύρας του Πριονά με τη θειά Κωσταντινιά αρχικά και αργότερα με τη νύφη της Μαύρα (Χουλμάνω) -προς το τέλος τον δούλεψε και η Κατερίνα Γ. Φρεμεντίτη – Μελιτζούρα)- και της Ασπασίας Κακλαμάνη (Ρίπα) με τις κόρες τις Τασούλα και Ελένη.

Δραγάτης – Αγροφύλακας:
Οι παλιότεροι: Δημήτριος Βρεττός (Ματζούφας), Σταθαντώνης Δαμιανής, Τάκης Μανωλίτσης (Μποτσονιάς), Σπύρος Μανωλίτσης (Τζαβούλιας), Παναγιώτης Γράψας (Μπογόρδας), Χρήστος Βρεττός (Πλιάτσικας). Οι νεώτεροι: Δημήτριος Βλάχος (Σιας) και για ένα διάστημα πριν φύγει για την Αυστραλία ο γιος του Κώστας, Γιώργος Μανωλίτσης (Κοτοπούλης), Κώστας Σπ. Σέρβος (Νταντής).

Βαγενάς (Βαρελάς):
Νάνος Φούρος, Γεώργιος Αγγ. Δουβίτσας (Γιωργής) και Θοδωράκης Σούνδιας (Μέτορας)

Καλατζής (Γανωματής):
Χρήστος Μπακογιώργος, σώγαμπρος στο χωριό από τα Σκλάβαινα Αιτωλοακαρνανίας.

Φωτογράφος:
Σπύρος Μανωλίτσης (Δίας), Κώστας Σπ. Βλάχος (Γέροντας) και για κάποιο διάστημα Σπυραντώνης Δ. Βλάχος (Σίας).

Μπαρμπέρης (Κουρέας):
Κώστας Φούρος (Μνας), Δημήτριος Βασ. Σούνδιας (Βασίλας), Χρήστος Μπακογιώργος, Θοδωράκης Σούνδιας, Επαμεινώνδας Δουβίτσας (Πέσας).

Μυλωνάς:
Νερομυλωνάδες: Πάνος Μανωλίτσης (Τσιμπάης), Ρίτσος. Ανεμομυλωνάδες: Σπύρος Γράψας (Αρίδιας), Σπύρος Γράψας (Γύφτος).

Πεταλωτής:
Άγγελος και Βαγγέλης Μανωλίτσης (Κουφός), Λαμπράκης Σέρβος, Μελιτζουραίοι.

Ράφτης:
Κώστας Μανωλίτσης (Ράφτης), Κώστας Φούρος (Μνας), Θεοδώρα Βλάχου (Μπογόρδα) για τις γυναίκες.

Τσαγκάρης:
Θεοδόσιος Βρεττός (Πλιάτσικας), Γιάννης Αγγ. Βρεττός, Μανώλης Δουβίτσας (Κοκοσούλης), Θανάσης Μανωλίτσης (Βρακάς), Βασίλης Αραβανής (Κασούνης), Γιώργος Σέρβος (Μπότσαρης), Σπύρος Σέρβος (Δημαρχής) και μεταγενέστερα οι: Νίκος Κατσαρός (Καραγιάννης), Γεράσιμος Δ. Βλάχος (Κανέλλος), Κώστας Σέρβος (Νταντής) Νίκος Βρεττός (Μπακατόρος).

Μαμή:
Κωνσταντίνα Κολυβά (Κακούρω), Θέα Δημ. Μανωλίτση (Μπέρε).

Καρεκλάς:
Γιαννάκης Κονδυλάτος (Σβολής).

Κατασκευαστής αλετριών και συναφών εργαλείων:
Χρήστος Μανωλίτσης (Πατσούλιας),

Αλωνιστής:
Στάθης Μανωλίτσης (Κουφός) κι ο γιος του Βαγγέλης.

Τελάλης:
Πέτρος Γράψας (Πατράκης), που συμπλήρωνε το εισόδημά του με το να διαλαλεί τα νέα της κοινότητας, κυρίως όμως όταν γινόταν δημοπρασίες από εκκλησίες και μοναστήρια για το νοίκιασμα κτημάτων και λιόδεντρων.

Ρίξιμο ξύλων:
Η επικίνδυνη αυτή δραστηριότητα είχε να κάνει με τη μεταφορά με άλογα κομμένων δέντρων, κυπαρισσιών συνήθως, από δυσπρόσιτα μέρη σε δρόμους που υπήρχε οδική πρόσβαση. Ασχολήθηκαν με αυτό οι: Νώντας και Βελισσάρης Μανωλίτσης (Τζαβούλιας) με τον Σπύρο Μανωλίτση (Καραπιπέρης) και ο Γιώργος Φρεμεντίτης (Μελιτζούρας) με το γιο του Μήτσο.

Κατασκευαστής ξυλόφουρνου – Τζακάς:
Λάκιας Μανωλίτσης (Κασάντρης), Στάθης Κατσαρός (Καραγιάννης).

Να αναφέρουμε ότι δεν έγινε καμία ειδική αναφορά στην πληθώρα των Αλεξανδριτών οργανοπαιχτών, για τους οποίους ο σύλλογος είχε κάνει χωριστό αφιέρωμα το 2012 (δες εδώ). Υπήρχαν όμως και ένα σωρό άλλα περιστασιακά συνήθως επαγγέλματα που είχαν να κάνουν με διάφορες δραστηριότητες, όπως: ράντισμα, ψάρεμα, φύλαγμα και σφάξιμο ζώων, πάτημα σταφυλιών, ύφανση, θέρο, τρύγο κ.λπ., ενώ κάποιοι Αλεξανδρίτες ήταν στην κυριολεξία πολυτεχνίτες, όπως ο Κολυβιάτης Κώστας Φούρος (Μνας), που εκτός από τα προαναφερόμενα επαγγέλματα του κουρέα και του ράφτη έκανε ακόμη το νοσοκόμο, το ψάλτη, τον επιπλοποιό – φερετροποιό … κι ό,τι άλλο ακόμη οι ανάγκες ενός μικρού χωριού απαιτούσαν (σ.σ. αυτού του ανθρώπου που έτυχε να τον γνωρίσουμε προσωπικά καλά κι όλο έχουμε κατά νου να του κάνουμε ένα αφιέρωμα, που όλο τελικά ξεμένει, του αξίζει πράγματι να στηθεί ολόκληρος ανδριάντας στο χωριό του).

Στην εκδήλωση διαβάστηκε ακόμη ένα ποίημα του γνωστού στην παρούσα σελίδα και από άλλα πονήματά του –δες π.χ. εδώ-, Κολυβιάτη λαϊκού ποιητή Τιμόθεου Βρεττού (Πλιάτσικα), που σκαριάστηκε την τελευταία στιγμή, ύστερα από προτροπή του συλλόγου. Το παραθέτουμε:

ΚΟΙΝΟΤΙΚΑ – ΠΡΟΓΟΝΙΚΑ
(1) Ευγένιε μου ζήτησες να γράψω δέκα λέξεις αυτές που θα σου κάνουνε φίλε μου να διαλέξεις (2) Στα δυο χωριά οι χωριανοί ζούσανε σαν αδέλφια δε χάλαγε ποτέ κανείς του αλλουνού τα κέφια (3) Λέω εγώ για τα χωριά Κολυβάτα – Μαυροϊννάτα που όλοι πίνανε νερό μέσα από μια κανάτα (4) Τα πάντα όλοι κάνανε για να επιβιώσουν και συμβουλές ωφέλιμες στους άλλους για να δώσουν (5) Ήτανε όλοι μάστορες στην ευρεσιτεχνία και τα πηγαίνανε καλά μ΄ όλη τη κοινωνία (6) Κάποιοι σκαρώνανε αργαλειούς και άλλοι τα σαμάρια φούρνους εφτιάχνανε πολλοί και μερικοί αντράβια	(7) Παντέτες όλοι κάνανε για να τα βγάλουν πέρα και συμβουλές για τη ζωή δίνανε κάθε μέρα (8) Πάρε από γέρο συμβουλή κι από γριά κουβέντα άμα τα πλέξεις και τα δυο σου βγάζουνε πατέντα (9) Πάντα μαζί τα δυο χωριά πάλευαν κάθε κρίση μα ο πόλεμος τα χνάρια του σε όλους έχει αφήσει (10) Γι αυτό λοιπόν εγώ ρωτώ αυτόν που θα γκρεμίσει να μάθω αν το καλύτερο μετά μπορεί να κτίσει (11) Εσύ μου ζήτησες να πω πράγματα που γνωρίζω και βλέπεις πως κανένανε εγώ μ΄ αυτά δε βρίζω (12) Όλα αυτά αγαπητοί είναι η ωμή αλήθεια και τ΄ αφιερώνω σ΄ όλους σας χωρίς καμιά προμήθεια.
Τιμόθεος Βρεττός (Πλιάτσικας) Αύγουστος 2015

[Gallery not found].

[Gallery not found].

[Gallery not found].