Μια καλοκαιρινή βόλτα στην ορεινή Λευκάδα: Κολυβάτα, Καρυά, Εγκλουβή, Αϊ Δονάτος, Διαμπουλιάνια
Μια καλοκαιρινή βόλτα στην ορεινή Λευκάδα, τέλος Ιούνη…
Αφετηρία και αναγκαστική στάση για προσκύνημα στα πάτρια εδάφη, τα Κολυβάτα Λευκάδας.
Μπορεί αλλού να έσκαγε ο τζίτζικας αλλά η πλατεία της Καρυάς με τα αιωνόβια πλατάνια της ήταν πάντα μια όαση δροσιάς και χαλάρωσης μακρυά από την αποπνικτική ζέστη του καλοκαιριού, που ενέσκηψε κάπως νωρίς φέτος… Πολυφημισμένο επίσης το χωριό για τα κεντήματα και τα υφαντά.
Πιο πάνω η Εγκλουβή, το πιο ορεινό χωριό της Λευκάδας. Κι εδώ η ζέστη δεν γίνεται αισθητή, κάτω από τα πλατάνια της μικρής πλατείας. Στάση για καφέ και γλυκό του κουταλιού. Στο χωριό μπορεί ο επισκέπτης να αγοράσει την περίφημη φακή, νέας σοδειάς, αφού έχει αρχίσει εδώ και κάμποσο καιρό η συγκομιδή της…
Στο οροπέδιο του Αϊ Δονάτου κατόπιν, που αποτελεί το πιο σύντομο πέρασμα για τη νοτιοδυτική Λευκάδα. Στα περισσότερα φακοχώραφα έχει βγει η φακή, μικρά-μικρά δεματάκια στα χωράφια για το λιάσιμο, κι αλλού έχει αρχίσει το αλώνισμά της. Δεν πήγε και τόσο καλά φέτος η σοδειά, 1 προς 4,5 με 5 η απόδοση, στην καλύτερη περίπτωση, κι αλλού πάλι ίσα-ίσα που πήραν τον σπόρο πίσω…
Συνέχεια για τα Διαμπουλιάνια, τις Ενωμένες Πολιτείες της Λευκάδας: Χορτάτα, Αϊ Θόδωρος, Νικολής, Μανάσι, Άι Βασίλης, Ρουπακιάς. Στο δρόμο τα ερείπια μιας παλιάς εκκλησούλας με ίχνη ακόμη τοιχογραφιών προς στη μεριά του Αγίου Βήματος. Την είχαμε δει και παλιότερα. Ξεχάσαμε τώρα που είναι αφιερωμένη. Και στάση για κρύο νερό στην πηγή του ερειπωμένου σήμερα οικισμού του Αϊ Βασίλη.
Για τα παραθαλάσσια μια άλλη φορά…
