Εν Αλεξάνδρω… αρχές της δεκαετίας του ΄50
Ήταν κάπως παράξενο για την εποχή εκείνη, αρχή της δεκαετίας του ΄51, να γίνεται λόγος στην κοινωνική στήλη τοπικών εφημερίδων για γάμους που γινόταν στα χωριά της Λευκάδας. Εξαιρουμένων βέβαια των περιπτώσεων να ήρε την καταγωγή του κάποιος από τους νεόνυμφους από «τζάκι».
Ως εκ τούτου μας προξένησε αρχικά εντύπωση η είδηση του παρακάτω γάμου που καταχωρήθηκε στην τοπική εφημερίδα «Ανθρωπιστής» του Πάνου Θ. Κουνιάκη στο φύλλο της 19ης Ιουνίου του 1951. Γρήγορα βέβαια συνειδητοποιήσαμε ότι ο λόγος της δημοσίευσης δεν ήταν μάλλον τόσο οι νεόνυμφοι όσο … ο κουμπάρος.
| «Εις Αλέξανδρον υπό τας ευχάς γονέων συγγενών και φίλων ετελέσθησαν οι γάμοι του καλλίστου νέου κ. Ζώη Π. Δουβίτσα μετά της σεμνής οικοκυροπούλας Δ)δος Αγγελικής Δ. Μανωλίτση. Τους στεφάνους αντήλλαξεν ο κ. Κ.Π. Καλκάνης. Εις τους νεόνυμφους ευχόμεθα κάθε ευτυχίαν, και εις τον παράνυμφον να του ζήσουν». |
Τώρα διαβάσαμε ότι υπάρχουν αργυροί γάμοι (επέτειος είκοσι πέντε χρόνων), χρυσοί γάμοι (επέτειος πενήντα χρόνων ) και αδαμάντινοι γάμοι (επέτειος συνήθως εξήντα χρόνων γάμου). Μετά δεν προβλέπεται κάτι άλλο.
Στην προκειμένη περίπτωση ο μπάρμπα-Ζώης και η θεια-Ζωή έκλεισαν το καλοκαίρι που πέρασε 64 χρόνια έγγαμου βίου και τους ευχόμαστε να είναι για πολλά χρόνια ακόμη μαζί.
Την ίδια πάλι εποχή διαβάζουμε στην ίδια εφημερίδα (Φύλλο της 19ης Απρίλη του 1951) για ένα άλλο δυσάρεστο γεγονός με δυο άλλους πάλι Αλεξανδρίτες. Γράφει η ανακοίνωση της Διεύθυνσης Χωροφυλακής Λευκάδος με ημερομηνία 14.06.1951:
| «Ανακοινούται ότι δια της υπ. αριθ. 24 από 4-6-1951 αποφάσεως του εκτάκτου Στρατοδικείου Ιωαννίνων κατεδικάσθησαν δια κομμουνιστικήν δράσιν των εν Νικιάνα-Αλεξάνδρου Λευκάδος οι κομμουνισταί 1) Μανωλίτσης Κωνστ. ή Κολοκύθας του Πάνου και της Αργυρώς, ετών 37, εις ισόβια δεσμά, 2) Κονδυλάτος Ευστάθιος του Ιωάννου και της Αγγελικής, ετών 65, εις φυλάκισιν ενός έτους.
Οι ανωτέρω είχον συλληφθή υπό της Χωρ)κής κατά μήνα Μάρτιον 1951». |
Ποια ήταν τα εγκλήματά τους θα αναρωτηθεί κανείς, ενάμισι περίπου χρόνο μετά τη λήξη του εμφυλίου πολέμου. Διακινούσαν τη «Διακήρυξη της Στοκχόλμης» κατά των πυρηνικών δοκιμών συλλέγοντας υπογραφές για την παγκόσμια Επιτροπή Ειρήνης και την «Καμπάνια για τον πυρηνικό αφοπλισμό», επικεφαλής της οποίας ήταν ο νομπελίστας Βρετανός συγγραφέας Μπέρτραντ Ράσελ.
Ισόβια λοιπόν για τη συλλογή υπογραφών για την Ειρήνη. Αυτό ήταν το έγκλημα, ενώ την ίδια εποχή στη Θεσσαλονίκη (5 Μάρτη 1951) εκτελείται για το ίδιο ακριβώς έγκλημα στις φυλακές του Γεντί Κουλέ, μαζί με τέσσερις θανατοποινίτες πολιτικούς κρατούμενους, ο ΕΠΟΝίτης Νίκος Νικηφορίδης (Δες εδώ).
Διαβάζουμε επίσης, σε σχέση με τον Αλέξανδρο, στην ίδια εφημερίδα και στο φύλλο της 5ης Σεπτέμβρη 1950:
| «Ο εν Αμερική διαβιών συμπολίτης Σπυρίδων Μανωλίτσης και αφιχθείς προ διμήνου εις την γενέτειράν του και μετ΄ ου πολύ επιστρέφων εκεί, εξ ιερού καθήκοντος ετέλεσεν εν Αλεξάνδρω Λευκάδος επιβλητικόν μνημόσυνον εις τον Ι.Ν. Αγίου Δημητρίου, μετά πολυτελούς δίσκου κολύβων, υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των προσφιλών του γονέων, αναμιμνησκόμενος των ευχών του ίνα σταδιοδρομήση επ΄ αγαθώ της οικογενείας του και των προσδοκιών του.
Εις τον κ. Μανωλίτσην ευχόμεθα σταδιοδρομίαν ανταξίαν των γαλουχησάντων και αναθρεψάντων αυτόν γονέων του». |
