Στη γενέτειρα του ποιητή η παρουσίαση του βιβλίου «Γι’ αυτούς που χάσανε νωρίς»…

Στη γενέτειρά του, στην κατάμεστη από συγχωριανούς, φίλους και ομότεχνούς του αίθουσα εκδηλώσεων του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Λευκάδας, παρουσιάστηκε αυτή τη φορά, το βράδυ του Σαββάτου 29 Οκτώβρη 2016, η πρωτόλεια ποιητική συλλογή «Γι’ αυτούς που χάσανε νωρίς» του Μίμη Κούρτη που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρισταρέτη. Στην εκδήλωση έδωσαν μεταξύ άλλων το «παρών» εκπρόσωπος της τοπικής εκκλησίας, ο δήμαρχος και ο αντιπεριφερειάρχης Λευκάδας κ.κ. Κ. Δρακονταειδής και Θ. Χαλικιάς αντίστοιχα, ο αντιδήμαρχος κ. Θ. Περδικάρης, ο εντεταλμένος σύμβουλος κ. Σπ. Πολίτης, η επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης του Δήμου Λευκάδας κα Μ. Καρφάκη, η ποιήτρια Νόνη Σταματέλου κ.ά.

Ήταν και η πρώτη φορά που έπεσε στα χέρια μας το βιβλίο με τα 77 συνολικά ποιήματα και τα λιγοστά πεζά, ορισμένα εξ αυτών αφιερωμένα σε σύγχρονους Λευκάδιους δημιουργούς (Νόνη Σταματέλου, Ιουστίνη Φραγκούλη, Ηλία Γεωργάκη, Ζωή Χαλκιοπούλου, Δημήτρη Σολδάτο), που προλογίζει η φιλόλογος Παρασκευή Κοψιδά-Βρεττού. Με ένα απλό ξεφύλλισμα, γιατί η ανάγνωση του βιβλίου θα απαιτήσει χρόνο και όλο και νέα μηνύματα θα έρχονται κάθε φορά στην επιφάνεια -αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις ποιητικές συλλογές-, θα αποτολμήσουμε να πούμε λίγα πράγματα, όχι φυσικά με την ιδιότητα του ειδικού που δεν έχουμε, αλλά του απλού και του … τροχάδην σε πρώτη φάση αναγνώστη.

Ο Μίμης Κούρτης αντρώθηκε στο πιο ορεινό χωριό της Λευκάδας, την Εγκλουβή. Ένα χωριό που είχε αναπτύξει από πολύ νωρίς, από τα μέσα του Μεσοπολέμου ακόμη, πρωτόγνωρες για τον τόπο μας αλληλέγγυες υποδομές. Ένα χωριό που πρωτοστάτησε με βαρύ τίμημα σε όλους τους κατά καιρούς ξεσηκωμούς του τόπου μας με αποκορύφωμα την καθολική, σχεδόν, συμμετοχή του στον αγώνα ενάντια στους ξένους καταχτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους. Ένα χωριό που στην πλειοψηφία του δε λύγισε στα πέτρινα χρόνια που ακολούθησαν, πληρώνοντας βαρύ τίμημα για τη στάση του αυτή. Που στάθηκε όμως με «αξιοπρέπεια» γιατί «κάθε άλλος τρόπος διαφυγής θα ΄ταν απρέπεια». Βιώματα, ακούσματα, θύμισες της σκληρής εκείνης και ηρωικής συνάμα εποχής εξωτερικεύει και μετουσιώνει σε ποίηση σε ένα μέρος του βιβλίου του ο Μίμης Κούρτης.

Άλλες μεγάλες αφετηρίες για τον ποιητή, που διαπνέουν και το μεγαλύτερο μέρος του έργου του, είναι αφενός μεν η αποδημία του και η πληγή του νόστου για την ιδιαίτερη πατρίδα του την Εγκλουβή -δεν έγινε ποτέ homus urbanus, όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε από κάποιον κατά τη διάρκεια της βιβλιοπαρουσίασης-, αφετέρου δε η καθημερινή του συναναστροφή με την ανθρώπινη θλίψη και τον ανθρώπινο πόνο, που είναι διάχυτος στο βιβλίο του, με την επαγγελματική του ενασχόληση ως νοσηλευτής σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσηλευτικά ιδρύματα της χώρας μας. Όπως όμως και να ΄χει και όποιες αναγνώσεις θελήσει κανείς να κάνει «καλωσορίζουμε τον ποιητή» και ευχόμαστε να ΄ναι καλοτάξιδο το βιβλίο του. Ευελπιστούμε επίσης να συνεχίσει. Να μην είναι και η «τελευταιόλεια» συλλογή, όπως χαρακτηριστικά μας είπε ο ίδιος με αφορμή μια άλλη εκδήλωση πριν λίγο καιρό με το έμφυτο χιούμορ και αυτοσαρκασμό που τον διακρίνουν.

Στην καθαυτό βιβλιοπαρουσίαση τώρα, την οργάνωση και επιμέλεια της οποίας είχε η κα Αγγελική Ραυτοπούλου, εκδότρια, συγγραφέας και εικαστικός. Για τον ποιητή και το βιβλίο μίλησαν εκτός από την ίδια και τον κ. Δημ. Σταυρακάκη εκ μέρους των εκδόσεων Αρισταρέτη, οι πιο κάτω:

Η Υπαπαντή Θερμού, καθηγήτρια πληροφορικής, η οποία είπε για τον άνθρωπο Μίμη Κούρτη, που μοιράζεται την κοινή τους καταγωγή, την Εγκλουβή, όπως τον γνώρισε και τον γνωρίζει καθημερινά στο χωριό: «Είναι ένας άνθρωπος δραστήριος και φιλόμουσος, με πραγματικό ενδιαφέρον και ειλικρινή ματιά σε ό,τι κάθε φορά αντικρίζει. Είναι ένας άνθρωπος με φυσική ευγένεια, απλότητα, και αμεσότητα σε λόγια και έργα. Ένας άνθρωπος με χιούμορ και αυτοσαρκασμό που δεν αεροβατεί αλλά πατά σταθερά στα πόδια του. Αρωγός σε ανθρώπους που βλέπει ότι προσπαθούν για κάτι καλύτερο. Είναι ένας άνθρωπος που έχει δημιουργήσει μια πολύ όμορφη οικογένεια και ένα τόσο φιλόξενο σπίτι…». Για τις εντυπώσεις της από το διάβασμα του βιβλίου, ανατρέχοντας κάθε φορά σε επί μέρους ποιήματα, αφού τα χαρακτήρισε «ως κομμάτια της ψυχής του που άλλοτε καθρεφτίζονται και άλλοτε ξεπροβάλλουν και κρύβονται ξανά πίσω από τις λέξεις που χρησιμοποιεί», πρόσθεσε: «Αυτή η ποιητική συλλογή δεν είναι μια οδύνη, μιλάει για τον πόνο και τη θλίψη μα είναι και ένα ονειροπόλημα. Είναι ένα ταξίδι στον έρωτα, ένα ταξίδι στην ψυχή, ένα ταξίδι στην φύση, στην ίδια τη ζωή. Η ζωή όμως είναι και ένας διαρκής αγώνας, μια προσπάθεια για το καλύτερο με εσωτερική δύναμη, σθένος και επιμονή, όπως οι αθλητές που πέρασαν από κοντά του στον Πανιώνιο στους οποίους έμαθε πράγματα και από τους οποίους επίσης έμαθε πολλά». (Δείτε στο παρακάτω βίντεο την παρέμβαση της Υπαπαντής Θερμού).

Στη συνέχεια πήρε το λόγο η κα Παρασκευή Κοψιδά-Βρεττού, διδάκτωρ φιλολογίας, συγγραφέας -η ίδια προλογίζει επίσης το βιβλίο-, η οποία αφού χαρακτήρισε ευθύνη και «χρέος αγάπης», σύμφωνα με τα όσα γράφει σε ένα δοκίμιό του ο Άγγλος κριτικός λογοτεχνίας Τζορτζ Στάινερ, την λογοτεχνική κριτική, διάβασε στη συνέχεια δύο αποφθεγματικά αποσπάσματα του Τάσου Ρούσσου για το τι είναι η ποίηση και τα οποία ανταποκρίνονται, όπως είπε, στο πως βλέπει την ποίηση ο Μίμης ο Κούρτης: «Γράφει ο Ρούσσος: Η ποίηση είναι ανάγνωση του εαυτού μας. Κάθε ποίημα σταλάζει μέσα μας μια γλυκιά μουσική αναμνήσεων, κυρίως για επιθυμίες που δεν έγιναν πράξη κι έμειναν έτσι μακρινά φθινόπωρα θλίψεως. Κάθε στίχος κρύβεται μέσα σε κάθε ρυτίδα μας και κάθε λέξη λαμπερή και ανυπόμονη άλλοτε κοιμάται με βρεγμένα κι ανήμπορα τα μεγάλα φτερά της». Κι ένα ακόμη: «Τα πουλιά της ποιήσεως … φωλιάζουν στα λυπημένα δέντρα των στίχων. Τραγουδούν τις μελαγχολικές μας σκέψεις τόσο πειστικά που τις νομίζουμε αληθείς και τις πιστεύουμε. Τα πουλιά της ποιήσεως ορίζουν πόση θλίψη μπορούμε ν΄ αντέξουμε». Πράγματι όταν ολοκληρώνεις την ανάγνωση των ποιημάτων του Μίμη Κούρτη λες: Μπορούμε ν΄ αντέξουμε άλλη θλίψη;… Η μόνη χαρά που αναδύεται από την ποίηση του Μιμη Κούρτη είναι η εκτροπή του στο παρελθόν… Αυτή η αισιοδοξία της ανάμνησης υπάρχει στην ποίηση του Μίμη Κούρτη…».

Κατά τη διάρκεια της παρουσίασης η Πόπη Σολδάτου, ηθοποιός Μουσικού Θεάτρου, απήγγειλε ποιήματα από το βιβλίο, ενώ η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με την προβολή ενός βίντεο του μελοποιημένου από τον Γρηγόρη Νικολόπουλο ποιήματος «Γι΄ αυτούς που χάσανε νωρίς» της συλλογής -έδωσε και τον τίτλο στο βιβλίο- (Δες εδώ) και με τον ποιητή Μίμη Κούρτη να διηγείται ο ίδιος για τα ποιήματά του και να απευθύνει θερμές ευχαριστίες σε όλους τους συμμετέχοντες.