Στα ορεινά και πάλι, την άλλη Λευκάδα με τα αρχέγονα παραδοσιακά χαρακτηριστικά

Στα ορεινά και πάλι … και για όσο καιρό μας κρατούν ακόμη τα πόδια. Στην άλλη τη Λευκάδα, τη βουνίσια, που παρά την εγκατάλειψη διατηρεί ακόμα αρκετά από τα αρχέγονα παραδοσιακά της χαρακτηριστικά. Που σου δίνει πολλές φορές την αίσθηση ότι περπατάς σε παρθένες ανέγγιχτες περιοχές, κι ας την έχουν οργώσει με τα πόδια τους μιλιούνια ανθρώπων πριν από σένα. Κάθε φορά πιο όμορφη…

Το Λιμόδωρο θα αργήσει λίγο ακόμη να ανθήσει και να φανεί σε όλη τη μεγαλοπρέπεια η ομορφιά του. Έτσι που το βλέπεις ακόμη γυμνό δεν σε προϊδεάζει ότι πρόκειται για μια από τις πιο όμορφες άγριες ορχιδέες του τόπου μας. Ουδέν νεώτερον αυτή τη φορά, αφού κινηθήκαμε σε γνωστά λίγο πολύ μέρη.

Μια κουτσουλιά τόπος το νησί μας κι όμως χρειάζονται πολλά χρόνια να το γυρίσει κανείς ολόκληρο, να πει ότι το έχει εξερευνήσει και έχει γνωρίσει πραγματικά τη κάθε του γωνιά.

[Gallery not found].